به گفته یک اقتصاددان در ۴ سال گذشته اقتصاد ایران ۲۰ درصد کوچکتر شده است. آمارهای دیگر نیز نشان می‌دهند شرایط اقتصاد کشور بحرانی‌تر می‌شود.
وحید شقاقی شهری استاد اقتصاد دانشگاه خوارزمی گفته است که «در ۴ سال گذشته اقتصاد ایران ۲۰ درصد کوچکتر شده است و بر اساس برآوردها رشد اقتصادی ایران تا پایان سال ۱۳۹۹ با احتساب درآمدهای نفتی بین منفی ۵ تا منفی ۷ درصد و بدون نفت بین منفی ۲ تا ۳ درصد خواهد بود.»
این اقتصاددان افزوده که «در دهه ۹۰ میانگین رشد اقتصادی صفر و میزان تورم هم ۲۲درصد بوده که این موارد باعث شدت گرفتن رکود اقتصادی شده است.»
مسعود خوانساری رئیس اتاق بازرگانی تهران نیز با انتشار توئیتی از رکورد زدن کاهش درآمد سرانه کشور خبر داده و گفته است که درآمد سرانه طی ۸ سال اخیر سالانه ۵ درصد کاهش یافته است.
مسعود خوانساری نوشته است: «درآمد ملی سرانه واقعی کشور در سال ۱۳۹۸ به ۴.۷ میلیون تومان رسید که کمترین رقم از سال ۱۳۸۳ تا کنون است. اگر رشد اقتصادی تا پایان سال منفی بماند، باز هم درآمد سرانه واقعی اُفت خواهد کرد. در این وضعیت «کشتیبان را سیاستی دگر باید.»
درآمد ملی سرانه واقعی کشور در سال ۱۳۹۸ به ۴.۷ میلیون تومان رسید که کمترین رقم از سال ۱۳۸۳ تاکنون است. اگر رشد اقتصادی تا پایان سال منفی بماند، بازهم درآمدسرانه واقعی افت خواهد کرد. در این وضعیت
«کشتی بان را سیاستی دگر باید» #درآمدسرانه pic.twitter.com/2Nb9z47sPJ— masoudkhansari (@masoudkhansari) September 2, 2020
دیگر آمارها نیز وضعیت بد اقتصاد ایران را نشان می‌دهند و مشخص می‌کنند رشد منفی اقتصاد ایران طی سه سال گذشته به ۹.۸ درصد و سرانه کاهش تولید ناخالص داخلی ایران در این مدت به حدود ۲۱۵ هزار تومان رسیده است.
مرکز آمار ایران با انتشار گزارشی از کاهش ۳.۵ درصدی رشد اقتصادی کشور طی بهار ۱۳۹۹ خبر داد و اعلام کرد که تولید ناخالص داخلی ایران بدون احتساب بخش نفت در سه ماه نخست سال جاری خورشیدی ۱.۷ درصد کاهش یافته است.
بر پایه این گزارش، تولید ناخالص داخلی ایران با احتساب بخش نفت به قیمت ثابت سال ١٣٩٠ در بهار گذشته به رقم ۱۶۵.۶ هزار میلیارد تومان رسیده است. همچنین تولید ناخالص داخلی ایران بدون احتساب نفت در همین مدت ۱۴۴.۵ هزار میلیارد تومان گزارش شده است.
بدین ترتیب در فاصله بهار سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ تولید ناخالص داخلی ایران با احتساب بخش نفت ۱۸ هزار میلیارد تومان، معادل ۹.۸ درصد کاهش یافته است. با احتساب جمعیت ۸۳.۸ میلیون نفری ایران، سرانه کاهش تولید ناخالص داخلی ایران طی سه سال گذشته نزدیک به ۲۱۵ هزارتومان بوده است.
فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد نیز در نشست علنی مجلس شورای اسلامی اعلام کرده بود که شیوع ویروس کُرونا ۱۵درصد از تولید ناخالص داخلی ایران کاسته است.
https://kayhan.london/1399/06/03/%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%86%d9%87%e2%80%8c%d8%a7%db%8c-%d8%a8%d9%86%d8%a7-%d8%b1%d8%a7-%d8%a8%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d9%86-%d8%a8%da%af%d8%b0%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%af-%da%a9%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b1%db%8c
بانک جهانی اعلام کرده در سال گذشته میلادی رشد اقتصادی ایران منفی ۸.۲ درصد بوده و در سال جاری نیز پیش‌بینی می‌شود رشد اقتصاد ایران دست‌کم منفی ۶ درصد باشد. همچنین در چهار ماهه ابتدای سال جاری ارزش پول ملی با ۶۰ درصد کاهش روبرو شد.
سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد دولت روحانی یکی از مهمترین دلائل کاهش رشد اقتصادی و کاهش درآمد سرانه کشور طی هفت سال گذشته بوده است. این در حالیست که دولت روحانی از فرصت «پسابرجام» نیز استفاده کرده و خام‌فروشی نفت در آن دوران به شدت افزایش پیدا کرد. با اینهمه درآمد نفتی به توسعه بخش صنعت و تولید اختصاص نیافت و بخشی از آن برای پول‌پاشی به بخش‌های مختلف اقتصاد و امور جاری هزینه شد و بخشی از این درآمدها هم در چرخه چند لایه و پیچیده مافیاهای فاسد اقتصادی، درگیر اختلاس و رشوه‌دهی و رشوه‌گیری شد.
در همین ارتباط خبرگزاری حکومتی «فارس» خرداد ۱۳۹۹ در گزارشی با تأکید به اینکه «یکی از مهمترین معیارهای تحقق قوانین برنامه های توسعه کشور و سنجش وضعیت اقتصادی کشور، بررسی میزان رشد اقتصادی و مقایسه آن با هدفگذاری صورت گرفته است» از رشد اقتصادی «نزدیک صفر» طی ۷ سال گذشته خبر داده است.
در این گزارش آمده است که نرخ رشد اقتصادی هدفگذاری شده در برنامه‌های پنجم و ششم توسعه، ۸ درصد تعیین شده اما متوسط نرخ رشد اقتصادی کشور از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۳۹۸ نزدیک به صفر درصد بوده است.
همچنین بر اساس این گزارش نرخ رشد اقتصادی کشور در سال‌های اخیر به شدت پرنوسان بوده و بین منفی ۸.۳ درصد تا مثبت ۱۴ درصد در نوسان بوده است.
معمولا در اینگونه آمار و ارقام، متغیر مهم بهره وری اقتصادی در نظر گرفته نمی شود. فرمول بهره وری ساده است: نسبت خروجی به ورودی. یعنی به ازای تولید یک واحد کالا،چه میزان سرمایه، نیروی کار، انرژی و مواد اولیه باید صرف شود.
در خلافت شیعه بعلت فساد، عدم شفافیت، نبود رقابت، انحصار، بروکراسی، اتلاف انرژی، فرسودگی زیر ساختها، نبود نوآوری، کاهلی اجتماعی، عدم انگیزه نیروی کار، سو مدیریت، ناشایست سالاری و غیره بهره وری بسیار پایین است
مثلا با احتساب کلیه متغیرهای پنهان و آشکار، تولید صد کیلو سیب زمینی به نسبت کشور لهستان بسیار گرانتر تمام می شود. در بخش صنایع،مسکن،نفت و خودرو وضعیت بسیار اسفناکتر است.
می گویند مثلا رشد تولید ناخالص داخلی در سال جاری منفی پنج درصد است ، اما نمی گویند همین منفی پنج درصد، نتیجه مثلا منفی بیست درصد افت اقتصادی در جاهای دیگر است که به چشم نمی آید.
به هر حال،با احتساب متغیر بهره وری، اقتصاد خلافت شیعه از آنچه کارشناسان می گویند بسیار وخیم تر است.