بیش از یک دهه از تصویب قانون همسانسازی حقوق بازنشستگان در ایران میگذرد و آنها همچنان در انتظار روشن شدن وضعیت حقوق خود هستند.
در طی سالهای گذشته بازنشستگان بارها و بارها اعتراضاتی را در قالب صدور بیانیه و برگزاری تجمع انجام دادهاند تا شاید قانونی که سالها پیش برای همسانسازی حقوق بازنشستگان تصویب شد اجرایی شود. مقامات با وجود وعدههایی که در اینباره میدهند اما در عمل هیچ کار مثبتی انجام نمیدهند.
در روزهای گذشته خبری مبنی بر اینکه بازنشستگان باید سه سال دیگر برای افزایش حقوق خود انتظار بکشند منتشر شد. در این خبر آمده بود که «در آخرین نشست کمیسیون مشترک خدمات کشوری که با حضور تعدادی از نمایندگان مجلس، نمایندگان دیوان محاسبات، دیوان عدالتاداری و مرکز پژوهشهای مجلس در مشهد برگزار شد، موضوع مهم و مورد انتظارِ همسانسازی حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری به تصویب رسید. با این مصوبه، دولت مکلف به اجرای همترازی حقوق بازنشستگان، در بازهی زمانی سه ساله شده، به نحوی که دریافتی فرد بازنشسته در سال همترازی، کمتر از ۹۰% دریافتی شاغلین همرتبه نباشد.»
این خبر موجی از خشم در میان بازنشستگان ایجاد کرده و آنها به این مصوبه معترض شدند. جواد اکبری عضو هیئت مدیره کانون عالی بازنشستگان کشور در گفتگو با خبرگزاری ایسنا با بیان اینکه همسانسازی حقوق به آرزویی برای بازنشستگان تبدیل شده، گفته است: «اگر دولت بخشی از بدهی خود به تامین اجتماعی را پرداخت کند، میتوان همسانسازی حقوق بازنشستگان را اجرایی کرد.»
جواد اکبری توضیح داده است که «اگرچه طرح همسانسازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی بعد از مدتها پیگیری برای اولین بار در برنامه ششم توسعه آمده است، اما در این قانون نیز تنها آمده که تامین اجتماعی «میتواند» همسانسازی را اجرا کند و هیچ الزام قانونی و اجباری در این زمینه وجود ندارد.»
عضو هیئت مدیره کانون عالی بازنشستگان کشور با اشاره به بدهی ۲۱۰ هزار میلیارد تومانی دولت به تامین اجتماعی بابت مطالبات مختلف از جمله بیمه کارگران ساختمانی، بیمه رانندگان، بیمه بیکاری و…، گفته است: «اگر دولت حتی ۱۲ هزار میلیارد تومان از این مطالبات را پرداخت کند، تأمین اجتماعی میتواند همسان سازی حقوق بازنشستگان را اجرا کند.»
وی تأکید کرده است: «درخواست ما از مجلس این است که در درجه اول الزام قانونی برای اجرای طرح همسانسازی در نظر بگیرد و به علاوه دولت را نیز مکلف به همکاری کند.»
به گفته جواد اکبری اگر طرح همسانسازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی اجرا شود، حدود ۸۰درصد بازنشستگان از آن منتفع خواهند شد.
از سوی دیگر اما شورای بازنشستگان ایران در بیانیهای به مصوبه اخیر دولت و گذاشتن بازه زمانی سه ساله برای همسانسازی حقوق بازنشستگان اعتراض کرده است.
در این بیانیه آمده است که «جدا از بی اعتمادی بازنشستگان به نتیجه بخش بودن چنین نشست های تکراری که در آن هیچ یک از نمایندگان واقعی بازنشستگان و حتی نمایندگان تشکلهای رسمی خودشان از جمله کانونهای بازنشستگی حضور ندارند ، خبر بصورت کلی و با ابهام و بدون جزئیات منتشر شده است.
این ابهامات شامل موارد زیر است:
۱- چرا اجرای این همسانسازی را سه سال در نظر گرفتهاید؟ بازنشستگان که علناً و شفاف همواره شعار دادهاند: «همسانسازی یکساله، این آخرین راهکاره»؛ در نتیجه با توجه به شرایط اقتصادی و کم ارزش شدن مستمر ارزش پول ملی، بازه زمانی سه ساله غیر منطقی بوده و مورد تائید بازنشستگان نیست.
۲- از سال ۱۳۸۹ تا کنون که اجرای این مصوبه معطل مانده ضرر و زیان مابه التفاوت حقوقها و نیز اضافه حقوقهای سالیانه که بصورت درصدی، به حقوقها تعلق میگرفته، چگونه محاسبه میگردد؟ جبران این خسارت بخشی از مطالبه ما بازنشستگان است.
۳- چه مقدار بودجه برای اینکار اختصاص داده شده است؟ وقتی دولت را مکلف میکنید، بودجه آن هم بایستی محاسبه و در نظر گرفته شود. همسانسازی بدون بودجه کافی و کارشناسی شده، عملی نیست.
سال گذشته مبلغ ۳۰ هزار میلیارد تومان ملبغ کارشناسی بود که دولت ابتدا با ۲ هزارمیلیارد تومان و بعد براثر اعتراضات آن را به ۵ هزار میلیارد تومان افزایش داد که عملاً با این مبالغ، همسانسازی قابل اجرا نیست. در نتیجه اختصاص بودجه مناسب کارشناسی شده یکی از مولفههای این مصوبه باید باشد.
