سعید غضنفری مدیر آرامستان «بهشت زهرا» می‌گوید نصب سنگ مزارهایی با تصاویر «مکشوفه» و «غیرمتعارف» ممنوع است! چاپ تصویر زنان در آگهی درگذشت آنان نیز ممنوع است و حالا با این ممنوعیت جدید، زنان پس از مرگ نیز ملزم به رعایت حجاب اجباری هستند!
سعید غضنفری مدیر آرامستان «بهشت زهرا» روز دوشنبه از وضع یک ممنوعیت تازه برای زنان، آنهم پس از درگذشت‌شان، خبر داد و گفت که «جلوی سنگ‌های با تصاویر مکشوفه (برهنه) [!!] و غیرمتعارف گرفته می‌شود».
پیش از این نیز چاپ تصویر زنان در آگهی درگذشت آنان ممنوع شده بود و حالا با این دستور نوظهور و عجیب، پس از مرگ نیز زنان ایرانی باید حجاب اجباری را در عکس و بر سنگ مزارشان رعایت کنند!
در همین ارتباط آبان ماه پارسال عوامل مذهبی و ناآگاه رژیم به سنگ مزار زنان در شهر رویان استان مازندران حمله کرده و تصویر زنان درگذشته روی سنگ مزارشان را مخدوش و پاک کرده بودند. این امر باعث جریحه‌دار شدن احساسات خانواده‌های این درگذشتگان شد که اعتراض آنان را به مدیریت آرامستان رویان به دنبال داشت.
مزاحمان مردگان، ثبت تصویر چهره زنان بر سنگ مزار را رفتاری خلاف شرع می‌دانند و به همین دلیل اقدام به تخریب سنگ‌های مزار آنان می‌کنند.
خانواده‌های درگذشتگان معتقدند که این اقدام نوعی تخریب اموال خصوصی محسوب می‌شود و از سوی دیگر جریحه‌دار کردن احساسات مردم را به دنبال دارد.
حالا سعید غضنفری مدیر آرامستان «بهشت زهرا» بدون اشاره به تخریب سنگ مزار زنان و همچنین سنگ مزار مخالفان نظام، از افزایش رصد و نظارت بر سنگ قبرهای این آرامستان در ۲۰ روز اخیر خبر داده که شامل نظارت «۲ تیم ۴ چهار نفره» بطور «مدام» و شبانه‌روزی می‌شود!
مدیرعامل «بهشت زهرا» در نشست خبری خود از قسطی شدن قبر‌ها نیز برای قشر کم‌درآمد خبر داده است. وی گفته است «در حال حاضر هر شهروند تهرانی که فوت کند، قبر رایگان دارد و طبقات دیگر نهایتا ۵ میلیون تومان به فروش می‌رسد و در قطعات پر تراکم قبور زیاد ۷ میلیون برای هر طبقه در نظر گرفته شده است.».
غضنفری همچنین اعلام کرد که این آرامستان برای ۳ تا ۵ سال آینده «جوابگو» است.
به تازگی سنگ مزار روح‌الله زم فعال سیاسی نیز چندی پس از اولین سالگرد اعدام وی با استفاده از قیر مخدوش شد که اعتراض خانواده این فعال سیاسی و افکار عمومی را برانگیخت.
حکومت به با اجباری کردن حجاب پس از انقلاب، تلاش کرد فضای اجتماعی را برای حضور زنان محدود کند و تا کنون میلیاردها تومان خرج نیروهای امنیتی و سرکوب کرده تا زنان را وادار به رعایت حجاب اجباری و رفتار مورد پسند خود بکند. ۴۲ سال است که در جای جای شهر گشت‌های ارشاد اسلامی و مأموران برای زنان و خانواده‌ها مزاحمت به وجود می‌آورند. همچنین مزدبگیران و آتش به اختیاران و طلبه‌ها و آخوندهای نظام نیز در کوچه و خیابان زنان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند.
با اینهمه زنان هرگز در برابر این اجبار سر خم نکرده‌اند. اتفاقا این سخنان مضحک مدیر «بهشت زهرا» در روز ۶ دی‌ماه مطرح شده که چهار سال پیش در چنین روزی یک زن جوان که بعدا معلوم شد ویدا موحد نام دارد در خیابان «انقلاب» (شاهرضا) بر یک بلندی رفته و روسری خود را بر سر چوب کرد تا به حجاب اجباری اعتراض کند. این حرکت نمادین سبب شد تا نه تنها زنان بلکه مردان نیز در شهرهای مختلف به جنبش «دختران خیابان انقلاب» بپیوندند.
همچنین زنان در ۱۷ اسفند ۵۷ نخستین گروه اجتماعی بودند که هنوز عمر انقلاب سیاه و ارتجاعی به یک ماه نرسیده بود، در تهران علیه زمزمه‌های حجاب که روح‌الله خمینی سر داده بود، دست به اعتراض زدند و وی را به عقب‌نشینی وا داشتند تا سه سال بعد که جمهوری اسلامی تثبیت شد بتواند به تدریج حجاب اجباری را در ادارات و شرکت‌ها و کوچه و خیابان برقرار سازد. با اینهمه زنان همواره در مقابله با برخوردهای خشن عاملان حکومتی، از خود و دیگران دفاع کرده‌اند و تازه پس از گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است که اعتراضات آنها به فراوانی منتشر می‌شود و در دسترس عموم قرار می‌گیرد. حالا مزاحمت و تخریب‌های جمهوری اسلامی برای زندگان کم است، به سراغ مردگان رفته است!
دردیدگاه «سرنوشت آخرتی = Eschatologie» اسلامی, جنس زن همان نقش پر معنای واژهٔ مشهور آلمانی « Ersatzteil» را دارد که پس از«مصرف» دور انداختنی است، یعنی مرگش همان مرحلهٔ «از مصرف خارج» شدن است.
درود بر «ناشناس!»
بهر روی، محدودیت برای زنان مسلمان پس از مرگ، صرفا مربوط به مراسم ترحیم و تدفین و سوگواری و سنگ قبر نمی شود. اصولا در موضوعات معاد و زندگی اخروی و جزا و پاداش و بهشت و جهنم، وضعیت زنان مسلمان نسبت به مردان مسلمان ابهام برانگیز است.
ظاهرا فرض بر این است که اکثریت زنان جهنمی هستند و نیازی به توضیحات اضافی و شرح مکانیزم جهنمی شدن آنان وجود نداشته است.
پاداش اخروی هم برای اقلیتی از زنان مسلمان آمرزیده شده ، صرفا آن است که در کنار حوریان و غلمان بهشتی شوهر خود، باید تا ابد به خدمات رسانی به آن شوهر بهشتی بپردازد، که پر واضح است موقعیت چنین زن آمرزیده ایی در سلسله مراتب لشکر حوریان و غلمان آن شوهر، در چه سطح نازلی خواهد بود و معلوم نیست اصولا آن شوهر برخوردار از آن همه نعمات الهی ، آیا اصولا برای همسرش تره هم خرد خواهد کرد و نیازی به خدمات او خواهد داشت یا نه!!
البته ، توضیح نداده اند که اگر زن در پیشگاه دادگاه عدل الهی تبرئه شد اما شوهرش جهنمی، آن زن آیا اصولا مجوز ورود به بهشت برین را خواهد داشت؟
چون با درگذشت شادروان آرامش دوستدار مدتی بحث پرسشگری و دوری از رفتار گوسفند مابانه مطرح شد، این ابهامات و سوالات را مطرح کردم که البته قصد توهین و جریحه دار کردن احساسات پاک و زلال کسی را نداشتم.