یک فعال کارگری معتقد است یکی از نگرانی‌ها درباره قرارداد ۲۵ ساله بین رژیم‌های ایران و چین، افزایش نرخ بیکاری نیروی متخصص و کارگران ایرانی با ورود نیروی کار چینی به ایران است.
امضای قرارداد ۲۵ ساله جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین توسط وزرای خارجه دو رژیم موجی از نگرانی و انتقاد را در پی داشته است. ابعاد مختلف اقتصادی، نظامی و امنیتی این قرارداد نشان از تسلط چینی‌ها بر ایران طی ربع قرن آینده دارد.
در زمینه اقتصادی مقامات جمهوری اسلامی دست چین را برای اجرای صدها پروژه مختلف اقتصادی از حوزه‌های نفتی تا جاده‌سازی، ساختمان‌سازی و معدنی باز گذاشته‌اند. یکی از نگرانی‌هایی که در روزهای گذشته در اینباره مطرح شده احتمال افزایش نرخ بیکاری است.
شرکت‌های چینی که سال‌هاست در حوزه‌های صنعتی ایران به ویژه صنعت نفت حضور دارند، معمولا نیروی کار خود را از چین به ایران می‌آورند. اکنون فعالان کارگری می‌گویند صدها پروژه‌ای که ذیل قرارداد ۲۵ ساله اجرایی می‌شود می‌تواند سبب تضعیف نیروی کار داخلی شود.
حسن صادقی رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در این رابطه به خبرگزاری ایلنا گفته که «چین یک قدرت نوظهور در عرصه جهانی است و قطعاً به دنبال توسعه هژمونی سیاسی و نظامی خود نیز هست. بنابراین وقتی در مورد چین مطالعه می‌کنیم، در می‌یابیم این کشور از یک قدرت درون‌گرا به یک قدرت برون‌گرا بدل شده است؛ قدرتی که هم اقتصاد قدرتمندی دارد و هم از نظر تجهیزات نظامی به آمریکا و روسیه تنه می‌زند و لاجرم به دنبال توسعه همه جانبه در عرصه بین‌الملل است. اما نمی‌توانیم ادعا کنیم چین قدرتی است که صرفاً به دنبال منافع استعماری است بلکه قبل از هر چیز به دنبال توسعه متوازنِ قدرت نظامی و اقتصادی خود در شرق و غرب است.»
حسن صادقی افزوده که «ایران به دلیل ارتباط سردی که با غرب دارد، بهترین گزینه برای چین است و این کشور توانسته از خلاء کشورهای غربی به خوبی استفاده کند و وارد مذاکره با ایران شود و قرارداد ببندد. باید توجه داشته باشیم که این قرارداد در حوزه اشتغال می‌تواند به ضرر ایران تمام شود.»
به گفته این فعال کارگری «اگر قرارداد سرمایه‌گذاری با چین منعقد می‌کنیم حواسمان به ورود نیروی انسانی چینی هم باشد؛ طوری نشود که نیروی انسانی متخصص ما فرصت‌های شغلی را از دست بدهد و جای این نیروها را چینی‌ها بگیرند.»
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری افزوده که «چین به دلیل منابع انسانی انبوه و فراوانی که دارد، تنها به دنبال سیالیت سرمایه نیست بلکه نیروی انسانی را هم به تاسی از سرمایه دنبال می‌کند و همین مساله نگران کننده است. این مساله به ما پیام می‌دهد که مواظب باشید که اگر سرمایه از چین آمد نیروی انسانی هم می‌آید. البته این تفاهم نامه الان به شکل یک هندوانه سربسته است و از جزئیات آن اطلاع دقیقی نداریم که بتوانیم دقیق نظر بدهیم اما باید مراقب باشیم که اگر قرارداد سرمایه‌گذاری با چین منعقد می‌کنیم حواسمان به ورود نیروی انسانی چینی هم باشد؛ طوری نشود که نیروی انسانی متخصص ما فرصت‌های شغلی را از دست بدهد و جای این نیروها را چینی‌ها بگیرند.»
حسن صادقی معتقد است که اگر سرمایه به کشور وارد می‌شود باید برای ایجاد اشتغال و کم کردن بیکاری باشد نه اینکه فرصت‌های شغلی موجود هم به مخاطره بیفتد! در هر نوع قراردادی با چین باید به این موارد و شاخص‌های اساسی، توجه ویژه شود تا خدای نکرده زیان و ضرر برای کارگران ایرانی پیشامد نکند.»
حسن صادقی در حالی این سخنان را مطرح کرده که نرخ بیکاری در ایران رو به افزایش است. مرکز آمار ایران به تازگی در گزارشی از وضعیت اشتغال و بیکاری نشان داده که جمعیت فعال به حدود ۲۵.۶ میلیون نفر می‌رسد که از این تعداد ۲۳.۱ میلیون نفر شاغل و ۲.۴ میلیون نفر بیکارند.
کارشناسان آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران را درست ارزیابی نمی‌کنند و معتقدند بسیاری از جویندگان کار به دلیل وضعیت نامطلوب اشتغال و نبود فرصت‌های شغلی، ناامید شده و از بازار کار خارج شده‌اند.
سال‌ها رکود اقتصادی، کاهش سرمایه‌گذاری و بحران مالی در واحدهای تولیدی، صنعتی و خدماتی سبب کاهش آمار استخدام و افزایش اخراج شاغلان شده است. طی سال گذشته نیز شیوع کرونا مزید بر علت شده و میلیون‌ها نفر بیکار شده‌اند.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی سال گذشته اعلام کرد که شیوع کرونا سبب بیکاری ۲ تا ۶ میلیون نفر در ایران خواهد شد.
فاتحه‌ی صنعت و تولید، با تجارت آزاد بدون گمرکی برای کالاهای چینی، خوانده شد.
تنها شغل موجود:
مرد ایرانی، ترانزیت و قاچاق مواد مخدر از مرز شرقی به مرز غربی؛
زن ایرانی، تنفروشی به کارگر و ارتش چینی؛
آخوند، صیغه خوانی به زبان چینی؛ تبریک!
#ترکمانچای_چینی
#قرارداد_۲۵_ساله
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#No2IR
… “مواظب باشید که اگر سرمایه از چین آمد نیروی انسانی هم می‌آید.”
اصل و اساس همینه!