مجید شمس – از غمگین‌ترین کشور دنیا تا فمینیسم ایرانی و اختلاف فرهنگی نسل‌ها
غمگین ترین کشورهای دنیا
مجید شمس – جا داره از همین‌جا به دو کشور شیعه‌زبان ایران و عراق به عنوان غمگین‌ترین کشورهای دنیا مراتب شادباش و تهنیت خودم را اعلام کنم و از اینکه این دو کشور دوست و همسایه بر طبق منویات کتاب خدا عمل کرده و شرایط جامع‌شون رو طوری پایه‌ریزی کردند تا بتوانند جهنم را حس کرده و خودشان را آماده دیار باقی و شب اول قبر کنند مسرور و واقعا اشک تو چشام وول می‌زنه. البته به دست آوردن این رکورد دنیوی، طبیعی هم بود. شما کل قران رو بگردین یه ذره از رقص و آواز خبری نیست اما تا دلتون بخواد برای خواننده‌ها و رقاصه‌ها انواع و اقسام شکنجه و غذاب در جهنم سفارش شده.
خدایا، همه مسلمین جهان رو شفا عنایت فرما.
همچنین پرچم الله‌نشان این دو کشور را بر فراز کوه‌های آتشفشان اهتزاز فرما.
فمینیسم از نوع ایرانیش
مردای ما همشون فمینیست و مدافع پر و پا قرص آزادی زنان در جامعه هستند. اما اینا همش در مورد زن‌های مردم صدق میکنه و به زن خودشون که میرسه انگار نه انگار که آزاداندیش بودند. زن باید حجابشو حفظ کنه با مردان شوخی نکنه و هر جا میره با اطلاع قبلی باشه موبایلش چک میشه و پسوورد فیسبوک و تلگرام و… در اختیار شوهره باید قرار بگیره.
اصن چه معنی میده زن دوستان اجتماعی داشته باشه؟!
حتما دیدین که زن و شوهر تو خیابون راه میرن و بچه تو بغل خانومه هست و احیانا خریدهایی هم که کردند تو دست خانومه هست و آقای شوهر بدون اینکه کمکی به خانمش بکنه دائم غر می‌زنه : خانوم، روسریتو بیار جلو!
باید دستور داد یه ابوالهول جدید درست کنند و از این مردها برای بیگاری کشیدن ازشون استفاده کنند تا ضمن انتقام از اونا لااقل یه کار فرهنگی هم کرده باشند.
من یک فقیر فرهنگی هستم
ما با نسل جدیدی‌ها اختلاف فرهنگی یا بهتره بگم بی بضاعتی فرهنگی زیادی داریم اونم نه یه ذره دو ذره بلکه خیلی.
اصن به ما نسل قبل‌تری‌ها خیلی ظلم شده. ماها آخرین نسلی هستیم که از نوار کاست و ضبط صوت استفاده کردیم. همچنین از وی اچ اس. یادمه ویدیو رو لای بقچه قایم می‌کردیم که از دست مامورا در امان باشیم. زمان ما که موبایل وجود نداشت، از ماهواره هم که خبری نبود. تازه قدیمی‌ترهامونم تلویزیوناشون سیاه و سفید بود و فقط دو تا کانال داشتند؛ شبکه یک و دو.
من یادمه تا تلویزیون یا رادیو رو وا می‌کردیم چند تا اصطلاح بود که مدام تکرار می‌شد: بلندی‌های جولان- سمیر جَعجَع و ولید جنبلاط – بهای نفت برنت شمال- انجزه وعده و نصر عبده و خیلی از اصطلاحات دیگه که به یادم نمیاد.
راستی شما خبری از کنفرانس سران غیر متعهدها دارین؟ چی شدند اون کشورها؟ اگه خبری ازشون داشتین منو هم از نگرانی در بیارین.
