تمدید معافیت مالیاتی هنرمندان در بودجه سال ۹۹ با دستور رئیس سازمان برنامه و بودجه، با واکنش‌های منفی حتی از سوی برخی سینماگران مواجه شده است. برخی این معافیت را باج و حق سکوت دولت به سینماگران برای انتخابات پیش رو می‌دانند و برخی بر این باورند که عده‌ی اندکی از اهالی سینما درآمد هنگفت دارند و باقی حتی حساب بانکی هم ندارند!
تمدید معافیت مالیاتی هنرمندان در بودجه سال ۹۹ با دستور رئیس سازمان برنامه و بودجه منتقدان بسیاری از جمله در میان سینماگران داشته که تنور تعداد انگشت‌شماری از سینماگران را داغ توصیف می‌کنند و می‌گویند برخی دیگر از سینماگران حتی فاقد یک کارت بانکی هستند!
طرح موضوع مالیات هنرمندان در بودجه سال ۹۹، هرچه نداشت ولی دست‌کم با طرح شرایط کنونی سینماگران، این موضوع را بطور رسمی نشان داد که سینمای ایران تحت انحصار بودجه‌ی نفت و رانت، نه در بالای پرتگاه که در میانه‌ی مسیر سقوط است.
شاید باورتون نشه، اما تو سیستم جمهوری اسلامی صاحب اون ماشین زرده مالیات میده ولی صاحب اون ماشین مشکیه نه! pic.twitter.com/pJ0Aqr6E84
— کانال خبری همبستگی برای ایران (@hambasstegi) December 3, 2019
از ۲۵۰ دفتر تولید فیلم، فقط ۱۰ دفتر فعالیت دارند
مرتضی شایسته تهیه‌کننده سینما می‌گوید «از ۲۵۰ دفتر تولید در حال حاضر تنها ۱۰ دفتر فعالیت دارد و از ۳۵ دفتر پخش نیز تنها ۵ دفتر پخش فعال داریم، در این شرایط قرار است از چه چیز این سینما مالیات گرفته شود؟»
او گفته که اساسا سرمایه‌گذاران با انگیزه معافیت مالیاتی به سینما می‌آیند و اگر نباشد کلا سرمایه‌گذاری نمی‌کنند.
این تهیه‌کننده فعالیت سینماهای کشور را انگشت‌شمار دانسته و گفته که «در میان سالن های سینمایی و پردیس‌ها تنها چهار پردیس سینمایی سود می‌دهند و بقیه سینماها مانند عصرجدید، آفریقا، قدس، فلسطین، پارس، مرکزی، بهمن، مرکزی، شکوفه و… تماما ضرر می‌دهند!»
https://twitter.com/Nader_0010/status/1202193177433792513
۹۲درصد کسانی که اولتیماتوم مالیاتی گرفتند، اصلا کارت بانکی ندارند!
مرتضی شایسته می‌گوید: «مدیر سازمان امور مالیاتی صراحتا اعلام کردند که ۹۲درصد آنهایی که بهشان اولتیمام داده بودیم که برای پرداخت مالیات مراجعه کنند اصلا کارت بانکی ندارند! حالا این را با خانواده سینما مقایسه کنید که همه چیزشان از فروش فیلم‌ها تا هزینه ساخت فیلم‌شان مشخص است.»
وی هنرمندان را دارای یک عمر مفید خواند و گفت: «عمر مفید اهالی سینما از بازیگر و کارگردان گرفته تا تهیه‌کننده و دیگر عوامل بسیار کوتاه است و سوپراستارهای امروز هم بعد از چند سال مانند ستاره‌های دهه شصت بیکار می‌شوند و دیگر کسی به آنها کار نمی‌دهد به همین خاطر به نظرم نه تنها باید معافیت‌های مالیاتی به قوت خود باقی بماند که مالیات بر ارزش افزوده هم باید برداشته شود!»
