رئیس اتحادیه کارگران صنعت اتومبیلسازی کشور با انتقاد از دولت در بیتوجهی به تولید و حمایت از اقتصاد رانتی میگوید واردکنندگان به همراه همدستانشان که ارز مورد نیاز واردات را برای آنها تامین میکنند تمام مجراهای تنفسی تولید را بستهاند؛ در واقع آنها از بیکاری و خالی ماندن سفرههای کارگران به آقازادههای خود، نان و کباب میدهند.
مجتبی حاجیزاده رئیس اتحادیه کارگران صنعت اتومبیلسازی کشور گفته است: «برای اینکه یک کارخانه خودروسازی کشور با صدها و هزاران کارگر قدمتی ۴۰ ساله پیدا کند، هزینههای فروانی شده است اما دولت و دستگاههای مسئول بدون توجه به این امر که چه لطماتی به تولیدکنندگان و کارگران شاغل در این صنعت مادر کشور وارد میشود به واردکنندگان بزرگ که دست در دست شبکههای مافیایی دارند برای واردات ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص میدهند.»
رئیس اتحادیه کارگران صنعت اتومبیلسازی با بیان اینکه واردات بیرویه و بیضابطه ماشین با ارز دولتی مشکل امروز و دیروز و تازه نیست، گفته است: «در اوج تحریمهای وضع شده علیه ایران در دولت باراک اوباما ایران خودرو تولید میکرد هرچند شرکتهای خارجی با ایران تولید مشترک داشتند تکنولوژی را در اختیار ایران نمیگذاشتند و تنها سود خود را میبردند و پاسخگویی هم نداشتند. اما این صنعت با تکیه بر توان همین کارگران خودرو تولید کرد.»
حاجیزاده افزوده است: «خودروسازها کارگران را با زور، تهدید و فشار و وعده پرداخت اضافهکار ساعتها در خطوط تولید نگه میدارند و قاعدتا باید از آنها در چنین مواقعی حمایتهای رفاهی کنند و امنیتشغلی آنها را تضمین کنند. ما خوب به یاد داریم که چه حوادثی برای کارگران این صنعت در خطوط تولید اتفاق افتاد. خوب به یاد داریم که برای سرویسهای رفت و آمد کارگران به خاطر قدیمی بودن و خستگی رانندهها (سه شیفت کار) چه اتفاقاتی افتاد. آیا اینها کافی نیست تا دولت و همه کسانی که شعارهای حمایت از مستصعف، کارگر و کالای ایران سر میدهند، بیایند و یکبار هم که شده در عمل از آنها حمایت کنند.»
حاجیزاده معتقد است نارضایتی مردم از ماشینهای داخلی ارتباطی با کیفیت کار کارگران ندارد چرا که کارگران وظیفه خود را به خوبی انجام میدهند: «کارگر قطعهای را که کارفرما به وی میدهد در خط تولید سرهم میکند. اگر کیفیت قطعات پایین است، چه ارتباطی به کارگر دارد که وی را به متهم به کم کاری «به دردنخور بودن» میکنیم.»
این فعال صنفی میگوید القای ناتوانیِ کارگرِ ایرانی نهایت هنر این رانتخوران است. آنها برای امرار معش چارهای جز روی آوردن به مفتخواری ندارند؛ در واقع آنها از بیکاری کارگران و خالی ماندن سفرههای آنان به آقازادههای خود، نان و کباب میدهند.
رئیس اتحادیه کارگران صنعت اتومبیلسازی کشور با بیان اینکه «شرکتهایی را داریم که با ارز ۴۲۰۰ تومانی و به اسم واردات خودرو دستگاه چایساز یا غلات وارد کشور کردهاند»، افزوده است «زمانی که اساسنامه این شرکتها را نگاه کنیم میبینیم که در آنها نوشته شده است «واردات و صادرات آزاد»! اِشکال از کجاست؟ چرا دست شرکتها را برای نابودی تولیدکنندگان و بیکار کردن کارگران بازگذاشتهایم؟ این شرکتها چه فایدهای برای اقتصاد ایران در دوره تحریمها و پس از آن، تاکنون داشتهاند؟»
حاجیزاده معتقد است این مسیر به صورت زیرکانه و موذیانه از چند سال قبل و به شکل جنگ نرم و خلاف شعارهای اقتصاد مقاومتی و به اسم حمایت از تولید، آغاز شده است و «هرچند هم کارشناسان فریاد زدند که ما پتانسیل تولید در داخل را داریم و نیازی به واردات نداریم اما آقایان خود را به ناشنوایی زدند، به ندیدن زدند. به قول یکی از فعالان کارگری شاید آنها ایران را محل کار خود و خارج از ایران را محل زندگی خود درنظر گرفتهاند که این چنین خاک مُردگی را بر تولید میپاشند.»
