نمایشگاه نقاشی‌های رایکا تقی‌زاده در پاریس؛ رنگ‌های برگرفته از ایران باستان

کتایون حلاجان (+عکس) رایکا تقی‌زاده در تهران به دنیا آمده است. او ۱۱سال کودکی  خود را در ایران گذراند و سپس به کشور اسکاتلند مهاجرت کرد. اما خاطرات و تصاویر و رنگ‌های ١۱ سال کودکی تا به امروز با او مانده است. رایکا در ۱۷ سالگی تحصیل در رشته پزشکی را شروع کرد. او که از آغاز تمایل به تخصص در رشته جراحی داشت در کنار پرداختن به پزشکی نقاشی را نیز ادامه داد. هنر، موسیقی و ورزش جزو علایق او هستند.

رایکا تقی‌زاده جراح پلاستیک میکروسکوپی و متخصص بازسازی و رییس بخش ترمیمی پستان در یکی از بیمارستان‌های معتبر شهر لیورپول است. او نقاشی را بطور جدی از ۱۸ سال‌ پیش شروع کرده و سبک منحصر به فردش با استفاده از رنگ‌های زنده و چشمگیر در طرح‌هایی الهام گرفته از فرهنگ ایران جلوه می‌کند.

گالری معتبر ۹۸ در منطقه ۱۲ پاریس این روزها میزبان آثار ناصر اویسی نقاش سرشناس ایرانی و ریکا تقی‌زاده هنرمند جوان است. رایکا در گفتگو با کیهان لندن می‌گوید : «من تا یازده سالگی در تهران زندگی کردم و تاثیر فرهنگی  آن دوران در ذهن من باقی مانده.» در نگاه او سال‌های کودکی دوران مهمی است و به همین دلیل می‌گوید: «از دوازده سالگی که به اسکاتلند رفتم با فرهنگی کاملا متفاوت روبرو شدم. تفاوت  در حد سیاه و سفید بود، با این حال ارتباط من با فرهنگ کشور محل تولدم هرگز از دست نرفت. معمولا تابستان‌ها به ایران می‌رفتم و به شهرهای مختلف سفر می‌کردم.  زمانی که در دانشکده پزشکی نقاشی را  به شکل جدیتری شروع کردم تاثیری که از اسکاتلند در کارهایم گرفتم به مراتب کمتر از ایران بود. به عنوان مثال در کارهای من پرندگان، حیوانات و حتی جوجه بسیار می‌بینید که متاثر از محیط زندگی در دوران کودکی من در ایران است. در کارهای من حیوانات زیاد هستند که این به خاطر علاقه من به طبعیت و محیط زیست است.»

رایکا تقی‌زاده در ادامه می‌گوید: «تصمیم برای جراح شدن اصلا سخت نبود زیرا از کودکی به این سوال که می‌خواهی چکاره شوی  همیشه یک پاسخ داشتم «جراح». این در حالیست که در خانواده ما هیچکس پزشک نبود تا الگویی برای من باشد. جراحی پلاستیک بی‌ربط با کار هنر نیست. شاید بیشترین میزان تاثیر هنر را می‌توان در جراحی پلاستیک سراغ گرفت چون در این رشته با زیبایی سر و کار دارید.»

رایکا توضیح می‌دهد: «در تمام این سال‌ها که نقاشی می‌کردم از من می‌پرسیدند که چرا کارهایم را به نمایش نمی‌گذارم؟ پاسخ من ساده بود؛ به دو دلیل مشخص: یکی اینکه می خواستم بدانم کارهایم به چه سمتی پیش می‌روند و چه تغییراتی می‌کنند و دوم اینکه فکر می‌کردم کارهایم کاملا شخصی هستند. اما با این وجود چند تا از تابلوهای نقاشی من در چند بیمارستان بزرگ در بریتانیا نصب  شده‌اند. من آنها را به عنوان هدیه به این بیمارستان‌ها دادم.»

