عظیم ملخی بود بر خاکی که بیگانه می‌انگاشت

1. خمینی گجستک را مجاهدین ضدخلق درد اسلام گرفته و کمونیستهای بی ‌وطن و مصدقیهای خائن و ضعف و بیسوادی نیروهای امنیتی شاه و خروج شاه از کشور که باعث انحلال ارتش ملی شد بر سر مردم نگون بخت ایران آوار کرد

2. بی نظیر ، هزار بار هم بگویم بی نظیر ، هنوز کم است !

3. نصیحت گوی جهان دیده میگفت:
   از خطاهای خود پند بیندوز و
   افسوس مخور!
   به آنکه نه آن بود که میاندیشیدی، دل هرگز مبند
   نه به او و نه به وعده های او،
   نه به او و نه به بهشت و دوزخ او،
   نه به او و نه به خدای او.
   آنکه بدکاریهایش بقدمت تاریخ سر زمینم بود
   آنکه مرا ومراها را،
   تورا و توراها را،
   از دیر باز با حیله و دروغ میفریفت؛
   مرا زندیق و تو را بددین
   واو را کافر میخواند،
   خود را دلیل خدا میگفت و حجت راه برترین;
   پیر جادوئی بود پر از زشتی ها و پلیدی ها
   با دلی پر از کین
   ودرونی انباشته از خشم،
   دنیائی از مکر وفریب;
   فریبی که قومم را بگمراهی برد
   وزندگی را به تباهی کشید.
   از کاوه – الف

4. بعد از مدتها ی زیادی یک شعر ” راضی ” کننده ام را، خواندم .تبریک به سراینده اش . خانم (طاهره بارئی )
   اما من ،فضولی مختصری میکنم و چند کلمه را اینگونه می نویسم :
   با پای خود نیامد ،
   عظیم ترین کشتی دزدان دریائی آوردش .
   دها کنیز ِ بی خبر به دنبالش ،
   که صندوق مارهای دوشش را کشیدند ابلهانه .

   خانم بارئی : امیدوارم این فضولی را بر من ببخشید . به انتظار شعرهای بعدیتان .
   اوس کاظم بنا

Comments are closed.