کارگران شرکت هپکو که بار دیگر از هفته گذشته دست به اعتصاب زده‌اند، امروز یکشنبه ۱۹ امرداد ۱۳۹۹ نیز در محوطه کارخانه تجمع کردند.
کارگران اعتصابی به خبرگزاری ایلنا گفته‌اند که «تیم مدیریتی سازمان خصوصی‌سازی که اکنون یک سال است در شرکت مستقر شده، نتوانسته شرکت را به بهروه‌وری و رونق برساند و همچنان تولید در این کارخانه صنعتی قدیمی متوقف است.»
این کارگران با ابراز نگرانی در مورد آینده شرکت، خواستار رسیدگی هر چه سریع‌تر و مسئولانه دولت به وضعیت بغرنج کارخانه و احیای روند تولید در این مجتمع صنعتی هستند.
کارگران هپکو ضمن ابراز نگرانی از آینده شرکت و واگذاری بخشی از سهام بجای دیون دولت به تأمین اجتماعی می‌گویند: «هپکو از زمان واگذاری در اوایل دهه ۹۰، راه سقوط را با سرعت طی کرد؛ اکنون هیچ سفارش ساختی ندارد و حقوق کارگران با فروش اموال یا گرفتن وام پرداخت می‌شود کما اینکه همین الان دو ماه مطالبات مزدی کارگران پرداخت نشده است.»
کارگران اعتصابی گفته‌اند که «یک روز اعلام می‌کنند که سهام شرکت را به ایدرو یا ایمیدرو واگذار می‌کنند و روزی دیگر می‌گویند ۵۵ درصد از سهام آن را به سازمان تامین اجتماعی واگذار می‌کنیم؛ البته به شرط فروش سهام تا انتهای سال ۹۹ و رساندن میزان آن به ۱۷ درصد. اگر بنابر فروش شرکت است، چرا آن را واگذار می‌کنید؟! به نظر می‌رسد که هیچ برنامه‌ای برای احیای شرکت وجود ندارد و هپکو اسباب معامله و رد دیون دولت شده است.»
محمد حسن آصفری نماینده اراک در مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور جلسه علنی امروز یکشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۹ با بیان اینکه «مطابق آمار رسمی فساد مالی در هیچیک از دولت‌های پیشین به گرد پای این دولت نمی‌رسد» گفته است: «مصوبه هیأت وزیران در واگذاری هپکو به سازمان تامین اجتماعی برای حل مشکل کارگران نبود، بلکه به دنبال پرداخت بدهی خود به تامین اجتماعی بودند و هپکو را قربانی این تصمیم کرده‌اند. در جهت رفع مشکل کارخانه‌های آذرآب و واگن پارس اقدام کنید تا سرنوشتی چون کارخانه هپکو پیدا نکنند.»
اعتصاب کارگران شرکت هپکو در حالی وارد هفتمین روز شده که این کارگران آخر اردیبهشت‌ماه سال جاری نیز تجمعی یک روزه در محوطه شرکت و در اعتراض به خوابیدن خطوط تولید و نامشخص بودن سرنوشت شرکت برگزار کرده بودند.
شرکت ماشین‌سازی هپکو از ابتدای سال ۹۹ تنها ۱۰ دستگاه ماشین‌آلات سنگین تولید کرده است. ابوالفضل رنجبر از فعالان کارگری هپکو گفته این آمار «برای شرکتی که سابقه تولید دو هزار و ۳۰۰ دستگاه را دارد واقعا خنده‌دار است.»
ابوالفضل رنجبر افزوده که «هپکو از سال ۸۵ که پشت درهای بسته و با کلی شبهه به بخش خصوصی و شرکت واگن سازی کوثر واگذار شد تا سال ۹۰ با اُفت شدید تولید روبرو شد ولی چون حق و حقوق و مزایای کارگران به هر شکلی بود پرداخت می‌شد دیگر کسی اعتراضی نمی‌کرد. اما در همان سالهای ابتدایی شاهد بودیم که سهامدار با گرفتن وام‌های کلان روز به روز شرکت را بدهکارتر می‌کنند به همین دلیل و رفته رفته اُفت تولید روی حقوق کارگران تأثیر گذاشت و پس از منتشر شدن نقشه مجتمع تجاری تفریحی که سهامدار مجوز گرفته بود که ۲۵ هکتار از زمین‌های کارخانه را تبدیل به مجتمع تجاری تفریحی کند، اعتراضات کارگری از سال ۹۲ استارت خورد.»
حسین مدرس خیابانی سرپرست وزارت صمت و وزیر پیشنهادی این وزارتخانه درباره وضعیت هپکو گفته است: «ابتدا مقرر شد شرکت هپکو به ایمیدرو واگذار شود و با توجه به اینکه هپکو به لحاظ سهامداری مربوط به وزارت رفاه، کار و امور اجتماعی است در نهایت به سازمان تامین اجتماعی واگذار شد.»
مدرس خیابانی افزوده که «ثبت سفارش ماشین آلات خارجی که هپکو ظرفیت ساخت آن را دارد، بسته خواهد شد. درخواستی در دولت مطرح شده است که حضور شرکت هپکو در معاملات، مناقصات و مزایدات مشمول تشریفات مناقصه‌ای نشود تا هپکو به جایگاه اصلی خود باز گردد.»
شرکت ماشین سازی هپکو در زمان محمدرضا شاه پهلوی فقید و در سال ۵۱ با حمایت سازمان ایدرو و برای تولید ماشین‌های سنگین در شهر اراک راه‌اندازی شد.