رایکا تقی‌زاده تاکید می‌کند: «فکر می کنم هنرمند ضرورتا نیازی به تعلیم گرفتن ندارد و هنر پدیده‌ای است که درون شما وجود دارد.» وی در مورد رنگ‌آمیزی در کارهایش به کیهان لندن اینطور توضیح می‌دهد: «رنگ‌های نقاشی‌های من خیلی تند هستند و از این لحاظ کاملا در چشم می‌نشینند. من درکارهایم از رنگ آبی زنگاری، سبز و یا زرد  زیاد استفاده می‌کنم که این نوع رنگ‌آمیزی تاثیری است که من از ایران گرفته‌ام  مانند رنگ‌های کاشی‌های ایرانی و یا رنگ‌هایی که در معماری آثار باستانی ایران دیده‌ام. برای من یزد یکی از زیباترین شهرهاست. انارهایی که در کارهای من می‌بینید متاثر از  باغ‌های زیبای انار در این شهر است.» وی تاکید می‌کند: «تصاویری که در کودکی و از ایران در ذهن من حک شده، دنیای امروز من در آن تاثیری نگذاشته وازاین رو مانند جواهری از آن نگهداری می‌کنم.»

رایکا تقی‌زاده می‌گوید: «نکته دیگر اینکه در نقاشی‌های من طرح‌های نهفته بسیار وجود دارد که شاید در نگاه نخست دیده نشوند. بطور مثال در یکی از نقاشی‌ها که در همین نمایشگاه عرضه شده بیننده در نگاه اول صورت یک زن را مشاهده می‌کند، اما در کنار چهره او سه پرنده نیز پنهانند. شاید این تابلو بیننده را دعوت می‌کند که  که تابلو را عمیق‌تر نگاه کند.»

از رایکا می‌پرسم در میان نقاشان آیا هنرمند خاصی بر او تاثیرگذاشته؟ می‌گوید: «من از رنگ‌های طلایی و نقره‌ای در کارهایم استفاده می کنم. چند سال پس از اینکه نقاشی را شروع کردم به نمایشگاهی از آثار گوستاو کلیمت نقاش سرشناس اتریشی رفتم و باید بگویم که عاشق کارهای این نقاش شدم و جالب اینجاست که زمانی که نقاشی را شروع کردم کمترین آشنایی با او نداشتم. احساس می‌کنم استفاده از رنگ‌ها و به تصویر کشیدن زنان در کارهای من تا حدودی متاثر از کارهای او است.»

رایکا تقی‌زاده اضافه می‌کند: «این اولین نمایشگاه من است. رویارویی با مخاطب در نمایشگاه تجربه عجیبی است. تابلوهای حاضر در این نمایشگاه حاصل ١۵ سال کار من است، و احساس خاصی دارم. من حدود سه سال است که به دلیل حجم کارهایم در بیمارستان فرصت نقاشی پیدا نکردم و نمی‌دانم وقتی دوباره شروع کنم آیا همین سبک را ادامه می‌دهم و  یا کارهای بعدی متفاوت خواهند بود.»

رایکا تقی‌زاده در پایان  گفتگو با کیهان لندن می‌گوید: «با اینکه عاشق شغل‌ام و جراحی و بازسازی هستم، اما فکر می‌کنم بسیار مهم است که انسان بُعد دیگری هم در زندگی‌اش داشته باشد، دنیایی کاملا خصوصی که می‌تواند با هنر آمیخته باشد.»

علی جمشیدی برگزارکننده نمایشگاه می‌گوید که هدف این گالری شناساندن هنرمندان ایرانی است و تا به امروز میزبان هنرمندانی مانند پرویز کلانتری و ناصر اویسی نیز بوده است و رایکا تقی‌زاده هنرمندی است که با علاقه، فرهنگ و هنر ایران را دنبال می‌کند.

نمایشگاه آثار رایکا تقی‌زاده از ٩ تا ١۴ آوریل و همچنین از ۱۴ تا ۲۱ آوریل شماری از کارهای ناصر اویسی نیز در گالری ۹۸ پاریس به نمایش عمومی گذاشته می‌شوند.