لوموند: بهانه‌هاى ایران براى دخالت در منطقه، دیگر قابل توجیه نیست

- شعارها در عراق علیه دولت آن كشور و سلطه‌جویى ایران است.
- مسابقه ایران و عراق در اردن برگزار مى‌شود.

جمعه ۱۷ آبان ۱۳۹۸ برابر با ۰۸ نوامبر ۲۰۱۹


به دلیل اعتراضات و درگیرى‌ها میان معترضین با پلیس در شهرهاى مختلف عراق دیدار تیم‌هاى فوتبال ایران و آن کشور در مرحله انتخابى جام جهانى ٢٠٢٢ قطر که قرار بود در بصره برگزار شود به شهر امّان پایتخت اردن منتقل شد در حالى که تصور مى شد شهرهاى دیگرى در منطقه براى انجام این رقابت در نظر گرفته خواهد شد.

فدراسیون جهانى فوتبال، اردن را محل این مسابقه اعلام نموده است. قرار بود تیم ملى ایران روز ١۴ نوامبر با عراق در استادیوم شهر بصره به میدان برود حتى هیأتى نیز از تهران براى بررسى محل بازى و شرایط برگزارى به بصره رفت و با انجام این مسابقه در آن شهر موافقت کرد.

https://kayhan.london/1398/08/15/%d9%85%d8%b3%d8%a7%d8%a8%d9%82%d9%87-%d9%81%d9%88%d8%aa%d8%a8%d8%a7%d9%84-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%88-%d8%b9%d8%b1%d8%a7%d9%82-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%b4%d9%88%d8%b1-%d8%ab%d8%a7%d9%84%d8%ab

اما فیفا ترجیح داد این بازى در جایى دورتر از عراق صورت گیرد. شهر بصره نیز مانند بغداد از شروع ماه اکتبر گذشته هر روز شاهد شعارهایى بوده که تظاهرکنندگان علیه جمهورى اسلامى ایران سر مى‌داده‌اند.

در همین حال روزنامه لوموند چاپ پاریس روز پنجشنبه این هفته نوشت: بهانه‌هایى که ایران براى دخالت‌هاى سیاسى نظامى در سوریه ، عراق و لبنان مطرح مى کند دیگر قابل توجیه نیست و افکار عمومى جهان عرب دیگر اینگونه عذرها را نمى‌پذیرد.

لوموند ادامه داده:  جمهورى اسلامى براى نخستین‌بار احساس مى کند که با سلطه‌جویى‌اش در منطقه به شدت مخالفت مى‌شود. رژیم ایران از اینکه عرصه نفوذش از خلیج فارس تا دریاى مدیترانه امتداد داشته و «بزرگراهى شیعى» در این کشورها به وجود آورده فکر مى‌کرد رفت و آمد میان تهران و بغداد، بیروت و دمشق بدون پرداخت هیچگونه عوارضى براى ایرانى‌ها تضمین شده است.

لوموند اضافه کرده: شعارهاى معترضان عراقى در دو ماه گذشته این بوده «ایران برو بیرون!»

در لبنان هم تظاهرکنندگان چند هفته است هر روز در خیابان‌هاى آن کشور علیه حکومت شعار مى‌دهند و اعتراض مى‌کنند.

لوموند نوشته: در اعتراضات مدنى و مستمر مردم در عراق هیچگونه وابستگى دینى یا مذهبى به چشم نمى‌خورد بلکه برعکس دیدیم که میزان شورش بیشترعلیه دولت آن کشور و سلطه‌جویى رژیم ایران بوده و نظیر همین سناریو در لبنان نیز تکرار شد.  در سوریه نیروهاى خارجى یعنى جمهوری اسلامی ایران، روسیه و ترکیه که روابط دوستانه اما کاذب با یکدیگر دارند از بشار اسد حمایت مى‌کنند. در ضمن روسیه همواره جلو رژیم ایران را براى گشودن جبهه دوم علیه اسرائیل گرفته است. رژیم ایران هم از حضور نیروهاى ترکیه به عنوان یک نیروى سنّى‌مذهب در شمال شرق سوریه ناراضى است.

لوموند ادامه داده: اگر دستاویزهاى ایران در مورد مقاومت علیه اسرائیل توانسته بود بخشى از دنیاى عرب را متقاعد کند، اکنون دیگر بى‌اثر شده است. ضمنا سوریه فعلا بیش از هر چیز نیازمند پول براى بازسازى آن کشور است که نه ایران چنین توان مالى را دارد نه روسیه.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=175893

3 دیدگاه‌

  1. بهروز

    روزنامهٔ لوموند در مسایل ژئوپولیتیک منعکس کنندهٔ مواضع و سیاست وزارت خارجهٔ فرانسه بشمار میرود. درسال ۱۹۷۸ ، وقتیکه ملا خمینی از عراق به حومهٔ پاریس نقل مکان داده شد , این روزنامه یکی ازنویسندگان آتش افروز حرفه ای بنام «اِریک رولو» را به سرپرستی «بخش ایران» برگزیدکه مرتبأ مقالات «فاضلانهٔ» حقوق بشری وچپگرا علیه رژیم پادشاهی ایران ودر تمجید از «افکارانقلابی شیعی» درآن روزنامه مینوشت. درپای بعضی از این مقاله ها که با سبکی زیبا ودقیق علمی بزبان فرانسه نوشته میشد امضای یکی دو تن ازاطرافیان خمینی چون بنی صدرگذاشته میشد که به این ترتیب بعنوان «اندیشمندان اسلامی » معرفی میشدند.
    بعد ازبرپائی حکومت اسلامی در ایران هر کدام از صاحبان آن امضاها به مقامهائی رسیده ومصاحبه هائی از آنها در تلویزیون های فرانسه پخش شد ومعلوم گردید که هیچکدامشان قادر نبود دوکلمه بدون غلط بزبان فرانسه حرف بزند وافکارشان درمسایلی دور میزند که با موضوع مقالات چاپ شده درلوموند از زمین تا آسمان فرق دارد.

  2. داریوش

    آقا حمید جریان لوموند ساده است آش آنقدر شور شده که آشپز صدایش در آمده

  3. حمید

    میگویند لوموند روزنامه‌ای مترقی است. اگر نویسندگان لوموند چهل سال وقت لازم داشتند تا کمی از ماهیت رژیم فاسد و آدمکش جمهوری اسلامی را بشناسند من یکی اینچنین روزنامه ای را مترقی نمیدانم!

Comments are closed.