نشست و کمیسیون، با اجرایی شدن مصوبات و تاثیرش بر سفره بازنشستگان دنیایی فاصله دارد. بارها این نشستها نتایج اجرایی برای ما نداشته و شاهد بیتفاوتی به رأی دیوان و مصوبها هم بودیم که نهادهای ذیربط برای فرصتسوزی و کاهش اعتراضات بازنشستگان با وعدهها، اجرا نمودن آنها و مصوبهها را به هم پاس کاری کرده و نهایت بلاتکلیف رها نمودهاند.
ما یک بار دیگر اعلام میکنیم که نشستهای بدون نمایندگان واقعی بازنشستگان و بدون شفافیت و تضمینهای اجرایی، شیوههایی برای دور کردن بازنشستگان از اعتراضات و مطالبهخواهی دارد و این غیرممکن است که بازنشستگان از مطالبات زندگیشان دست بردارند.
ما بازنشستگان تجمع اعتراضاتی خود را تا حصول مطالبات معیشتی و درمانی و اجتماعیمان همصدا و همگام ادامه خواهیم داد!»
گفتنی است با وجود آنکه همسانسازی بازنشستگان تأمین اجتماعی در برنامه پنجم توسعه گنجانده شده بود اما همچنان این اقدام صورت نگرفته است. این در حالیست که همسانسازی حقوق بازنشستگان در صندوق بازنشستگان کشوری و صندوق تأمین اجتماعی نیروهای مسلح با بودجهای که دولت اختصاص داده اجرایی شده است.
دولت در حالی به افزایش حقوق بازنشستگان بیاعتناست که افزایش تورم، قدرت خرید بازنشستگان را به شدت کاهش داده و در طی یک سال گذشته بحران معیشتی سنگینی را به آنها تحمیل کرده است.
همه اینها موجب شده بازنشستگان به یکی از اقشار معترض در ایران تبدیل شده و مرتب با برگزاری تظاهرات و تجمع در پایتخت و دیگر شهرها تلاش کنند نظر مسئولان را به مطالبات خود جلب کنند.
در مقابل اما بیتفاوتی مقامات در نهادهای مختلف حکومت موجب شده فاصله میان بازنشستگان و حکومت عمیقتر از گذشته شود و فعالان بازنشستگان مواضع تندی علیه نظام بگیرند.
از جمله برزو روحبخش عضو هیئت مدیره کانون بازنشستگان تهران به تازگی از وعدههای رنگارنگی که نامزدهای انتخابات به کارگران و بازنشستگان میدهند انتقاد کرده و گفته است: «در تمامی این سالها شاهد این وضعیت بودیم و هر خواستهای را که مطرح میکردیم، به ما قول میدادند به محض آنکه وارد مجلس بشوند، سکان ریاست جمهوری را به دست بگیرند یا وارد شورای شهر شوند، پیگیری مطالبات کارگران و بازنشستگان را در دستور کار قرار دهند اما پس از انتخابات حتی به تماس ما نیز پاسخ نمیدهند.»
روحبخش معتقد است «وقتی سیاسیون به منصب میرسند، نه تنها قولهایی که به کارگران و بازنشستگان دادهاند را از یاد میبرند بلکه عکس وعدههایشان عمل میکنند.» وی افزوده که «این آقایان وقتی پای میز مذاکره مینشینند، منافع خودشان را بر همه چیز ترجیح میدهند و حتی بر سر منافع کارگران و بازنشستگان معامله میکنند.»
به گفته این فعال صنفی بازنشستگان، نامزدهای اصلاحطلب و اصولگرای انتخابات یازدهمین دور مجلس شورای اسلامی مشتاق برگزاری جلسات با کارگران و بازنشستگان در ماههای نزدیک به انتخابات هستند. او گفته که «نامزدهای هر دو طیف، نمایندگان خودشان را به دیدار ما میفرستند و از ما میخواهند به آنها رای بدهیم!»
حکومت اسلامی برای سرکوب و بندگی ارزش قائل است و پول می دهد نه به تخصص و خدمت علمی و صادقانه.همکلاس و همبازی دوران کودکی و نوجوانی من با ششم ابتدایی رفت پاسبان شد و بعد از انقلاب در کش و قوس پاکسازی و ماندن سرانجام موفق به ادامه کارش شد و در پخش کیلویی درجه به درجه ستوان سومی نائل و با همان درجه و ۳۰ سال خدمت بدون خدمت نظام وظیفه بازنشسته شد و ضمنا در طول خدمت از مزایایی چون گرفتن زمین و وام های کم بهره و …..استفاده کرد و اینک با حقوق بالای ۳ ملیون و هفتصد هزار تومان قبراق و سرحال به کار آزاد مشغول است در حالیکه من قبول شده در کنکور سراسری و اخذ مدرک دکتری پیش از انقلاب و ۲ سال خدمت سربازی در جنگ و جمعا ۳۱ سال سایقه کمی بیش از ۳ ملیون و ۴۰۰ هزار تومان حقوق بازنشستگی میگیرم! نیروهای انتظامی اینک شاغل که مدرک تحصیلی افسران آن معادل لیسانس علوم اداری است در مقایسه با لیسانس های فارغ التحصیل دانشگاههای دولتی شاغل در ادارات از حقوق و مزایای بسیار بسیار بیشتری برخوردارند.خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.