اعتراضات مردم برای آب و زمین؛ سلبریتی‌ها به اصغر فرهادی: تبریک! ده‌ها مستندساز: سرکوب معترضان خوزستان را محکوم می‌کنیم

1. یاد امیر نادری افتادم (هنرمند و کارگردانِ بزرگی است و هنوز هم برای من موردِ احترام). آیا باز هم فیلم «دونده» و دکل های نفت را می سازد؟
   آن زمان فیلم دونده را پسندیدم چون اصلاً درکی از رشد و توسعهٔ اقتصادی نداشتم و نمی فهمیدم که با آن سرعت رشد بالای اقتصادی فقر هم به مرور برطرف می شود ولی از سال ۱۳۵۸ به بعد خیلی نکات را یاد گرفتم!

2. حقیقت اینه که اگر دولتی تو چند جشنواره خارجی هر سال خرج کنه میتونه روی جوایزش حساب باز کنه و با کار جمعی و صنعتی روی یک فیلم به کیفیتی برسونش که بشه بهش جایزه داد .فیلم های فرهادی هرچند از نظر تکنیکی چیزی کم ندارند اما هیچکدام دارای ارزش هنری بالا نیستند و در سطح متوسط خلاقیت هنری دسته بندی می شوند و به همت ج ا و هزینه ملت ایران جوایز بین المللی می گیرند تا حکومت الیگارشی شیعه را توجیه کنند .اصغر فرهادی بدون ج ا چیزی بیشتر از مخمل باف بدون ج ا نیست

3. یک پرسش در مورد زندگی در برون مرز:

   برای مهاجرت به کشورهای دیگر، یکی از شرایط تسلط به زبان کشور مقصدداست. مثلا کسی که می خواهد به کانادا مهاجرت کند و از طریق آفتابه داری در دبیلیو سی متروی تورنتو امرار معاش کند، باید حداقل نمره آیلتس ۶ را کسب کرده باشد،.

   چگونه است که صادراتیهای رژیم ، نه زبان کشور متبوع خود را بلدند، نه استعداد یادگیری یک زبان خارجی را دارند و نه تلاشی برای یادگیری می کنند و احتمالا زبان اشاره هم بلد نیستند، توانسته اند شغلهای پر درآمد داشته باشند و به شهرت برسند و امورات خود را بگذرانند.

   مثلا همین فرهادی، چگونه در خارج فیلم می سازد، چگونه با هنرپیشه های خارجی در سر صحنه کار می کند و‌حس فرو رفتن در نقش را به آنان منتقل می کند؟ آیا مثلا برای خرید سبزی خوردن از یکشنبه بازار پاریس ، نباید زبان فرانسه بلد باشد؟ جالب است که فیلمهای ژانر تعلیق هم می سازد.
   فقط رژیم نیست که به آنان رانت می دهد، از رانت خارجیها هم بهره مند هستند. حالا کدام تخم طلا را پس انداخته اند ، اونلی گاد نوز
   دنیای عجیبی شده است.‌

4. اصغر فرهادی میداند که اگر سخنی برخلاف میل برپا کنندگان این قبیل مراسم بزبان بیاورد هرگزدیگردعوت نمیشود و حتی ممکن است مانند خانم بیرمانیائی «اونق سان سوکی» برندهٔ جایزهٔ نوبل صلح و«جایزهٔ ساخاروف»، اروپائیان جایزه اش را هم پس بگیرند.
   درکشورهای «غربی»، اروپای باختری و آمریکا، سیاست بازی یا به عبارت دیگر بازی با «سیاست» به یک نوع شعبده بازی تبدیل شده که درآن یک طبقهٔ اقلیت کوچک آزادی خواه «انتلکتوئل» بسیارفعال، با ادعای کلید داری دروازه های فرهنگ وهنروتمدن نوین بشریت، بحث های سیاسی واجتماعی را میدان داری میکند. اینها میخواهند دراجتماعی  زندگی بکنند که درآن آزادی کامل وجود داشته باشد؛ آزادی ازدواج یک مرد با مرد دیگرویک خانم با خانم دیگر، آزادی خرید وفروش جنین وکودک ، آزادی دینی ومجوز ساختن مساجد اسلامی در هر شهر وروستا که دلشان بخواهد و عربستان وامارات و ترکیه پولش را بدهند، آزادی تأسیس مدارس اسلامی وتدریس بزبان عربی، آزاد گذاشتن ورود سیل مهاجران مسلمان از آفریکا و آسیا وفراهم کردن وسایل استقرارآنها، آزادی انجام مراسم  و وظایف دینی اسلامی چون حجاب برای زنان ودختران مسلمان وچند همسری واجازهٔ رفتار اسلامی چون حبس کردن وکتک زدن همسران توسط مردان مسلمان، آزادی مصرف مواد مخدر.. و… «آزادی»های دیگری ازاین دست.
   این در حالیست که همین طبقهٔ آزادیخواه انتلکتوئل، بزرگترین حامی رژیمهای دیکتاتوری و جنایات وخفقان دینی درکشورهای اسلامی خاور میانه وآفریکا است. 

