روشنک آسترکی (+ویدئو) اعتصاب کامیونداران از ابتدای خردادماه جاری در چند شهر ایران آغاز گشت و در سومین روز دیگر سراسری شده و اکثر کامیونداران در شهرهای مختلف به این اعتصاب پیوستند.
کامیونداران وسایل نقلیه خود را در میادین اصلی شهرها و کنار جادهها متوقف کردند و با در دست داشتن پلاکاردهایی تلاش کردند نظر مردم و مسئولان را به مشکلاتشان جلب کنند. برخی دیگر کامیون‌های خود را زنجیروار با چراغ روشن و بوق‌زنان در جاده‌های کمربندی و بین شهری به حرکت درآوردند تا اعتراض خود را به گوش مسئولان برسانند.
این اعتصاب در اعتراض به پایین بودن کرایه باربری کامیون‌‌ها همزمان با افزایش بهای سوخت و هزینه نگهداری کامیون‌‌ها از جمله افزایش چشمگیر لوازم یدکی این وسائل نقلیه سنگین صورت گرفته است.
تا روز شنبه ۵ خرداد که پنجمین روز از این اعتصاب سراسری بود کامیونداران شهرهای مختلفی چون شهرهای شیراز، قزوین، نجف‌آباد، قائن، کنگاور، بوکان، شهرکرد، بشرویه، فردوس، همدان، هرمزگان، آزادشهر، جاده‌کنار، کوهدشت، یزد، اصفهان، همدان، مشهد، گرمه، کوار، قم، شاهرود، سمنان، نوشهر، تربت‌جام، تربت‌حیدریه، دهگلان، زرند کرمان، مشهد، گناباد، سنندج، بندرعباس، مبارکه اصفهان، اراک، رامهرمرز، گناوه، اهواز، تبریز، جلفا و چند شهر دیگر به این اعتصاب پیوستند.
یکی از نکات برجسته در اعتصاب کامیونداران سراسری شدن آن تنها در طی دو روز بود؛ همچنین گفته می‌شود این اعتصاب از طریق شبکه‌های اجتماعی هماهنگ شده است. این شیوه اعتراض مسالمت‌آمیز سراسری که با تهدیدها و برخوردها نیز همچنان پابرجا مانده مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته و پیش‌بینی می‌شود به عنوان الگویی برای دیگر اصناف که خواسته‌های آنها از سوی حکومت با بی‌توجهی روبرو شده قرار گیرد.
اظهار نظرهای ضد و نقیض دولتی
در حالی که برخی رسانه‌های داخلی کشور از جمله ایلنا در گزارش‌‌‌هایی اعتصاب سراسری کامیون‌‌ها را تایید کرده‌اند اما مقامات دولتی تلاش می‌کنند از کنار آن بگذرند و آن را بی‌اهمیت جلوه دهند.
خبرگزاری ایلنا در گزارشی با عنوان «رانندگان کامیون فریادرسی ندارند» با تایید اعتصاب سراسری کامیونداران نوشت: «صدها کامیون در کنار جادهها صف کشیده‌اند به امید اینکه کرایه‌های حمل بار افزایش یابد. شیوه مسالمت‌آمیز اعتراض آنها توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی را هم به خود جلب کرده است. به نظر می‌رسد که پیام خود را رسانده‌اند: «حق گرفتنی‌ست دادنی نیست!»
در مقابل اما روزنامه شرق در گفتگویی با داریوش امانی، معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌‌‌ای تلاش کرد این اعتصاب را محدود به درصد کمی از کامیونداران نشان دهد. داریوش امانی در این مصاحبه گفت «اعتراض‌ها و تجمع‌های اخیر یکی دو درصد بیشتر نبود. فرضا در شهرضا، سه هزار کامیون فعالیت دارند که حدود ۳۰۰ کامیون در این اعتراض‌ها شرکت کرده بودند. در کل استان تهران، ۶۳هزار کامیون داریم که سر جمع در اعتراض‌ها سه هزار کامیون شرکت کردند.»
جالب اینجاست که این مقام مسئول روز جمعه ۴ خرداد در گفتگو با ایلنا گفت: «متوسط افزایش قیمت کرایه ۱۵درصد است که در برخی از شهرها و نقاط و پایانه‌ها به ۱۰درصد و در برخی از مناطق به ۲۰درصد می‌رسد.»
