عبدالرزاق گورنه رُماننویس تانزانیایی جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۱ را به دلیل روایت سازشناپذیر و دلسوزانه از نفوذ تاثیرات استعمار و سرنوشت پناهجویان در فاصلهی بین فرهنگها و قارهها دریافت کرد. او در اواخر دهه ۶۰ میلادی به عنوان پناهنده وارد انگلستان شد.
عبدالرزاق گورنه رُماننویس تانزانیایی ۷۳ ساله، در سال ۲۰۲۱ جایزهی نوبل ادبیات را به دلیل آنچه نفوذ سازشناپذیر و دلسوزانهاش در رابطه با تأثیرات استعمار خوانده شد، دریافت کرد.
او ابتدا آثارش را به زبان سواحلی مینوشت ولی بعد آثارش را به زبان انگلیسی نوشت و در بریتانیا سکونت گزید.
BREAKING NEWS:
The 2021 #NobelPrize in Literature is awarded to the novelist Abdulrazak Gurnah “for his uncompromising and compassionate penetration of the effects of colonialism and the fate of the refugee in the gulf between cultures and continents.” pic.twitter.com/zw2LBQSJ4j— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 7, 2021
امسال به علت همهگیری کرونا مراسمی در استکهلم برگزار نمیشود و جایزه حضورا به او اهدا میشود. این جایزه توسط آکادمی سوئد و به ارزش ۱۰ میلیون کرون سوئدی برابر با ۱.۴ میلیون دلار و ۸۴۰ پوند است.
سه رمان اول او ، خاطره عزیمت (۱۹۸۷)، راه زوار (۱۹۸۸) و دوتی (۱۹۹۰) ، تجربه مهاجران در بریتانیای معاصر را روایت میکند. رُمان «بهشت» چهارمین اثر او در سال ۱۹۹۴ منتشر شد کهدر دوران استعماری در آفریقا در طول جنگ جهانی اول می گذرد و در فهرست نهایی جایزه بوکر قرار گرفت.
ظاهرا تا کنون کتابی از گورنه در ایران ترجمه و منتشر نشده است.
او ضمن سپاسگزاری از آکادمی سوئد، دریافت نوبل ادبیات را شگفتانگیز و غیرقابل باور خواند و گفت که این جایزهای بزرگ با فهرست عظیمی از نویسندگان فوقالعاده است.
کمیته نوبل ادبیات در بیانیهای گفت: فداکاری عبدالرازق گورنه به حقیقت و بیزاری از سادهانگاری چشمگیر است. رُمانهای او از توصیفهای کلیشهای پیشتر میرود و نگاه ما را به شرق آفریقا باز میکند که برای بسیاری از دیگر نقاط جهان ناآشنا است.
گورنه متولد ۱۹۴۸ در زنگبار تانزانیا است و در اواخر دهه ۶۰ میلادی به عنوان پناهنده وارد انگلستان شد. او تا زمان بازنشستگی، استاد ادبیات انگلیسی و پسااستعماری در دانشگاه کنت، کانتربری بود.
گورنه دومین نویسنده سیاهپوست آفریقایی است که پس از وول سویینکا در سال ۱۹۸۶ برنده این جایزه شده است.
او گفت که جایزهی او به این معناست که مسائلی مانند بحران پناهندگان و استعمار، که او تجربه کرده، «مورد بحث» قرار گیرد.
این برنده نوبل ادبیات گفت: اینها چیزهایی هستند که هر روز با ما هستند. مردم میمیرند، مردم در سراسر جهان آسیب میبینند، ما باید با این مسائل به بهترین شکل برخورد کنیم.
او جهان کنونی را بسیار خشنتر از دهه ۶۰ میلادی خواند و گفت که از همین رو اکنون فشار بیشتری بر کشورهایی که در امنیت هستند وجود دارد، زیرا آنها ناگزیر تعداد بیشتری از مردم را جذب میکنند.
پارسال لوئیز گلاک شاعر آمریکایی جایزه نوبل ادبیات را برنده شد.
جایزهٔ نوبل هم به یک ابزارسیاست های ژئوپولیتیک اروپائیان تبدیل شده است.
جایزهٔ نوبل صلح در سال ۲۰۰۹ به باراک اوباما، پیش از آنکه به مقام پرزیدنت آمریکا انتخاب شود تا بتواند کاری برای «صلح» انجام دهد، از همان «نوبل»های کادوی اروپائیان درجهت اهداف ژِئوپولیتیک بود