Page 6 - (کیهان لندن - سال سى و دوم ـ شماره ۵۷ (دوره جديد

P. 6

‫ﺻﻔﺤﻪ ‪ - Page 6 - 6‬ﺷﻤﺎﺭﻩ ‪57‬‬
‫ﺟﻤﻌﻪ ‪ 10‬ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ‪ 16‬ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖﻣﺎﻩ ‪1395‬ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻯ‬

‫ﺩﻭﺭﺍﻥﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮﺩﻩﻫﺎﻯ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰﻳﺎﺑﺮﺩﻩﺍﻯﺩﺭﻗﺮﻥﺑﻴﺴﺖﻭﻳﻜﻢ‬ ‫ﺷﻜﻮﻩ ﻣﻴﺮﺯﺍﺩﮔﻰ‪ -‬ﺩﻳﺮﻭﺯ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﺩﺭ‬
‫ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ‬ ‫ﮔﻮﻳﺎ ﻧﻴﻮﺯ ﺩﻳﺪﻡ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺖ‬
‫ﺁﻥﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻦ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ‬ ‫ﻣﻰﺍﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻭ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻯ‬ ‫ﻛﻪ ﺣﺘﻰ ﻳﻚ ﺻﺪﻡ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻠﻰ ﺭﺍ ﻫﻢ‬ ‫***‬ ‫ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﻛﺎﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ‪-‬ﺍﻳﻠﻨﺎ‪ -‬ﻳﻜﻰ‬
‫ﺍﻣﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ‬ ‫ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻛﺸﻮﺭ‬ ‫ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻳﻰ‬ ‫ﺍﺯ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﻫﺎﻯ ﺭﺳﻤﻰ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬
‫ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﻯ‬ ‫ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ‬ ‫ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺗﺮﻛﻴﻪ‪ ،‬ﻣﺼﺮ‪ ،‬ﻣﺎﻟﺰﻯ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ‬ ‫ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﻰ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ »ﺷﻌﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ‪،‬‬
‫ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﺭﻯ ﻛﺸﻴﺪﻩ‬ ‫ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ‬ ‫ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﭼﺮﺥﻫﺎﻯ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻳﻚ ﻛﺸﻮﺭ‪،‬‬ ‫ﺩﺳﺘﺎﻭﺭ ِﺩ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺸﺮﻭﻃﻪ‪ ،‬ﺷﻌﺮﻫﺎﻳﻰ‬
‫ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﺍﺭﺛﻴﻪﻫﺎﻯ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻨﺪ؟ ﺁﻥ‬ ‫ﺩﺭ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺳﺖ‪..‬‬ ‫ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ‪ ،‬ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮﺩ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ‬ ‫ﻫﻢ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺭﺑﻄﻰ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ‬ ‫ﮔﺮﺳﻨﻪﺍﻳﻢ… ﮔﺮﺳﻨﻪ؟!‪ ،‬ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﻛﺘﻚ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ‬ ‫ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺩﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﺑﺎ ﺭﻧ ِﺞ ﻣﻀﺎﻋﻒ«‪.‬‬
‫ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﻧﺞ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ‬ ‫ﻧﻜﺮﺩﻥ ﻣﺎﻩﻫﺎ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﻭ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﻯ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺧﻮﺩ ﻭ‬ ‫ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻧﻴﺎ‪ ،‬ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ‬ ‫ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪﻯ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ‪،‬‬
‫ﺳﺎﻋﺎﺗﻰ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﻭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺑﺪ ﻛﺎﺭﻯ ﻭ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺑﻰﭘﻨﺎﻫﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﻗﺒﻞ ﻋﺰﻡ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﺍﻭﻝ ﻣﺎﻩ ﻣﻰ‪ ،‬ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﺩﺭ‬
‫ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺩ ﺭﻭﺍ ﻣﻰﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖﻫﺎﻯ ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﻰ ﻗﺮﻭﻥ ﻫﺠﺪﻩ‬ ‫ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺷﻼﻕ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؟‬ ‫ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﺯﺍﺩﻩ ﺭﻳﻴﺲ ﻫﻴﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻩ‬ ‫ﺗﺎ ﺍﺯ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺟﻠﺴﻪ ﻭ ﮔﺮﺩﻫﻤﺎﻳﻰ‬ ‫ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﺭﺳﻤﻰ‬
‫ﺑﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﻦ‪ ،‬ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻭ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺟﻮﺍﺏﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﮔﻔﺘﻨﺶ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ! ﺍﻣﺎ‬ ‫ﻯ ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪ ﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﺯﺍﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ‬ ‫ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ‬ ‫ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ‪ ،‬ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ‬
‫ﻛﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ‪ ،‬ﺯﻳﺮ ﺳﻠﻄﻪﻯ‬ ‫ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻋﺒﺪﻯ ﺳﺨﻨﮕﻮﻯ ﻛﺎﻧﻮﻥ‬ ‫ﻛﻨﺪ؛ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ )‪(1886‬‬ ‫»ﺷﻌﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ« ﺗﻌﺠﺒﺒﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻓﻘﻴﺮﻯ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻰ‬ ‫ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻭ ﻣﺮگ ﻧﻴﺴﺖ!‬ ‫ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ‪ ،‬ﻣﺎ ﺩﺭ ﻭﻃﻦﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ـ ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺣﻜﻮﻣﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ‬
‫ﺩﻳﻜﺘﺎﺗﻮﺭﻯ ﺍﻣﺎ ﻏﻴﺮﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﺁﻳﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﻰﭘﻨﺎﻩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯﻳﻦ ﺁﻥ‬ ‫ﺻﻨﻔﻰ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ‬ ‫ﺳﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﻣﻰ‬ ‫ﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻧﻮﻳﺲ‬
‫ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺬﻫﺐ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻄﻰ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﻗﺮﻭﻥ‬ ‫ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ‬ ‫ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﺯﺍﺩﻩ ﺭﻳﻴﺲ ﻫﻴﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻩ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ‬ ‫ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﻳﺎ ﺣﻖ‬
‫ﺩﺭ ﺣﻜﻮﻣﺖ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﺮﺩﻩ‬ ‫ﻭﺳﻄﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻛﺎﺭ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ‬ ‫ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ‪.‬‬ ‫ﻯ ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪ ﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﺯﺍﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻛﺎﺭ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻤﻨﻮﻉﺍﻟﻘﻠﻢ ﻛﺮﺩﻩ‪،‬‬
‫ﺩﺍﺭﻯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻫﻤﻪﻯ ﺗﺎﺭﻳﺦ‪ ،‬ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻛﻤﻮﻥ‬ ‫ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻋﺒﺪﻯ ﺳﺨﻨﮕﻮﻯ ﻛﺎﻧﻮﻥ‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﻛﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﺯ‬ ‫ﺣﻜﻮﻣﺘﻰ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﺍﻥ ﻗﺮﻥ‬ ‫ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻧﺎﻡ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟‬ ‫ﺩﻩ ﺑﻪ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ‬ ‫ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭﻯ ﺩﺳﺘﻤﺰ ِﺩ ﻣﺎﻩﻫﺎ ﻋﻘﺐ‬
‫ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ‬ ‫ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻛﻪ‬ ‫ﺍﻭﻟﻴﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺘﻰ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ‬ ‫ﺻﻨﻔﻰ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ‬ ‫ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭﻳﻰ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪﻩﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﻰﺍﻧﺪﺍﺯﺩ‪،‬‬
‫ﻣﺠﺎﺯ ﻭ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﻰﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺑﺖ ﺁﻥ‬ ‫ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻭﺟﻮﺩ ﻭﻻﻳﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻨﺎ‬ ‫ﻣﻄﺮﺡ ﺑﻮﺩﻩ ﻧﻈﻤﻰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ‬ ‫ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺁﻣﺎﺭ ﻭ ﺧﺒﺮﻫﺎ ﻭ ﺍﺷﺎﺭﻩﻫﺎﻯ‬ ‫ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﭼﻨﺪ ﺗﻨﻰ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﻭﺑﺴﺎﻳﺖ ﺭﺳﻤﻰ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ‬
