سهیلا حجاب وکیل دادگستری و زندانی سیاسی مشروطه‌خواه در نامه‌ای از زندان کرمانشاه با اشاره به ضرب و جرح، شکنجه روحی و جسمی و پرونده‌سازی‌های پی در پی، نوشته «آنطور که با من در زندان‌ها رفتار می‌کنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد!»
سهیلا حجاب زندانی سیاسی طرفدار نظام پادشاهی در بخشی از این نامه نوشته که «فریاد دادخواهی بر می‌آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می‌شوم، مدام پرونده‌سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشتگاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می‌شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار می‌گیرم و تهدید به پرونده‌سازی می‌شوم.»
این فعال سیاسی در بخش دیگری از نامه تکاندهنده‌اش نوشته است «از بس توسط عوامل شما در زمان‌های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان‌هایی می‌فرستید که کوچک‌ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند.»
سهیلا حجاب در بخشی از نامه‌اش خطاب به ابراهیم رئیسی معروف به «قاضی مرگ» و رئیس دولت سیزدهم جمهوری اسلامی نوشته که «سخنان شما و بسیاری از مسئولین را در «رسانه ملی» شنیدم، به راستی با چه اعتماد به نفسی چشم در چشم مردم از بخشش صحبت می‌کنید؟ من و بسیار کسان دیگر را بارها و بارها در زمان‌های مختلف و به خاطر جرم مرتکب نشده در شعبات مختلف محاکمه کردید، در جوانی زندان‌های سراسر کشور را زندان‌گردی می‌کنم، بازداشتگاه‌ها و انفرادی‌های مختلف و طولانی.»
سهیلا حجاب پیش از این در روز سه‌شنبه نهم فروردین با انتشار نامه‌ای از اعتصاب غذای دوباره خود خبر داده بود. او در این نامه نوشته بود که به دلیل فشار نهادهای امنیتی به خانواده‌اش و همچنین مخالفت مقامات قضایی با اعزام او به مرخصی درمانی با وجود بیماری، اعتصاب غذا می‌کند.
وی اعلام کرده بود اعمال نفوذ و دخالت بازجویان نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، فشارها، تهدیدها، پرونده‌سازی برای اعضای خانواده‌اش منجر به فروپاشی نهاد خانواده و زندگی خصوصی اشخاص و افراد خانواده آنها شده است.
کاربران در توئیتر هفته گذشته و در سومین هفته اعتصاب غذای سهیلا حجاب در کارزاری توئیتری با استفاده از هشتگ‌های #سهیلا_حجاب و #SoheilasHungerStrike به حمایت از او پرداختند.
https://kayhan.london/1401/01/30/%da%a9%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d8%a7%d8%b1-%d8%aa%d9%88%d8%a6%db%8c%d8%aa%d8%b1%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%ad%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d8%a7%d8%b2-%d8%b3%d9%87%db%8c%d9%84%d8%a7-%d8%ad%d8%ac%d8%a7%d8%a8%d8%9b
سهیلا حجاب وکیل دادگستری و فعال سیاسی مشروطه‌خواه خردادماه ۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۲۴ اسفندماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه او را با اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی»، «تشویش اذعان عمومی به قصد آشوب» و «تشکیل گروه غیرقانونی» به هفت سال و نیم حبس قطعی محکوم کرد که بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ۵ سال آن اجرا می‌شود.
سهیلا حجاب سوم خردادماه ۱۳۹۹ پس از تائید حکم توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان قرچک ورامین منتقل شد. وی مدتی قبل از زندان قرچک ورامین به زندان سنندج تبعید و در تاریخ ۱۷ دی‌ماه ۱۴۰۰ به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه منتقل شد.
متن کامل نامه سهیلا حجاب برای «برآوردن فریاد دادخواهی» را در ادامه می‌خوانید:
«مدعیان دین و دیانت، در این روزها و شب‌ها قرآن بر سر می گیرند و طلب عفو و بخشش به درگاه خدا می‌کنند، از کدام بخشش سخن می‌گویید وقتی ظالمانه‌ترین رفتارها را در حق فرزندان این سرزمین روا می‌دارید! من یکی از آنان هستم؛ فرزند کوچک ملت بزرگ ایران که هرگز شما را نخواهد بخشید.
آقای رئیسی! سخنان شما و بسیاری از مسئولین را در «رسانه ملی» شنیدم، به راستی با چه اعتماد به نفسی چشم در چشم مردم از بخشش صحبت می‌کنید؟ من و بسیار کسان دیگر را بارها و بارها در زمان‌های مختلف و به خاطر جرم مرتکب نشده در شعبات مختلف محاکمه کردید، در جوانی زندان‌های سراسر کشور را زندان‌گردی می‌کنم، بازداشتگاه‌ها و انفرادی‌های مختلف و طولانی.
از بس توسط عوامل شما در زمان‌های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان‌هایی می‌فرستید که کوچک‌ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند.
من از تمام فعالان حقوق بشر در جای جای دنیا فریاد دادخواهی بر می‌آورم که جای ضرب و شتم، کبودی‌های قسمت‌های مختلف در بدنم درد می‌کند، جای موهای کنده شده از سرم نه یکبار بلکه بارها، روی آسفالت خیابان اینبار از طبقه دوم زندان و کشیده شدنم از روی بیست پله و حیات و انفرادی، در حالی که در اعتصاب غذا بودم و روزها و هفته‌ها بدنم در ضعف بسیار قرار داشت؛ هنوز خون زیر پوستم به خاطر فشار زیاد دستبند و پابند ذوق ذوق می‌کند، از اسپری فلفل گرفته تا گاز اشک‌آور.
فریاد دادخواهی بر می‌آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می‌شوم، مدام پرونده‌سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشتگاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می‌شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار می‌گیرم و تهدید به پرونده‌سازی می‌شوم.
یک هفته تلفن بند زنان زندان را به خاطر عدم انعکاس وضعیت جسمی من به بیرون قطع کردید و بعد برای شکستن اعتصاب غذای من به خشونت، ضرب و شتم و هتک حرمت، انتقال به سلول انفرادی، ممانعت از ملاقات و تماس با خانواده، احضار به دادگاه و تهدید به پرونده‌سازی متوسل شدید.
همان علی که برایش شب‌زنده‌داری می‌کنید حاکمان را به رعایت عدالت دعوت می‌کرد، همان حسینی که در این شب‌ها واسطه‌اش می‌کنید که خداوند از گناهانتان بگذرد، می‌گوید: دین اگر ندارید لااقل آزادمرد باشید.
آنطور که با من در زندان‌ها رفتار می‌کنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد، فریاد دادخواهی بر می‌آورم؛ از آنهایی که برای انسانیت می‌جنگند نه برای من سهیلا حجاب.
سهیلا حجاب
اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱
بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه»