منیژه حکمت تهیه‌کننده و کارگردان سینما نیز به تمدید لغو مالیاتی هنرمندان توسط دولت انتقاد کرده و آن را اگر «باج انتخاباتی» نباشد، یک «بدسلیقگی» خوانده است.
منیژه حکمت در یادداشتی درباره تمدید معافیت مالیاتی هنرمندان نوشت: «بخشودن مالیات هنرمندان اگر باج انتخاباتی به یکی از گروه‌های مرجع جامعه نباشد، مسلما نشانه سردرگمی و عدم شناخت از هدف و کارکرد مالیات است و اعلام آن در این زمان و در این شرایط وخیم اقتصادی، نهایت بدسلیقگی است.»
این تهیه‌کننده سینما گفت که نوبخت مثل باقی همفکرانش در دولت «وقت و حوصله فکر کردن به عواقب راه‌حل‌های خلق‌الساعه و نبوغ‌آمیزشان را ندارند» و «ساده‌ترین راه را برگزیده‌اند.»
مالیات شما شرافت شماست
پیش خرید شد به مدت چهارسال pic.twitter.com/ANfWHVJdP7— امیرخاک (@amir_tarom) December 3, 2019
سود هنگفت تمدید معافیت مالیاتی هنرمندان به جیب صاحبان دستمزدهای میلیاردی می‌رود
وی تمدید معافیت مالیاتی هنرمندان را «یک کاسه‌کردن درآمدهای به شدت ناهمگون و حکم واحد برای آنان» خواند و نتیجه «این چنین بذل و بخشش» را «افزایش شکاف طبقاتی و فقیرتر شدن اقشار کم درآمد عرصه هنر» و رفتن «سود هنگفت‌اش مستقیماً به جیب همان صاحبان دستمزدهای میلیاردی و سرمایه‌های ناسالم» دانست.
منتقدان تداوم مالیات هنرمندان بر این باورند سینمایی که تا بن دندان تحت نفوذ رانت‌خواران قرار دارد و ابزاری برای پولشویی نهادها و شرکت‌های بانفوذ است، با این قانون آنها را پروارتر می‌کند و بیش از پیش به قدرت آنان در سینما می‌انجامد.
حق سکوت دولت به هنرمندان در آستانه انتخابات
حتی برخی در شبکه‌های اجتماعی می‌گویند این لغو معافیت مالیاتی حق سکوت دولت روحانی به هنرمندان است تا برای شرکت مردم در انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی اگر هم برایش تبلیغ نمی‌کنند، دست‌کم موضع منفی نگیرند یا سکوت کنند. هرچند این نکته را مد نظر قرار نداده‌اند که اعتبار کنونی همین هنرمندان در ترغیب و هدایت سیاسی و اجتماعی مردم، اکنون نیز زیر یک علامت سوال بزرگ قرار دارد و از درجه اعتبار ساقط شده است!
از دیگرسو اما موافقان تداوم معافیت مالیاتی هنرمندان می‌گویند که رانت‌خواران و برخورداران از دستمزدهای میلیاردی و نجومی، تعداد اندک و اتفاقا شناخته‌شده در بستر سینما و هنرهای تجسمی هستند. هنرمندان و افرادی از جامعه هنری که درآمد هنگفتی از مشارکت‌شان در پروژه‌های مشکوک سینمایی و شبکه نمایش خانگی به دست می‌آورند و یا آثار هنری خود را در حراج‌های داخلی و خارجی با ارقام بسیار بالا به فروش می‌رسانند، در یک فهرست جای می‌گیرند.
https://www.instagram.com/p/B5nHYQIhoPV/
تحریم صدا و سیما، نه به دلیل کشتار آبان ۹۸ بلکه به دلیل «توهین» به واژه «سلبریتی»!
در این بین، صداوسیمای جمهوری اسلامی شمشیر را برای سلبریتی‌ها و هنرمندان از رو بسته و بطور رسمی لغو مالیات هنرمندان را باج دولت به هنرمندان دانسته است.