5. در ژورنالیسم، اصطلاحی به نام پرسش سافت بال ( پر سش نرم ، ساده ، غیر چالشی)‌softball question وجود دارد .

   یک گزارشگر را در نظر بگیریم که چون به شخص مشهوری علاقه ویژه ایی دارد و یا بدلایل سیاسی، در یک کنفرانس مطبوعاتی از آن شخص پرسشی ساده می پرسد و پاسخی ساده دریافت می کند.

   در کنفرانسهای مطبوعاتی جو بایدن، رسانه های چپگرا متهم هستند که از او سوالات سافت بال می پرسند تا او در موقعیت چالش بر انگیز قرار نگیرد.

   با این مقدمه، سوال به اصطلاح جنجالی خبرنگار ایران اینترنشنال از فرهادی را باید سنجید.: آقای فرهادی شما حاضرید در ایران درباره کشته شدگان تظاهرات فیلم بسازید؟‌

   خب پاسخ معلوم است،.‌فرهادی اگر هم یک سلبریتی غیر حکومتی و مبارز و‌آزادیخواه و ضد ولایت فقیه و برانداز هم بود، بازهم امکان ساختن فیلم در داخل کشور درباره این موضوع وجود نمی داشت؟

   بنظرم این سوال خبرنگار، از قبل با او هماهنگ شده بود. بجای یک سنگ بزرگ که علامت نزدن است ،‌ باید سوال می کرد آیا حاضر هستی از همین تریبون کن،‌جنایت های رژیم را محکوم کنی؟ به همین سادگی.

   انتظاری بغیر از این شامورتی بازی رسانه ایی هم نمی رفت . یک خبرنگار متعلق به گروه ال جی بی تی و‌جریان چپ اسلام پناه باید هم از یک سفیر فرهنگی رژیم ، چنین سوال غیر چالشی و ساده ایی بپرسد.

   مشخص نیست که چرا لزبین ها و ‌گی های ایرانی که به بهانه خطر اعدام، از غرب پناهندگی می گیرند، وقتی می روند آنجا ، چپگرای اسلام پناه Islamo- leftist می شوند؟

   کسانی هم که می گویند شغل فرهادی فیلمسازی و یک شخص غیر سیاسی است و نباید از او انتظار محکومیت جنایت را داشت، چرند می گویند.

   اولا،‌ مگر معترضین و تظاهر کنندگان و اعتصاب کنندگان و‌کشته شدگان و زندانی شدگان، شغلشان اعتراض کردن و تظاهرات کردن و اعتصاب کردن و کشته شدن و زندانی شدن است؟؟؟؟؟!!!!

   ثانیا ، فرهادی فردی کاملا سیاسی است. او در سال ۹۳ به همراه نسرین ستوده کمپین حمایت از مردم غزه و آزادی فلسطین را راه انداخت.

   در همان سال نیز با حمایت وزارت خارجه رژیم و در کنار عباس کیا رستمی و مجید مجیدی و رخشان بنی اعتماد و دیگران ، کمپین حمایت از آغاز دوباره مذاکرات هسته ایی را راه انداخت.

   در سال ۲۰۱۷ نیز ، بیانیه شدید الحنی بر ضد دولت ترامپ از طریق نمایندگانش در اسکار صادر کرد.

   اگر راه اندازی کمپین حمایت از مردم غزه و‌ آزادی فلسطین و مذاکرات هسته ایی و بیانیه بر ضد ترامپ فعالیت سیاسی نیست، پس چیست؟

   البته ، فعالیتهای سیاسی اسلامگرایانه و یهود ستیزانه و ولایت مدارانه و استمرار طلبانه او بسیار بیش از اینهاست، اما چون چندش آور هستند، به همین مقدار بسنده می کنم.

Comments are closed.