امانی اما یک روز پس از انتشار این گفتگو و وعده‌ای که داده بود، ادعای دیگری مطرح کرد و در گفتگو با روزنامه شرق در روز شنبه گفت: «اینگونه منعکس شده که دولت پس از اعتراض کامیونداران، نسبت به افزایش ۲۰درصدی کرایه حمل اقدام کرده است، در حالی که این تدابیر از اسفندماه سال گذشته که درخواست افزایش کرایه حمل مطرح شده بود، مورد بررسی قرار گرفته و بنا بود از اول ماه رمضان این افزایش رخ دهد که البته در برخی شهرهای کوچکتر به دلیل این که باید دو صنف رانندگان و شرکت‌های حمل‌ونقل با یکدیگر به توافق برسند، هنوز انجام نشده است.»
سپاه و ارتش برای سوخت‌رسانی آماده می‌شوند؟
یکی از نخستین آثار اعتصاب کامیونداران اختلال در سیستم سوخت‌رسانی به ویژه به پمپ بنزین‌‌ها بود. در حالی که خبرگزاری ایسنا از بروز این اختلال خبر داد و نوشت «کمبود بنزین و گازوئیل در شهرهای مقصد، به ویژه اصفهان، شیراز، هرمزگان و بوشهر و توابع‌شان از محرز‌ترین آنها بود تا اینکه تانکرهای سوخت با اسکورت نیروی انتظامی به پمپ‌بنزین‌ها رسانده شدند» اما مقامات دولتی این موضوع را پنهان می‌کنند.
زیبا اسماعیلی سخنگوی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران روز شنبه ۵ خردادماه در این‌باره گفت: «روند عادی سوخت‌رسانی در همه نقاط کشور ادامه دارد و مشکلی بابت تامین و عرضه سوخت نداریم.»
اما واقعیت آنچه در شهرهای ایران به ویژه در شهرستان‌های کوچک رخ می‌دهد با آنچه سخنگوی شرکت ملی پالایش و پخش فراورده‌های نفتی گفته متفاوت است.
اصلان راننده کامیون ساکن شهر بروجن در استان چهارمحال و بختیاری درباره اعتصاب کامیونداران این استان به کیهان لندن می‌گوید: «ما از روز ۳۰ اردیبهشت اعتصاب خود را شروع کردیم اما از روز اول خرداد جدی شد. دو روز اول اغلب راننده‌‌ها و کامیونداران فکر می‌کردند این اعتصاب شکل نمی‌گیرد و سراسری نمی‌شود اما بعد از دو روز باورشان شد اعتصاب جدی است و به ما پیوستند.»
اصلان درباره اثرات این اعتصاب به کیهان لندن می‌گوید: «از روز دوم خرداد بعضی پمپ بنزین‌های اطراف شهرکرد مشکل کمبود سوخت پیدا کردند. خیلی از آنها با ما آشنا هستند و با هم ارتباط داریم. تماس می‌گرفتند و اصرار می‌کردند اگر هم در اعتصاب هستید حداقل سوخت را به ما برسانید اما راننده‌‌ها با عذرخواهی می‌گفتند نمی توانند.»
او می‌گوید تلاش‌های دولت برای سوخت‌رسانی هم با مقاومت کامیونداران ناکام ماند: «از روز جمعه که انگار دولت فهمید این اعتصاب جدی است و کامیونداران و راننده‌‌ها خسته نمی‌شوند سعی کرد خودش اقدام به سوخت‌رسانی کند اما راننده‌‌ها در خروجی– ورودی‌های شهرکرد جمع شدند تا از اینکه دولت با سوخت‌رسانی بخواهد اعتصاب کامیونداران را بی‌فایده نشان بدهد جلوگیری کنند. از دیروز هم خبرهایی رسیده که سپاه و ارتش قرار است با تانکرهای خودشان بنزین و گازوئیل جابجا کنند.»
