«جهان‌رواییِ» ناروا در خدمت ایدئولوژی‌های ضدآزادی و جنگ‌افروز

ویدئوی تانک با پرچم سرخِ داس و چکش اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در راه حمله به  اوکراین از سوی خود نظامیان روسیه منتشر شده و سپس در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها بازنشر شده است.

در بررسی انواع رژیم‌های ایدئولوژیک مادی و مذهبی و رهبران آنها، مقوله «قدرت» نقش کلیدی دارد. اما پاسخ یک پرسش روشن و قابل تعمیم نیست: قدرت برای چه؟!

اگر قدرت برای تأمین و تضمین آزادی و امنیت شهروندان باشد، پس به مناسباتی نیاز دارد که این آزادی و امنیت بطور پایدار در جامعه بازتولید و تقویت شود. دمکراسی‌ها با وجود نقاط ضعف اما تا کنون ثابت کرده‌اند که می‌توانند این بازتولید را با تکیه بر اشتراک منافع در صلح  انجام دهند.

ولی قدرت در حکومت‌هایی مانند روسیه پوتین و چین کمونیست در خدمت چیست؟! آیا آنها نمی‌توانند آزادی و امنیت شهروندان خود را در صلح با دیگران حفظ کنند؟ هر دو در عمل، با هنگ‌کنگ و تایوان و کریمه و اوکراین، نشان داده‌اند: نه! نمی‌توانند! البته دلایل را می‌بایست در تاریخ و فرهنگ آنها نیز جستجو کرد اما آنچه به دوران معاصر بر می‌گردد، اشتراکات ایدئولوژیک از جمله در بیماری مزمن ضدآزادیست که آنها را در برابر جوامع آزاد و بطور مشخص «غرب» قرار می‌دهد. از این نظر اصلا شگفت‌انگیز نیست که تانک‌های افسر امنیتی نان و نمک‌خورده‌ی شوروی، با پرچم سرخ وارد خاک همسایه‌ی غربی می‌شوند!

در این میان اما بزرگترین نقطه ضعف دمکراسی‌ها و کشورهای پیشرفته در مواجهه با روسیه و چین چیست؟

اقتصاد لگام‌گسیخته‌ای که برای به دست آوردن «سود» همه چیز را مجاز می‌شمارد! همان مناسباتی که با عنوان دهان‌پرکن «جهان‌روایی» یا گلوبالیسم به دلبری پرداخت ولی در عمل دمکراسی‌ها را از یکسو محتاج منابع طبیعی و انرژی دشمنانی مانند روسیه پوتین کرده و از سوی دیگر بازار کار و تولید را چنان بی‌حساب و فراتر از مرزهای ملی و منطقه‌ای به چین و ماچین رسانده که شهروندان‌ خودشان بیکار و مصرف‌کننده‌ی کالاهای کپی شده‌اند! این مناسبات بیمار که با جنگ در گوشه و کنار جهان همراه شده به موج‌های عظیم مهاجرت نیز دامن زده است.

سود حاصل از این «جهان‌رواییِ» ناروا به جیب چه کسانی می‌رود؟ همانها که طبق گزارش امسال اُکسفام نیز بیشترین ثروت جهان را در اختیار دارند و بسیاری از دولت‌های به ظاهر قدرتمند در عمل به جیره‌خوار و ریزه‌خوار آنها تبدیل شده‌اند!

برای صلح و امنیت و آزادی پایدار، یا دست‌کم طولانی‌تر کردن دوره‌های صلح، این مناسبات باید تغییر کند وگرنه جنگ بین دمکراسی‌ها هم منتفی نخواهد بود!
الاهه بقراط| توئیتر | اینستاگرام|

[کیهان لندن شماره ۳۵۳]