رئیس اتحادیه کارگران صنعت اتومبیلسازی در حالی این انتقادات تند را از دولتمردان بیان کرده است که واردات اتومبیل با ارز دولتی و تخلفی که سال گذشته در ثبت سفارش اتومبیل رخ داده به صدر اخبار اقتصادی ایران تبدیل شده است.
همانطور که مجتبی حاجیزاده نیز اشاره کرده است با انتشار فهرست شرکتهای واردکننده کالا با ارز ۴۲۰۰ تومانی مشخص شد برخی شرکتهای واردکننده اتومبیل با ارز دولتی اختصاص یافته به خود «دستگاه چایساز» و… وارد کرده بودند.
در این میان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی با دریافت ۱۸ میلیون و ۵۳۴ هزار یورو، بیشترین حجم از واردات اتومبیل را به خود اختصاص داده است! مقامات وزرات بهداشت مدعی هستند تمام این پول برای واردات آمبولانس و نوسازی ناوگان، هزینه کردهاند و نه واردات اتومبیل.
این در حالیست که در شرح تعرفه واردات وزارت بهداشت آمده است «اتومبیل با حجم موتور ۱۵۰۱ تا ۲۰۰۰ سی.سی (بنزینی)» اما آمبولانسهای مراکز درمانی بالای ۲۰۰۰ سی.سی حجم دارند و دیزلی هستند، نه بنزینی!
اما موضوع تنها واردات اتومبیل از سوی وزارت بهداشت نیست. در مجموع شرکتهای واردکننده اتومبیل بیش از ۱۰۰ میلیون یورو ارز با نرخ دولتی دریافت کردهاند. در کنار حمایت دولتی با اعطای ارز دولتی به این شرکتها، مجلس شورای اسلامی هم از واردکنندگان حمایت میکند. نمایندگان اردیبهشت ماه امسال تعرفه واردات اتومبیل را به ۲۰درصد کاهش دادند و در واقع حمایت با این اقدام حمایت ویژهای از واردکنندگان اتومبیل به عمل آمد.
جالب اینکه مقامات حکومتی در حالی با واردات و اعطای رانت به واردکنندگانی که بیشتر آنها به مافیای حکومتی مرتبط هستند حمایت میکنند که در اظهاراتشان از عباراتی چون «اقتصاد مقاومتی»، «حمایت از تولید داخلی و کالای ایرانی» و «تولید ملی» سخن میگویند. همانطور که حاجیزاده نیز تأکید کرده است مقامات حکومتی از دولت تا مجلس شورای اسلامی تنها به فکر پر کردن جیب خودشان و سفره آقازادههایشان هستند و در این مسیر کارگران، تولید و منابع ملی کشور قربانی میشوند!