او درباره حمایت و همدلی مردم مردم یا اعتصاب‌کنندگان می‌گوید: «اتفاق خوب این بود که در کمربندی شهرکرد که ما اعتصاب کردیم خیلی از مردم وقتی با اتومبیل رد می‌شدند برای ما چراغ و بوق می‌زدند و دست تکان می‌دادند. بعضی‌ها سرعت اتومبیل را کم می‌کردند و «ایول» و «دمتون» گرم می‌گفتند. ما از این کار مردم خیلی روحیه گرفتیم و احساس می‌کنیم تنها نیستیم و مردم با ما هستند.»
اصلان راننده کامیون ساکن بروجن می‌گوید: «خیلی از صاحب‌های شرکت‌های باربری و یا کارخانه‌‌ها و شرکت‌های طرف قرارداد چون کارشان لنگ مانده تلاش کردند بین راننده‌‌ها و کامیونداران اختلاف بیاندازند. چون خیلی از کامیونداران خودشان راننده نیستند و ماشین را به راننده سپرده‌اند. اما راننده هم مثل کامیوندار دارد از این گرانی و کم بودن کرایه ضرر می‌کند. ما راننده‌‌ها جان‌مان را کف دستمان گذاشته‌ایم و در جاده‌های ناامن ایران گاهی هزاران کیلومتر رانندگی می‌کنیم و یک هفته- ده روز خانواده‌مان را نمی‌بینیم اما باز هم نمی‌توانیم شکم زن و بچه‌مان را سیر کنیم.»
احضار، تهدید و فشار بر اعتصاب‌کنندگان
وزارت راه و شهرسازی تعداد کامیون‌های حمل بار در ایران را ۳۶۰هزار دستگاه اعلام کرده است در حالی که برخی آمارها تعداد کامیون‌‌ها را ۴۰۰هزار دستگاه نشان می‌دهند.
همچنین اعلام شده است بیش از ۸۰درصد کامیون‌های کشور مالکیت شخصی دارند. این موضوع موجب می‌شود همه هزینه‌های نگهداری و بیمه‌ای اتومبیل به دوش کامیوندار باشد اما اغلب فرصت‌های کاری آنها برای باربری از طریق شرکت‌های باربری امکان‌پذیر می‌شود و در این بین باید کمیسیون زیادی را به شرکت باربری بدهند. از سوی دیگر با وجود افزایش هزینه‌های بیمه و نگهداری، کرایهها که توسط دولت کنترل می‌شود ثابت مانده و این موضوع به کم شدن درآمد کامیونداران منجر شده است.
کامیونداران علت اصلی اعتصاب خود را ناهماهنگی هزینهها و درآمد به دلیل ثابت بودن کرایهها، افزایش قیمت بیمه‌ها، عوارض اتوبان‌ها، کمیسیون بالای باربری‌ها، هزینه بالای تعمیرات و قیمت بالای لوازم یدکی اتومبیل‌ها بیان می‌کنند.
سیامک یکی از کامیونداران ساکن رامهرمرز در استان خوزستان است. او درباره مشکلاتی که کامیونداران با آن روبرو هستند به کیهان لندن می‌گوید: «در هفت سال گذشته کرایه حمل بار کامیون‌‌ها اصلا افزایش پیدا نکرده. شما ببینید حتی حقوق کارمند دولت که قشر کم‌درآمد محسوب می‌شود و یا حقوق کارگر ساده ساختمانی در این هفت سال چقدر افزایش پیدا کرده آنوقت کرایه حمل بار ثابت مانده و دولت حاضر نیست زیادش کند. علت زیاد نشدن کرایه هم این است که دولت می‌خواهد با فشار به امثال کامیونداران قیمت کالاها کمتر افزایش پیدا کند تا گرانی و تورم کمتر شود. کرایه حمل بار روی قیمت کالاها اثر زیادی دارد و عملا ما داریم بهای این را می‌دهیم که آقای روحانی در تلویزیون پز بدهد که دولتش تورم را پایین نگه داشته!»