‫ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺮﻣﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﻟﺬﺕ ﻫﻢ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺗﻰ‬ ‫ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﻰﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮﻉ‬ ‫ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﮔﺬﺭﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺗﻌﺪﺍﺩ‬ ‫ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ‬ ‫»ﺷﻌﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ« ﻭ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﺍﻳﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ‬
‫ﻣﻰﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﻛﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺁﻗﺎﻳﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ‬ ‫ﺑﻰﻫﻮﺵ ﻭ ﺩﺭﻙ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰﻛﻨﺪ‬ ‫ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ‬ ‫ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺧﺸﻢ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺟﻬﺎﻥ‬ ‫ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮﺷﺎﻥ‬
‫ﻣﺼﺒﺎﺡ ﻳﺰﺩﻯ ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻗﻼﺩﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺑﺮ‬ ‫ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺍﺧﻴﺮ‬ ‫ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﺭ‬ ‫ﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﻯ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ‬
‫ﻛﻪ‪ :‬ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﻪﻯ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ‬ ‫ﮔﺮﺩﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ‬ ‫ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ‪ ،‬ﺛﺮﻭﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺬﻫﺐ‬ ‫ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻴﻦ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻋﻤﻠﻰ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻰﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﺁﻭﻳﺨﺘﻪ‬
‫ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ‬ ‫ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﻰ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ‬ ‫ﻭ ﻧﮋﺍﺩ ﺑﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺭﻭﺯﻯ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ‬
‫ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﺳﻢ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ‪ ،‬ﻳﻜﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺭﺑﺎﺏ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﻋﺘﺼﺎﺏﻫﺎﺑﻰ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻛﻮﺏ‬ ‫ﺩﺭ ﺣﺎﻓﻈﻪﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻣﻦ ﻫﺴﺘﻴﻢ‪..‬‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﺎ ﻣﻰ‬ ‫ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ‬ ‫ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﻛﺘﻚ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﻜﻨﺠﻪ‬ ‫ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻤﻪﻯ‬
‫ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ‬ ‫ﺁﻭﺭﺩ ﻫﻤﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﻰ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺁﻥﻫﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ‬ ‫ﺁﺷﻔﺘﮕﻰ ﻭ ﺑﻰ ﺩﺭ ﻭ ﭘﻴﻜﺮ ﺑﻮﺩﻧﺶ‪،‬‬
‫ﻳﻜﻰ ﺩﺭ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺯﻧﺪﮔﻰ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻛﻮﺗﺎﻫﺶ ﻣﻰﻛﻨﻢ‪» :‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻫﻤﺎﻥﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﻏﻴﺮ‬ ‫ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ‬ ‫ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﻩﻫﺎ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﺭ ﻣﻰﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ‪،‬‬ ‫ﺍﻳﺮﺍﻥﺗﺎﻳﺮ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ‬ ‫ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﮔﺸﺖ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻣﻄﻠﺒﻰ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪﻯ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ‪ ،‬ﻭ ﺩﺭ‬
‫ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ‬ ‫ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﺳﻢ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ‬ ‫ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﺎﺩﻯ‪ ،‬ﺑﻰﺧﻴﺎﻝ ﻭ‬ ‫ﺷﻴﺮﺍﺯ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﺷﻜﺎﻥ ﭼﻴﻨﻰ‪،‬‬ ‫ﺭﻭﺯ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺎﻥ ﻓﻀﺎﻳﻰ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺤﺒﻮﺣﻪﻯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻓﻼﻛﺖ ﺑﺎﺭ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬
‫ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻛﺸﺎﻧﺪﻥ‬ ‫ﺗﻨﺒﻞ ﻭ ﺯﻭﺭﮔﻮ ﺍﺯ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﺎﺭ ﺁﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻧﺴﺎﺟﻰ ﭘﺮﺭﺳﺮ‬ ‫ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﻪﺍﻯ‬ ‫ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ‬
‫ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ]ﻛﻪ ﺟﺰء ﺑﻪ ﺟﺰء‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﻰ‬ ‫ﻣﻰﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻣﻰﻧﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻣﻰﺑﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﻨﺪﺝ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺗﻮﻟﻴﺪﻯ‬ ‫ﺷﺎﻳﺴﺘﻪﻯ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺘﻰ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻪ ﻛﻪ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﻧﺞ ﺩﻳﺪﻩﻯ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦﻣﺎﻥ‬
‫ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻫﻢ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭ‬ ‫ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ‬ ‫ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﺭﺍ ﻣﻼﻙ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺪﻭﻥ‬ ‫ﻧﺎﺯﻧﺦ ﻭ ﻓﺮﻧﺦ ﻗﺰﻭﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺷﺮﻛﺖ‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺰﺍﻳﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﺒﺪﻝ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ‪ ،‬ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻗﺼﺪ‬
‫ﻛﺘﺎﺏﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ‬ ‫ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻰﺷﻮﺩ‬ ‫ﺗﺮﺩﻳﺪ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﺎ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺷﺒﺎﻫﺘﻰ ﺑﻪ‬ ‫ﻻﻣﭗ ﺍﻟﻮﻧﺪ ﻗﺰﻭﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺳﺪ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ‬ ‫ﺑﻰﺍﻫﻤﻴﺖ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﺍﺩﻥ ﺣﻖﻃﻠﺒﻰ ﻫﺎﻯ‬
‫ﺟﻮﺍﻫﺮ )‪ ،(307 / 30‬ﺍﻟﻌﺮﻭﻩ ﺍﻟﻮﺛﻘﻰ‬ ‫ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕﻫﺎﻯ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺷﻴﺮ ﺗﺮﺑﺖ‬ ‫ﻣﺎ ﻭﺿﻌﻴﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﺿﻌﻴﺖ‬ ‫ﻛﻨﻮﻧﻰ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻭ ﻧﻴﺰ‬
‫)‪ (848 / 2‬ﻭ ﻣﻨﻬﺎﺝ ﺍﻟﺼﺎﻟﺤﻴﻦ )‪2‬‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎ ﻛﻞ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ‬ ‫ﺁﻥ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻴﺪﺭﻳﻪ‪ ،‬ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﺴﺎﺟﻰ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ‬ ‫ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻳﻚ‬
‫‪ (277 /‬ﺁﻣﺪﻩ[ ﺑﻪ ﺣﻮﺯﻩﻯ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬ ‫ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﺳﻢ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﺭﺍ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮﺩﻩ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻳﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ‬ ‫ﺯﺭﺑﺎﻓﺖ ﻛﺮﺩﺳﺘﺎﻥ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻗﻄﺎﺭ ﺷﻬﺮ‬ ‫»ﻣﻔﻬﻮﻡ« ﻗﻼﺑﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ‬
‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﺣﻜﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﻪ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ‪ ،‬ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﭽﻮﻥ‬ ‫ﺍﻫﻮﺍﺯ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻫﻔﺖ ﺗﭙﻪ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻧﺎﻡﮔﺬﺍﺭﻯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻪ ﻓﻤﻨﻴﺴﻢ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﺩﻣﻮﻛﺮﺍﺳﻰ‬
‫ﻫﺎﻯ ﺷﺮﻋﻰ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﻣﻰﺳﺎﺯﻧﺪ‬ ‫ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﻛﻼﺳﻴﻚ‪ ،‬ﻭﺿﻌﻴﺖ‬ ‫ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ‬ ‫ﺍﺗﻮﺑﻮﺱﺭﺍﻧﻰ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﻫﺮ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺮﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ‬ ‫ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﻛﻨﻮﻧﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻭ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﻫﺸﺖ‬ ‫ﺷﺮﻛﺖ ﻃ ِﺮﻳﻖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﻏﺮﺍﻕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ‬ ‫ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﻛﻮﺑﻨﺪ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮ‬
‫ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺁﻗﺎﻳﺎﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪﻯ ﺑﺮﺩﻩ‬ ‫ﺩﺭ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻭ ﺷﻜﻞ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ‬ ‫ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺭﺳﻤﻰ‪ ،‬ﻣﻴﻠﻴﻮﻥﻫﺎ‬ ‫ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﻛﺶ ﭼﻮﺑﻰ ﻗﺰﻭﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮﺯﻯ‪ .‬ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏﻫﺎﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬
‫ﻭ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺩﺭ ﭼﻴﺴﺖ؟‪» :‬ﺑﺮﺩﻩ‪ ،‬ﻏﻼﻡ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﺩﻭﻟﺘﻰ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﻰ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ‪27‬‬ ‫ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺧﺮﻣﻨﻮﺵ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻢ ﺷﺪﻥ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﻛﺎﺭ ﻳﺎ‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻭ ﻛﻨﻴﺰ ﻣﻠﻚ ﻣﻮﻻﻯ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﻰ ﻭ ﺍﻏﻠﺐ‬ ‫ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﻘﺮ‬ ‫ﺗﺨﻠﻴﻠﻪ ﻭ ﺑﺎﺭﮔﻴﺮﻯ ﺍﻫﻮﺍﺯ‪ ،‬ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻥ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻛﺎﺭﻯ )ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺷﻌﺮﻫﺎﻳﻰ‬
‫ﻭ ﻣﺎﻟﻚ ﺷﺮﻋﺎً ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ‬ ‫ﺑﺪﻭﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ‬ ‫ﺑﺴﺮ ﻣﻰﺑﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺷﺎﻥ ﺷﺒﺎﻫﺘﻰ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻯ ﺧﺮﻣﺸﻬﺮ‪ ،‬ﻭ … ﻭ…« ﻭ‬ ‫ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ‬ ‫ﺍﺯ ﺷﻌﺮﺍﻯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ ﺭﺍ‬
‫ﺻﻼﺡ ﻣﻰﺩﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻠﻚ ﺧﻮﺩ ﺗﺼﺮﻑ‬ ‫ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻳﺎﺩ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎﺷﺎﻥ‬ ‫ﻫﻤﻪﻯ ﺍﻳﻦﻫﺎ ﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﻛﺎﺭﻯ‬ ‫ﻭ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻓﻀﺎﻯ ﻛﺎﺭ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﺮﻭﻥ‬ ‫ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﺭﺩﻳﻒ ﻛﺮﺩﻩ‪ ،‬ﻟﻴﺴﺘﻰ ﺍﺯ‬
‫ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺗﺼﺮﻓﺎﺕ ﻣﻮﻟﻰ‬ ‫ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺭﺩﻩﻫﺎﻯ ﭘﺎﻳﻴﻨﻰ ﻛﻪ‬ ‫ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﻳﺎ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﻭﺳﻄﻰ ﺍﺳﺖ( ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﻰ ﻭ‬ ‫ﺷﻌﺮﺍﻯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺭﺍ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ‬
‫ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﻤﻠﻮﻙ ﺷﺮﻁ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﺮﺩﻩ‬ ‫ﻭﻗﺖ ﻭ ﺑﻰﻭﻗﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺗﻰ ﺑﻰﺧﺒﺮ‬ ‫ﺧﻮﺍﺳﺘﻰ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﻚ‬ ‫ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺗﺎ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻧﮕﺮﻓﺘﻦ‬ ‫ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﻣﺎﻩﻫﺎ‬ ‫ﺷﻌﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﻌﺮﻓﻰ‬
‫ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩﻯ ﻣﺒﺎﺣﺎﺕ )ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺣﻼﻝ(‬ ‫ﻭ ﮔﻨﮓ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﺩﻥ ﻭ ﻛﺸﺘﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ‬ ‫ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻯ‬ ‫ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﺍﺳﺖ! ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻧﻪ‬ ‫ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻧﻜﺮﺩﻥ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﺍﺳﺖ؛ ﺁﻥ ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺳﻮ ﻣﺪﻋﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﻮﻟﻰ ﺭﺍ ﺗﺄﻣﻴﻦ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ‬ ‫ﺍﺯﺣﻘﻮﻗﻰ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ‪ ،‬ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥﻫﺎﻯ‬ ‫ﺍﺯ ﺑﻴﻤﻪﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺧﺒﺮﻯ ﻫﺴﺖ ﻭ‬ ‫ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺯﻳﺮ ﺧﻂ ﻓﻘﺮ‬ ‫»ﺷﻌﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﻓﺖ‬
