گروهی از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد روز پنجشنبه، ۲۶تیرماه ۹۹، از مقامات مسئول جمهوری اسلامی ایران خواستند مجازات اعدام سه نفر را که در پی شرکت در اعتراضات آبان‌ماه صادر شده لغو کنند. این بیانیه پس اعتراض‌های میلیونی ایرانیها در خیابان‌های مجازی با هشتگ #اعدام_نکنید منتشر شد.
در ابتدای این بیانیه که زیر آن علاوه بر نام جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد جهت بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران، نام ۱۲ گزارشگر دیگر شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز دیده میشود، آمده است «ما امروز به صدها هزار ایرانی در شبکه‌های اجتماعی که این احکام را محکوم کردند می‌پیوندیم و از رئیس قوه قضائیه ایران می‌خواهیم که فورا این تصمیم را لغو کند و بررسی قضائی مستقل و فوری را در دستور کار قرار دهد».
این گزارشگران ویژه مستقل هستند و به نام سازمان ملل و یا شورای حقوق بشر آن صحبت نمی‌کنند. آنها در این بیانیه به عدم دسترسی سعید تمجیدی، محمد رجبی و امیرحسین مرادی به دادرسی عادلانه نیز اشاره کرده و می‌نویسند «از ابتدای بازداشت و حبس روند دادرسی این سه نفر با نقض حقوق آنها همراه بوده و بسیاری از این حقوق از جمله دسترسی به وکیل تضمین نشده بوده است.» این بیانیه به عدم دسترسی وکلای انتخابی این سه نفر به پرونده آنها در دیوانعالی هم اشاره کرده و می‌نویسند «در دادگاه بدوی نیز وکلای تسخیری انتخاب شده از سوی دادگاه از آنها دفاع کافی نکردند» و این امر موجب شده که ۲۲ فوریه امسال در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام «مشارکت در تخریب و تحریق به قصد مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران» و «محاربه» به زندان، شلاق و اعدام محکوم شوند. حکمی که در ۱۴ ژوئیه از سوی دیوانعالی کشور نیز تائید شد.
گزارشگران حقوق بشری سازمان ملل متحد بر شکنجه و آزار این سه جوان در دوران بازداشت که منجر به اعتراف‌های اجباری شده است نیز تاکید دارند: «این سه نفر توسط مامورین ایرانی در دوران بازداشت تحت شکنجه از جمله ضرب و جرح، ضربه با شوکر و آویزان کردن از پا قرار گرفته‌اند و در پیامد این شکنجه‌ها مجبور به اعتراف اجباری شدند.»
در این بیانیه همچنین یادآوری میشود که «این پرونده منحصر به فرد نیست و گزارش‌های فراوانی درباره بازداشت خودسرانه معترضین و شکنجه آنها برای گرفتن اعتراف خلاف واقع وجود دارد. بنا بر گزارش‌های دریافتی، افراد دیگری نیز برای شرکت در تظاهرات در زندان هستند و احتمالا برخی دیگر نیز به اعدام محکوم شده‌اند.» این کارشناسان تاکید میکنند که مجازات اعدام «بر اساس اتهامات بسیار کلی امنیت ملی معادل نقض فاحش تعهدات حقوق بشری ایران است.» آنها می‌نویسند: «قوانین بین‌المللی اعمال مجازات اعدام را به جدی‌ترین جرائم محدود میکند و اعمال آن را در صورت عدم برگزاری یک محاکمه عادلانه و نقض سایر حقوق متهمان منع می‌نماید.»
در خاتمه این بیانیه گزارشگران سازمان ملل متحد می‌گویند «ما نگرانی‌های خود را با دولت ایران مطرح کرده‌ایم و مجددا درخواست میکنیم اقدام به تحقیقات مستقل، بی‌طرفانه و شفاف نسبت به وقایع آبان ۱۳۹۸ نموده و مقاماتی که در نقض حقوق بازداشت‌شدگان دخالت داشته‌اند را مورد تعقیب قانونی قرار دهد و تمام کسانی را که در پیامد اعتراض‌های مسالمت‌آمیز بازداشت شده‌اند آزاد کنند.»
تظاهرات میلیونی ایرانیها در خیابان‌های مجازی، بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی و شخصیت‌های سیاسی را وادار ساخت از کارزار #اعدام_نکنید حمایت کنند. رئیس جمهور آمریکا، نخست‌وزیر اسرائیل، و وزرای خارجه برخی از کشورهای اروپایی از جمله شخصیت‌هایی هستند که با این هشتگ از این کارزار بی‌سابقه حمایت کردند.
انانی که در خفا صدور حکم اعدام و سرکوب و شکنجه توسط رژیم جهموری خمینیسم نوفل لوشاتوئی را تائید میکنند بهتر بشناسیم ، البته با استدلال و عقل و منطق .
۱ – چرا اتحادیه اروپا در مقابل حکم مرتد شناختن سلمان رشدی و فرمان حکم اعدام او ، تمام سفارت هایش را در ایران بست و همه سفیران خود را فرا خواند و رابطه خود را با رژیم جمهوری مارکسیست اسلامیست اخوندی قطع کرد ؟
۲ – ایا خون یک هندی زاده انگلیسی ، از خون ده هزار جوان ایرانی و ۱۵۰۰ پویا بختیاری ها رنگین تر است ، که اتحادیه اروپا به مدت ۴۲ سال مماشات و حمایت از رژیم خمینیسم ، فقط با اعلامیه دادن ، از اینکه ما محکوم میکنیم بسنده میکند ؟
۳ – ما مردم ایران و نسل جوان بخوبی دریافته ایم که کنسر سیوم نفتی اتحادیه اروپا برپا کننده ، رژیم سرکوبگر تروریست پرور خمینیسم نوفل لوشا توئی در ایران میباشد ، تا با قرارداد ۵۰ ساله در پاریس باخمینی و مزدوران کنفدراسیون دانشجوئی ، مثل بنی صدر و ابراهیم یزدی و قطب زاده ، هم حکومت ملی مشروطه شاهنشاهی را از میان بر دارند و هم بدهی های میلیارد دلاری را که از ایران وام گرفته بودند بالا بکشند و هم مفت بری بکنند و هم با ایجاد تحریک به شورش ارتش عراق مسبب جنگ تحریکی از جانب خمینی در منطقه باشند . تا بیش از ۱۵۰۰ میلیارد دلار ظرف ۸ سال جنگ بیهوده سلاح بفروشند .
۴ – ما ایرانیان میدانیم ، چندین سال جنگ سوریه به بهانه داعش و دفاع از حرم ، خواست اروپا برای صدور اسلحه و ادامه غارت و مفت بری از منطقه با نوکری رژیم حلقه بگوش نوفل لوشاتوئی میباشد .
تمام هزینه این جنگ ۷ ساله سوریه با ارسال نفت مجانی و پول نقد به مبلغ ۶۰ میلیارد دلار از جیب و خزانه ملت و کشور ایران از یک سو و از طرفی دیگر حتی بیشتر از این مبلغ از جانب ، قطر و امارت و عربستان سعودی دارد پرداخت میشود .
برنده کارخانجات تسلیحاتی و بانکهای پولشوئی اتحادیه اروپا ، حامی مماشات ۴۲ ساله با رژیم خمینیسم نوفل لوشا توئی .