عبارت خشونت علیه زنان دو بخش دارد، یکی «خشونت» و دیگری، «زن».
خود خشونت فی‌نفسه مذموم، محکوم و مطرود است. خشونت ضد منطق است. وقتی که انسان حرفی برای گفتن ندارد و دلیلی برای اثبات موضع ندارد، پس دست به شمشیر یا سلاح می‌زند یا به آزار دیگران می‌پردازد.
خشونت در هر بابی که باشد، یک عمل حیوانی است. در واقع تمدن برای بشر آمده است تا توحش از بین برود. توحش از همان ماده خشونت است، یعنی وقتی که خشونت می‌آید، به دنبال آن وحشت می‌آید. توحش، یعنی حاکمیت وحشت! خشونت همان حاکمیت وحشت بر زندگی بشراست.
یادمان باشد که ما انسان هستیم و انسان باید با حیوان تفاوتی داشته باشد. اگر قرار باشد انسان‌ها مانند حیوانات که در جنگل بر پایه قدرت عمل می‌کنند، با هم رفتار نمایند و هر کس که قدرتش بیشتر و یا توانش بالاتر باشد، آزارش بیشتر باشد، پس فاتحه تمدن خوانده است! اصلا نشان تمدن چیست؟ آیا تمدن به داشتن خودرو آخرین مدل است؟ تمدن به شیک و پیک گشتن است یا ساختمان‌های چند طبقه داشتن؟ آیا این نشانه‌های تمدن است؟ یا اینکه تمدن به معنای این است که انسان را عوض کند؟ اگر یک ببر درنده راننده خودروی آخرین مدل باشد، آیا آن خودرو به درد می‌خورد؟ آیا شگفت‌آور نیست که صاحب یک سفره چرب و نرم، یک درنده باشد؟
پس تمدن و تجدد آمد، رفاه و تزیینات آورد تا انسان آقا باشد، هویت انسانی خودش را حفظ کند. بنابراین خشونت در مجموع بد است، به ویژه به نام دین! یعنی آن وجهی از خشونت که شرم‌آورترین آن است! به ویژه من که به مدت سی و پنج سال مدافع سرسخت اسلام بودم و در تاریخ توالد و توارث خود پدران و اجدادی را دارم که مرجعیت جامعه شیعه را برعهده داشتند و رهبری مسلمین را بر عهده داشتند، اکنون حتی من خجالت می‌کشم! چرا که به نام دین خشونت می‌بینم، خشونت گسترده که مردم همواره قربانی آن می‌شوند، از خود من گرفته که دارم قساوت به نام دین را با پوست و گوشت و استخوان حس می‌کنم تا دیگران، فرق نمی‌کند که به نام شیعه باشد یا سنی، طالبان باشد یا داعش، یا گروه‌هایی باشند که به نام اهل بیت بخواهند مردم را اذیت کنند.
و مورد دیگر هم زن است، مقام زن بسیار بالا است. به نظر من تا کنون حق زن هیچ‌گاه ادا نشده است، حتی این که در سال ۲۰۱۷ هستیم. یعنی مقام زن بسیار فراتر از این است که حتی در جوامع غربی به آنها داده می‌شود. در واقع مقام برای زنان دادنی نیست، زیرا کسی می‌تواند به زنان مقام، موقعیت یا شأن بدهد که خود مقامی بالاتر داشته باشد. این خدا است که به زنان مقام داده است، ولی متأسفانه ادیان و مذاهب آمدند و به تحقیر زنان و پایین آوردن مقام و موقعیت آنها پرداختند که نتیجه‌اش در همه ادیان این شد که زن مخلوق شماره دو باشد.
حتی اگر تمدن غرب را در نظر بگیریم، می‌دانید که مقام زنان در سال‌ها و دهه‌های اخیر در غرب بالاتر رفت، ولی باز هم زنان به طوری که باید در مقام و مرتبه شایسته خودشان قرار نگرفتند. به عنوان مثال در نظر بگیرید که اکنون در کشورهای غربی چند رئیس جمهور زن یا وزیر زن هستند؟ آیا تعداد زنان در کابینه‌ها، در مجالس، کنگره‌ها و شوراها با مردان برابر است؟ هرگز! هنوز ضعف‌ها و نقص‌های بسیاری هست. حتی آنان که مدعی دفاع از زنان می‌باشند، کارشان بسیار ضعیف است.
بنابراین خشونت علیه زنان را به هر صورت، به هر عنوان، به هر شکل و تحت لوای هر مبحث و مکتبی باشد، محکوم می‌کنم و از نظر ما مطرود است.
حسین بروجردی، کاشف توحید بدون مرز
