شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت گزارش داده که روز پنجشنبه بیستم امردادماه شمار زیادی از پرسنل رسمی وزارت نفت شاغل در واحدهای ستادی و عملیاتی در بیش از سی مرکز کاری دست به اعتراض گسترده زدند.
اجرای ماده ده قانون وظایف و اختیارات نفت، رسیدگی به وضعیت بهداشت و درمان، معرفی و محاکمه غارتگران صندوق نفت، پایان دادن به انتصابات امنیتی، سیاسی و جناحی، پرداخت مطالبات مزدی، برداشتن سقف پاداش بازنشستگی و توجه به واحدهای فرسوده و میادین مشترک نفت و گاز به عنوان دلائل و خواسته‌های اعتراضات کارکنان رسمی صنعت نفت عنوان شده است.
به گزارش شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، پرسنل رسمی صنعت نفت اعلام کرده‌اند که این اعتراضات را تا پایان امردادماه در محل کار خود ادامه داده و سپس برای برگزاری تجمع بزرگ اعتراضی خود تصمیم‌گیری می‌کنند.
این اعتراضات در بیش از ۴۵ کارگاه، پالایشگاه، پتروشیمی و شرکت حوزه صنعت نفت و همچنین همه فازهای عملیاتی نفت و گاز عسلویه آغاز شده است.
با تشدید کسری بودجه دولت پرداخت به شرکت‌های دولتی و پیمانکاران بخش خصوصی کاهش یافته و همین موضوع عقب‌افتادن حقوق‌ها در بخش‌های مختلف تولیدی، صنعتی و خدماتی را افزایش داده است. از سوی دیگر نبود منابع کافی و مواد اولیه نیز سبب کاهش سطح تولید در کارخانه‌ها شده و در آنسو اخراج نیروی کار به ویژه در بخش کارگری با هدف کاهش هزینه تولید نیز گسترش پیدا کرده است. اینهمه، در کنار تورم بالای ۵۰ درصد اعتراضات صنفی را با افزایش روبرو کرده و هر روز شماری از شهروندان در شهرهای مختلف تجمع می‌کنند.
در روز پنجشنبه بیستم امرداد و همزمان با آغاز دور تازه اعتراضات کارکنان رسمی صنعت نفت، شماری از رانندگان کامیون در گمرک بازرگان در شهرستان ماکو در اعتراض به قطعی‌‌های متعدد سیستم الکترونیکی گمرک و بی‌تدبیری و بی‌مدیریتی مسئولان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
رانندگان معترض با به صدا درآوردن ممتد بوق کامیون‌های خود تلاش کردند صدای خود را به مسئولان برسانند.
همزمان جمعی از کشاورزان اصفهان در مقابل سازمان آب این شهر در تجمعاتی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدند.
اعتراضات صنفی در حالی طی روزهای گذشته با افزایش روبرو شده که در ماه‌های گذشته جمهوری اسلامی همه تلاش خود برای سرکوب اعتراضات صنفی در ایران را به کار گرفت. ده‌ها تن از فعالان صنفی کارگری و آموزگار در اردیبهشت و خرداد امسال بازداشت شدند.
در نمونه‌ای از سناریوسازی جمهوری اسلامی علیه فعالان صنفی، نیمه اردیبهشت امسال وزارت اطلاعات از بازداشت دو «اروپایی» به اتهام تلاش برای ایجاد «آشوب» و «بی‌ثبات‌سازی جامعه» خبر داد. سسیل کوهلر و همسرش ژاک پاریس دو آموزگار تبعه فرانسه و عضو اتحادیه آموزشی و تحصیلی فرانسه هشتم اردیبهشت امسال در سفری توریستی به ایران رفته و هفدهم اردیبهشت هنگام خروج از کشور در فرودگاه بازداشت شدند.
رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، اسکندر لطفی، محمد حبیبی، محسن عمرانی؛ رضا شهابی و ریحانه انصاری‌نژاد فعالان کارگری، و آنیشا اسداللهی مترجم و کیوان مهتدی نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران در رابطه با این پرونده بازداشت شده و همچنان در زندان هستند.
موج بازداشت فعالان صنفی اما همچنان ادامه دارد و دستکم ۴۰ فعال صنفی از ابتدای سال تا کنون بازداشت شدند. ده‌ها فعال صنفی نیز در تجمعات بازداشت و همان روز آزاد شده‌اند و برای ده‌ها فعال صنفی دیگر نیز پرونده قضایی گشوده شده است.
موج فشار بر فعالان صنفی آنچنان بی‌سابقه بوده که بیش از ۱۳۰ اتحادیه کارگری از ۴۰ کشور مختلف جهان طی یک هفته گذشته، در نامه‌های اعتراضی به رهبر جمهوری‌اسلامی، رئیس قوه قضائیه و نمایندگی دائمی ایران در سازمان ملل، خواستار آزادی فوری تمام فعالان سندیکایی و صنفی زندانی شدند.
اتحادیه‌های کارگری در نامه‌های خود گفته‌اند که کارگران در سراسر جهان از نزدیک، روند اوضاع در ایران را دنبال می‌کنند.
فدراسیون جهانی کارگران حمل و‌نقل نیز به سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران گفته است که اتحادیه‌های این فدراسیون با صدای رسا اعلام می‌کنند که هرگز در مقابل ظلم و ستم علیه فعالان سندیکایی کوتاه نخواهند آمد.
برخوردهای اخیر جمهوری اسلامی نشان می‌دهد نه تنها مطالبات کارگران و دیگر اصناف اهمیتی برای مقامات نظام ندارد بلکه جان نیروی کار نیز ارزشی برای مسئولان ندارد. در هفته‌های گذشته خبرهایی درباره گرمازدگی نیروهای کار در پروژه‌های نفتی جنوب منتشر شده است.
به گزارش منابع کارگری در روزهای گذشته بیش از پانصد نفر از کارگران در مراکز مختلف واقع در مناطق جنوبی دچار گرمازدگی شدید شده‌اند و به بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها منتقل شده‌اند. در هفته‌های گذشته خبر درگذشت چند کارگر در استان خوزستان به دلیل گرمازدگی منتشر شد.
جان باختن کارگران پالایشگاه آبادان بر اثر گرما؛ شیفت طولانی زیر آفتاب داغ برای لقمه‌ای نان!
منابع کارگری می‌گویند، کارگران بخش‌های مختلف صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در مراکز و پروژه‌ها از کارفرمایان خواسته‌اند تا در روزهایی که درجه گرما و درصد رطوبت هوا بسیار بالاست ساعات کاری را به ۶ ساعت کاهش دهند اما تاکنون پاسخی از کارفرمایان دریافت نکرده‌اند.
آنها تأکید کردند در صورت تداوم بی‌توجهی کارفرمایان به جان و سلامت کارگران، این وضعیت می‌تواند ابعاد فاجعه‌بار کنونی را تشدید کند و کارگران قطعا درمقابل این بی‌توجهی کارفرمایان دست به اعتراض خواهند زد.
