روزى که دادگاه جبل الطارق برخلاف اصرار آمریکا، رأى به خروج کشتى نفتکش «گریس۱» از بندر این مستعمره بریتانیا داد، کاملا آشکار بود که تهران با لندن قرار گذاشته بود کشتى «استینا ایمپرو» را که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به تلافى توقیف نفتکش ایرانى به بندرعباس منتقل کرده بود با چند روز تأخیر براى حفظ ظاهر آزاد کند.
آن روزها تلویزیون الجزیره که معمولا درباره رویدادهاى منطقه با چهره‌هاى سرشناس و کارشناسان کشورهاى درگیر مصاحبه مى‌کند، از دکتر محمد مرندى استاد دانشگاه تهران پسر دکتر مرندى که از پزشکان خامنه‌اى و نماینده مجلس شوراى اسلامى است پرسید به نظر شما کشتى انگلیسى که در بندرعباس در توقیف است چه زمانى آزاد مى‌شود؟ وى پاسخ داد: بعد از آنکه نفتکش ایران از توقیف خارج شود، کشتى متعلق به بریتانیا نیز به انگلستان باز خواهد گشت.
بنابراین روشن بود در اینباره بین مسئولان دو کشور قرار و مدارهایى گذاشته شده بود. جدا از همه اینها مدیران سازمان بنادر و کشتیرانى جمهورى اسلامى در آغاز این ماجرا گفته بودند که بسیارى از کشتى‌ها هنگام عبور از تنگه هرمز «او اى سى» یا رادار کشتى را معمولا خاموش مى‌کنند.
درواقع این موضوع نباید چیز تازه‌اى براى آشنایان به امور کشتیرانى در این آبراه بوده باشد. بنابراین دلیل آنکه سردار تنگسیرى نخواسته وارد این بحث شود نشان از این دارد که به احتمال زیاد او نیز از این قرار و مدارها با خبر بوده است.
گفتنى است که محمدجواد ظریف وزیر خارجه جمهورى اسلامى در سفر اخیرش به اسکاندیناوى در سوئد با اریک هانل مدیرعامل شرکت کشتیرانى مالک «استینا ایمپرو» نیز دیدار و گفتگو کرد که قطعا در مورد رفع توقیف این کشتی صحبت شده بود وگرنه دلیلى نداشته این شخص با ظریف به گفتگو بنشیند.
آزادی نفتکش ایرانی، یک معامله بود.