شدت انتقادات و خطاب قرار دادن این هنرمندان با عناوینی چون «سه‌لبریتی» و «دولبریتی»، موجب خشم تعدادی از آنان چون شیلا خداداد و اشکان خطیبی بازیگر شد تا آنجا که خداداد اعلام کرد که دیگر در هیچ پروژه‌ی تلویزیونی ایفای نقش نمی‌کند.
جالب اینجاست که پس از کشتار گسترده‌ی مردم در آبان‌ماه و خبرهای فجیعی که هنوز از این کشتار در شهرهای مختلف به گوش می‌رسد، هیچیک از این هنرمندان، اعلام نکردند که با سیستم و تلویزیون دیگر همکاری نمی‌کنند! حالا اما از اینکه به آنها «سه‌لبریتی» و «دولبریتی» بگویند، خشمگین شده‌اند!
اینهمه ادعا از سوی برخی «سلبریتی»ها و «هنرمندان» در حالیست که هنرمندان در ایران، تنها به یک قشر خاص و برخوردار از مواهب نمایش محدود نمی‌شوند بلکه یک زن روستایی در سیستان و بلوچستان که با تولید صنایع دستی مخارج زندگی خود و اعضای خانواده‌اش را تأمین می‌کند و از بیمه شغلی و درمانی و خدمات دیگر نیز برخوردار نیست و تا زمانی که سلامت جسمی دارد، مجبور به تولید است، درآمد چندانی هم ندارد تا بتواند ۲۰درصد مالیات آن را هم به دولت پرداخت کند.
بسترهای مالیاتی هنرمندان نامشخص است
از سوی دیگر، بسترهای نامشخص مالیاتی هنرمندان نیز مزید برعلت شده و درآمد یک هنرمند از درآمد حاصل از فروش مثلا یک اثر هنری تفکیک نمی‌شود. همچنین، ساز و کاری برای ثبت دخل و خرج تولید یک اثر هنری وجود ندارد. ضمن اینکه میزان درآمد حاصل از فروش یک اثر هنری و کمک‌هزینه‌هایی که پروژه‌های هنری از دولت یا دیگر نهادها دریافت می‌کنند، نیز هرگز شفاف نبوده است.
با اینکه هنر در ایران به واسطه نفوذ حکومت در مویرگ‌هایش، اساسا بدون سوبسید و حمایت امکان حیات ندارد ولی اگر کمی از سطح به عمق درون مناسبات سینما و هنر ایران نگاهی بیندازیم، هنرمندان جزو قشر کم‌درآمد جامعه به شمار می‌آیند و به معنای کلی واژه تجارت، محصولاتشان در بازار خریداری ندارد.
بازار هنر در ایران رسما ورشکسته است!
عمده محصولات سینمایی کشور به‌خصوص وقتی به مرحله عرضه در بازار می‌رسند، از حمایت دولت و نهادهای فرهنگی حکومتی برخوردارند و در انحصار عده‌ای خاص هستند. از این رو، اساسا با سینما و جریان هنری روبرو هستیم که ورشکسته است و مولد یک عمل اقتصادی به معنای واقعی نیست تا در روند پرداخت مالیات بتواند شرکت کند.
از این رو، اگر منابع مالی که آثار هنری را تغذیه می‌کنند، کمک هزینه‌ها و درآمد هنرمندان شفاف شود، مشخص خواهد شد که کدام هنرمندان و کدام محصولات هنری، از جیب مردم تغذیه می‌شوند و کدام با هزینه شخصی تولید شده‌اند. ضمن اینکه با مراجعه به اطلاعات افرادی که مشمول قانون معافیت مالیاتی می‌شوند، می‌توان به ناهماهنگی روشن و بی‌اعتباری این قانون نیز پی برد. چنانکه یک بازیگر سینما و یک تعزیه‌خوان در یک رده مالیاتی قرار گرفته‌اند! حال آنکه روشن است که برخی بازیگران سینما از بالاترین دستمزدها برخوردارند و چنان در تمکن مالی غوطه‌ورند که با آن در شبکه‌های اجتماعی خودنمایی نیز می‌کنند.