سیامک از افزایش هزینهها طی همین سالها به کیهان لندن می‌گوید: «همه هزینه‌‌‌هایی که من به عنوان کامیوندار باید بپردازم زیاد شده. از بیمه گرفته تا سهم گاراژدار. می‌گویند هزینه لوازم یدکی ۳۰-۴۰ درصد زیاد شده اما من به شما می‌گویم لوازم یدکی کامیون در همین سه چهار سال تا ۵۰-۶۰درصد گران شده و گازوئیل هم دو برابر شده است. کمیسیون باربری‌ها هم قبلا ۱۰درصد بود اما الان به ۲۰درصد رسیده است. با یک حساب ساده یعنی درآمد ما ۵۰درصد کمتر شده است. فقط یک قلم لاستیک از سال ۹۵ تا حالا ۸۰۰هزارتومن گران شده است. در این وضعیت دولت تصمیم گرفته از آخر خرداد توناژ بار ما که ۴۴ تن بود را هم به ۴۰ تن کاهش بدهد که این هم یک ضرر مضاعف برای ماست. حالا هم که ما اعتصاب کردیم دولت نیروی انتظامی را می‌فرستد ما را متفرق کند و به ما توهین می‌کنند. ما را «بی‌وجدان» خطاب می‌کنند. خودشان وجدانشان کجا رفته که ما باید هزینه بی‌فکری آنها در اقتصاد را بدهیم؟!»
سیامک می‌گوید از روز جمعه تعدادی از اعتصاب‌کنندگان از سوی نهادهای امنیتی تهدید شده‌اند: «وزارت اطلاعات روز جمعه و شنبه با حدود ۱۰ نفر از اعتصاب‌کننده‌‌ها در خوزستان تماس گرفته و آنها را احضار کرده یا تلفنی تهدید کرده. یکی از همکارانمان که رفته بود ستاد خبری اهواز می‌گوید به او گفته‌اند باید اعتصاب‌کننده‌‌ها را قانع کند به اعتصاب پایان بدهد در غیر این صورت برای او و بقیه پرونده درست می‌کنند و به زندان می‌افتند. کجای دنیا برای اعتصاب صنفی باید وزارت اطلاعات تهدید به زندان کند؟!»
سیامک کامیوندار ساکن رامهرمز تأکید می‌کند: «ما تا آخر ماجرا ایستاده‌ایم تا یا جواب بگیریم یا دولت و وزارت اطلاعات و قوه قضاییه ما را به زندان بیاندازند تا معلوم شود ما «بی‌وجدان» هستیم یا آنها!»
اکنون در حالی که دولت در فکر افزایش ۲۰درصدی کرایه بار کامیون‌هاست تا کامیونداران و رانندگان را مجاب کند به اعتصاب خود پایان دهند، خواسته اعتصاب‌کنندگان افزایش ۴۰درصدی کرایه بار است. کامیونداران می‌گویند با افزایش ۴۰درصدی کرایه بار است که افزایش هزینهها جبران شده و آنها می‌توانند درآمد معقولی داشته باشند.
…اکنون رضا پهلوی گرامی و خردمند بعد از سالها مبارزه مورد اعتمادهر خیرخواه و میهن دوست و مردم خواهی شده است و چون بابک که مادری آذرآبادگانی دارد درفش دادخواهی و سربلندی ما را در دست دارد تا داد ما را از تازی پرستان و تازی صفتان ویرانگر بستاند . به امید پیروزی ما در این شرایط و تکرار نشدن آن شکست های دردناک تاریخی .به امید دیدن روی آبادی و بهروزی در ایران و تکرار نشدنی نمک نشناسی و توهم از مدل ۵۷ در آینده ایران .بادا آزادگی و رادمردی در این کشور دوباره رواج یابد و دژخویی و برده خویی و اطاعت از ظالم و زورگویی به زیر دست نابود شود .
مهم نیست مردم جمهوری دموکراتیک سکولار بخواهند یا سلطنت مشروطه دموکراتیک و سکولار اما مهم این است مردی فهمیده و عاقل حرکت خیرخواهانه ی پدر و پدر بزرگش را ادامه می دهد و البته اشتباهات سهوی آنها را نیز تکرار نخواهد کرد تا باز در بهبود زندگی هموطنانش کمک حالشان باشد .در تاریخ ایران خاندان های هخامنشی و ساسانی و اشکانی و سامانی چنین بودند .مرداویج و بابک و یعقوب لیث و بسیاری نیز جوانمرگ شدند و رویایی آبادی و آزادی ایران عزیز را نتوانستند تحقق بخشند. ..
سرنگونى جمهـورى اسلامى بدون مجوز کشورهـاى خارجى و به رهـبرى رضا شاه دوم
حق گرفتنى است درود بر رانندگان