آرمان عبدالعالی کودکمجرم برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان «رجاییشهر» کرج منتقل شده و هر لحظه امکان اجرای این حکم وجود دارد.
این متهم با وجود انکار قتل و عدم کشف پیکر مقتول، توسط دادگاه کیفری استان تهران به اعدام محکوم شد و حکم صادره در دیوان عالی کشور نیز تایید شده است.
آرش صادقی زندانی سیاسی سابق که عصر دیروز دوشنبه ۱۹ مهرماه در حساب توئیتری خود از انتقال آرمان عبدالعالی به سلول انفرادی زندان «رجاییشهر» کرج خبر داده بود، امروز نوشت که پدر و مادر آرمان برای «آخرین ملاقات به زندان فرا خوانده» شدهاند.
طبق آخرین اخبار، پدر و مادر #آرمان_عبدالعالی، کودک مجرم محکوم به اعدام در زندان رجایی شهر کرج،امروز برای آخرین ملاقات به زندان فراخوانده شدند. قرار است حکم اعدام وی روز چهارشنبه(فردا) به اجرا درآید.#اعدام_نکنید#نه_به_اعدام
— Arash Sadeghi (@Arash_sadeghii) October 12, 2021
صادقی نوشت که حکم اعدام این جوان ۲۷ ساله صبح فردا چهارشنبه ۲۱ مهرماه به اجرا در میآید.
آرمان متهم است که در سال ۱۳۹۲ در سن ۱۷ سالگی، غزاله دوست دخترش را با استفاده از میلهی بارفیکس به قتل رسانده است. او در بازجوییهای اولیه و تحت فشار بازجو، اقرار به قتل غزاله کرده، اما پس از پایان روند بازجویی چندین بار آن را تکذیب کرده است.
آرمان عبدالعالی که در هنگام وقوع جرم ۱۷ سال سن داشته است، در خطر قریبالوقوع اعدام قرار دارد.
مقامات ایران با محکوم کردن افراد زیر ۱۸ سال به اعدام، قوانین بینالمللی را نقض میکنند.
مقامات ایران باید هر گونه برنامه برای اجرای اعدام آرمان عبدالعالی را فورا متوقف کنند.@Khamenei_f pic.twitter.com/vpEbMncCEP— Amnesty Iran (@AmnestyIran) October 11, 2021
در روایت نخست، آرمان گفته بود که پس از جرّ و بحث با غزاله، با استفاده از میلهی بارفیکس و واردآوردن ضربه به ناحیهی سر، او را به قتل رسانده و سپس جسد وی را در یکی از سطلهای زبالهی منطقه میرداماد انداخته است. حال آنکه، در روایت دوم آرمان، غزاله پس از ترک منزل وی، به دلیل خیس بودن پلهها، سقوط کرده و کشته شده است.
نکته مهم این است که پیکر غزاله در طول این سالها پیدا نشده و شهرداری تهران نیز تأکید کرده که امکان ندارد یک جسد در بین زبالههای شهری، قابل پیدا کردن نباشد.
خطر اعدام قریبالوقوع یک #کودک_مجرم
پرونده #آرمان_عبدالعالی که پیشتر توسط دادگاه کیفری استان تهران از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم و حکم صادره در دیوانعالی کشور تایید شده بود، جهت اجرای حکم به واحد اجرای احکام دادسرای امور جنایی تهران ارجاع داده شده است.
#اعدام_نکنید pic.twitter.com/1eoyywqWJw— کمپین حقوق بشر در ایران (@ICHRI_Fa) October 11, 2021
برخی کنشگران امور اجتماعی که برای جلوگیری از اجرای اعدام آرمان عبدالعالی فعالیت میکنند، دیروز در کلابهاوس گفتند، آرمان پس از تحمل ۸ سال زندان و با اضطراب مدام هر لحظه اجرای اعدام، به شدت در هم شکسته و تلاش خانوادهی او برای گرفتن رضایت از خانوادهی مقتول نیز بینتیجه مانده است.
بر اساس این گفتهها، مادر غزاله خواستار اجرای حکم قصاص یا همان اعدام است و پدر او تصمیمگیری در این موضوع را بر عهده مادر غزاله گذاشته است.
فعالان حقوق کودکان و نوجوانان در شبکههای اجتماعی خواستار توقف اجرای حکم اعدام آرمان که در هنگام این رویداد ۱۷ سال داشته هستند به ویژه آنکه وی ارتکاب قتل را رد میکند.
این جوان در زندان «رجاییشهر» مدرک مهندسی کامپیوتر گرفته و در آزمون کارشناسی ارشد سال ۹۷ در رشته مهندسی پزشکی دانشگاه «تربیت مدرس» پذیرفته شده است.
عفو بینالملل ضمن «قریبالوقوع» خواندن اعدام آرمان با انتشار بیانیهای خواستار توقف اجرای حکم اعدام شده و نوشته است: «مقامات ایران با محکوم کردن افراد زیر ۱۸ سال به اعدام، قوانین بینالمللی را نقض میکنند.»
این سازمان حقوق بشری نوشت: «عفو بینالملل با مجازات اعدام در همه موارد و بدون استثنا، فارغ از ماهیت جرم یا شرایط ارتکاب آن، فارغ از مجرمیت، بیگناهی، یا سایر مشخصات متهم و صرف نظر از شیوهای که حکومتها برای اجرای حکم اعدام به کار میبرند، مخالف است.»
آرمان ۲۲ شهریورماه پارسال از سوی شعبه ۵ دادگاه کیفری تهران برای دومین بار محاکمه و به اعدام محکوم شد و طبق اعلام وکیل خانوادهی غزاله، حکم اعدام اواخر تیرماه امسال جهت اجرا به دادسرای امور جنایی تهران ارسال شد.
قرار بود حکم اعدام این متهم به قتل در دیماه ۹۸ اجرا شود، اما خانواده مقتول تصمیم گرفتند یکبار دیگر به او مهلت دهند تا جای پیکر دخترشان را به آنها بگوید.
من حقوق دان نیستم ولی شنیدن ماجرای «قتل»ی که نه جسدی و نه ابزار قتلی و نه سند محکمی که دال بر دست داشتن یک انسان دیگر در««ناپدید» شدن این دخترباشد، بجز «اعتراف به قتل» دختردیگری وجود ندارد، ازبیرحمی و بی اعتباری سیستم قضائی اسلامی در محکوم به مرگ کردن بیگناهان شگفت زده شدم. درهیچ دادگاه کشورهای غیرمسلمان این جهان قرن بیست ویکم، تنها «اعتراف به قتل» دلیل قانونی به «محکوم به قتل» کردن یک انسان دیگرشمرده نمیشود.