حقه بازیهای بسیج و سپاه در پشت پرده با حمایت خانواده های شهید برای غارت بیت المال مردم و نفوذ در کشورهای دیگربا روی کار آمدن واگذاری به بخش خصوصی:
هر کارگر معترضی بلافاصله توسط خانواده های شهید متصدی امور برچسب زنی اطلاعاتی و انقلابی برچسب زنی شده و بلافاصله از طرف بسیج و. سپاه اقدام به جوسازی مبنی بر سند سازی بر علیه معترضین میگردد
مستندات برچسب زنی انقلابی و ضد انقلابی توسط همین عناصر دولتی علاوه بر جوسازیهای سیاسی و مردم فریبی
(دشمن تراشی مجازی و سرکوب مردم برای رسیدن به اهداف خود)
بغیر از سرکوب – مردم فریبی – دزدی – غارت و چپاول – حرفهای پوچ و بی اساس چه چیزی به ارمغان آوردید؟
آبروی مردم را از بین بردید
دست دزدهاتون رو برای هر سوء استفاده ای باز گذاشتید
حالا چه جوابی دارید بدهید؟
قضیه این دولت شده دزدی و مردم فریبی
نه آبروی واسه مردم گذاشتین بمونه نه واسه خودتون
وقتی نمیتونین مملکت نگه دارین بکشین کنار
شرکتهای نفت و گاز و پتروشیمی علاوه بر برچسب زنی بر جوانان مردم با قربانی کردن آنان در پیمانهای حجمی بعنوان کارگر با حقوق کارگری از طریق خدشه دار کردن هویت اجتماعی آنان با برنامه ریزی از قبل طراحی شده هویت رانت خواران انقلابی متشکل از خانواده های شهید انقلابی نشسته بر سر سفره های انقلابی که متصدیان امور بوده به همراه دیگر همسفره های خود ایثارگران و جانبازان و بسیجیان و پاچه خواران شرکتی هویت آنان را از طریق اتهام زنی بر کارگران پنهان نموده و با استفاده از تریبونهای سیاسی وابسته به عوامل دولتی و دیگر رسانه های منشعب از آن رسانه ها با در نظر گرفتن منافع رانت خواران برای برچسب زنی و مقدمه چینی خفه کردن و سرکوب معترضین دست به اقدامات سیاسی میزنند
ایجاد پیمانهای حجمی – استفاده از شرکتهای غیر بومی و بخش خصوصی و ایجاد اتوماسیون اداری با ۲ رویکرد نامه های درون سازمانی و نامه های برون سازمانی از سوی دولت برای باز گذاشتن دست رانت خواران دولتی و پنهان کردن هویت آنان و عوامل متصل به آنها و حذف مستندات مبنی بر رانت خواری کارفرمایان و ارائه برگه عضویت در بسیج برای جمع کردن این قشر در یک مجموعه به همراه خانواده های شهید و ایثارگر و جانباز در سفره انقلابی و قربانی کردن جوانان مردم در پیمانهای حجمی و قربانی کردن آنها برای سرپوش قرار دادن بر رانت خواریهای خود با اتهام زنی بر این قشر زحمتکش و پنهان کردن هویت خود و رانت خواران و نفوذ در کشورهای دیگر با پول بیت المال مردم برای نا امن سازی دیگر کشورها و دور زدن تحریمات
یک زمانی اینها را آقا صدا میکردند! آنها در آن زمان هنوز هویت کثیفشان برای عموم مردم افشاء نشده بود. امروز اما، اینها را همه میشناسند. از پشت سر هم قابل شناسایی هستند. امروز مردم اینها را دزدزاده مینامند و صدا میکنند.
اینان غارتگران مردمند، آقا و آقازاده نیستند. دزدند و بیپدرند.
نمونهها این روزها فراوان در مطبوعات افشاء میشوند برای مثال متکی، برادر خامنهای، مهران مدیری و آن خجسته دیگر همکارش علیخانی، و… این چهار مورد اخیر نوبرانه این تابستان بودند!
ما می گیم شیخ نمی خوایم/ امام زاده زیاد می شه
ما می گیم گرسنه ایم/ صحن امام گشاد می شه
×
ما باید به کی بگیم/ مسجد و منبر نمی خوایم
فاسد و وطن فروش/ قاری و رهبر نمی خوایم
×
ما ز نسل کوروشیم/ نه بَربَر و شیخ و عبا
خسته و منزجر از/ خمینی و علی گدا
پاینده وبرقرارباد “ایران”.
ولى چرا این کارگران میرن رائ میدن به بد و بدتر ؟!؟!ویا معلمان وووووووبعدش هـم ناله و زارى
رژیم ج.ا که از اول خودرا در این کشور اجاره نشین می دید همو که رهبرش بعد از سالها دوری از وطن؟ و طی دوران دگردیسی ازحالت لارو و شفیره به پرواز، در فرانسه، از آمدن به خاک پاک ایران هیچ احساسی جز بی احساسی نداشت، طبیعی است که رانت خوارنش هم که به نان و نوایی رسیده اند غیرازاین نباشند. بقول دانشمندی در جوامع منحط از این نوع تفریح ، خنده و شادی اغنیا؟ یاد آوری فقر و نحوه زندگی فقرا است.چنانکه در فیلم هایی که ازاین ابوالهول های ج-ا نشان داده می شود حتی ازدست دادن با زارعین زحمت کش خودداری می کنند(لاری جانی مجلس)