کل کسانی‌که از هنر درآمد هنگفت دارند ۲۰ نفر است!
فرشته طائرپور تهیه‌کننده و کارگردان سینما در یک برنامه رادیویی درباره این موضوع گفت: «طبق قانون پنجم و ششم توسعه مصوبه ۱/۱/۹۵ قانون مادری وجود دارد که کلیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری را از پرداخت مالیات معاف می‌کند و قانون بودجه جدید نمی‌تواند نافی آن قانون مادر که مصوبه مجلس است، باشد.»
این تهیه‌کننده سینما از آنچه فشار سازمان تامین اجتماعی بر هنرمندان در تعریف رابطه استخدامی در پروژه‌ها و دریافت بیمه‌های کلان خواند، انتقاد کرد و لغو معافیت مالیاتی هنرمندان را به معنای از بین رفتن بخش خصوصی در سینما دانست.
فرشته طائرپور که از سینماگران نزدیک به دولت حسن روحانی و از اعضای کمیته‌های سانسور آثار هنری نیز بوده، گفت که «کل کسانی که از فعالیت‌های فرهنگی اعم از سینما و تئاتر و دیگر حوزه‌ها درآمدهای قابل توجه دارند تعدادشان به ۲۰ نفر هم نمی‌رسد ولی از طرف دیگر ۵هزار نفری داریم که هر ۵ سال یک‌بار فرصت کار دارند و بسیاری از آنها در طول یک سال درآمدشان تنها ۳ میلیون تومان است!»
طبق ادعای این تهیه‌کننده، «کمتر از ۱۰ درصد فیلم‌های سینمایی به هزینه اولیه خود می‌رسند و ۹۰ درصد از سرمایه خود عقب هستند و با این شرایط قرار است از چه چیزی مالیات بگیرند!»
آنگونه که فرشته طائرپور گفته، اختیار عمل در حدود مالیاتی به دست ممیزان است و «کافی است ممیزی فکر کند فلان بازیگر با درآمد آنچنانی باید مالیات دهد. در یک مورد بازیگری به یکی از ممیزان گفته بود بابت فیلمی ۸۰ میلیون تومان گرفته اما ممیز قبول نکرده بود و گفته بود تو حداقل برای این فیلم ۱۵۰ میلیون تومان گرفته‌ای!»
او گفته که پرونده‌های مالیاتی که به دست خانه سینما می‌رسد شامل مالیات‌هایی با ارقام ۷ هزارتومان تا ۸۰۰ میلیون تومان است و «این در حالی است که گردش یک پرونده در اداره مالیات حدود یک و نیم میلیون تومان هزینه دارد و خوشبختانه به ممیزان دستور داده شده که مبالغ کم را در محل رفع و رجوع کنند.»
سال گذشته میلادی، ۵۰۰ پزشک و دستیار در استان کبک و نیز ۱۵۰ دانشجوی پزشکی در آن استان به بالا بودن دستمزد پزشکان در کانادا اعتراض کردند. آنها نگران عدالت اجتماعی بودند.
https://www.cnbc.com/2018/03/06/canadian-doctor-protest-their-own-pay-raises.html
تا فرصت طلبی و خودخواهی و کوته بینی در خون ما ایرانیان نخشکد روی سعادت نخواهیم دید.
آن ماشین بی ام و ای که آقای نو کیسه همچون شیری شکار شده به زیر پای انداخته و با آن عکس یادگوری گرفته در بسیاری کشورها با یک درآمد متوسط می توان خرید یا با براحتی لیز کرد. امثال این موجود وقتی با پولهای کثیف خود به جوامع مترقی می آیند و می بینند نمی توانند عقده های خود را از طریق پز دادن به این و آن اتفاء کنند، به کشور خود بر می گردند و می گویند از جو آنجا خوشم نمیامد!