‫ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺩﻩ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮﻟﻰ‬ ‫ﺯﻧﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﺟﺎﺯﻩﻯ ﭘﻮﺷﻴﺪﻥ ﻟﺒﺎﺱ‬ ‫ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻰﺑﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻴﭻ‬ ‫ﻧﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ‬ ‫ﺳﻘﻮﻁ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﭼﭗ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﻰ‬
‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﺪ‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ‬ ‫ﺩﻝﺧﻮﺍﻫﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻭﻳﻨﻰ‬ ‫ﺷﺒﺎﻫﺘﻰ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻫﻢ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻰ ﻏﺬﺍﻳﻰ ﻭ ﺑﻰﻟﺒﺎﺳﻰ‬ ‫ﻛﺮﺩﻩ« ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻳﻰ ﺩﻳﮕﺮ‪» ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻓﺘﻰ‬
‫ﻣﻮﻟﻰ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﭙﻮﺷﺪ‪ ،‬ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ‬ ‫ﭼﻮﻥ ﺻﻴﻐﻪ ﺧﺮﻳﺪ ﻭ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻴﺎﺑﺎﻥﻫﺎﻯ ﺭﻡ ﻭ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻪ؛ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻛﻪ ﻳﻚ‬ ‫ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺁﻥﻫﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﻳﻄﻰ‬ ‫ﺭﺍ ﻃﺒﻴﻌﻰ« ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﺪ ﭼﻮﻥ »ﻣﺴﺎﻟﻪﻯ‬
‫ﻛﻪ ﻣﻮﻟﻰ ﺍﺳﻜﺎﻧﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺳﺎﻛﻦ ﺷﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﺷﻜﺎﻝ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﻯ ﺭﻭﺑﺮﻭ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪﻯ ﻗﺮﻥ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﺮﺯ ﺧﻮﺩﻛﺸﻰ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﻭ ﺑﻰﻋﺪﺍﻟﺘﻰ ﻛﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ‬
‫ﺁﻥﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﻮﻟﻰ ﻣﻴﻄﻠﺒﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ‬ ‫ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﺩﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﻳﺮ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ‬
‫ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﭙﻴﺮﺍﻳﺪ ﻭ ﺁﻥﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺍﻭ‬ ‫ﻫﺴﺘﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬ ‫ﻣﻰﻛﺸﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﻮﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻗﻰ ﺍﺳﺖ!«‬
‫ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ‬ ‫ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺁﻳﺎ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﻭ ﮔﻮﻳﻰ ﻫﻴﭻ ﺭﺑﻄﻰ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﻭ‬
‫ﺍﻃﻼﻕ ﺁﻳﻪ ﻯ ﺷﺮﻳﻔﻪﻯ ”ﻋﺒﺪﺍً ﻣﻤﻠﻮﻛﺎً‬ ‫ﻭﻃﻦﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﺪﺍﻡ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺧﻔﻘﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺨﺘﻚ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻌﺮ ﻭ‬
‫ﻻ ﻳﻘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﺷﻰء“ )ﻧﺤﻞ ‪ (75‬ﺟﺰ‬ ‫ﺑﺎ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮﺩ‬ ‫ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﺮﺩ؟ ﻧﻪ‪ ،‬ﻻﺯﻡ‬
‫ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺸﻮﺭ‬ ‫ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻣﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺧﺮﺩﻩﺍﻯ‬ ‫ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﻰ ـ‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ‬
‫ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻰ‬ ‫ﻣﻰﮔﻴﺮﻳﻢ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ‬ ‫ﻳﻌﻨﻰ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ‬ ‫»ﺷﻌﺮﻛﺎﺭﮔﺮﻯ ﺍﻛﻨﻮﻥ« ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ‬
‫ﻣﻰﺩﺍﻧﻢ‪ ،‬ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻣﺎ ﺍﺷﻜﺎﻟﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺯ‬ ‫ﺟﻨﺒﺶﻫﺎﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﺩﻫﺪ ﻳﺎ ﺷﺎﻋﺮ‪ ،‬ﻛﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬
‫ﻛﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﻣﻰﺷﻨﻮﻧﺪ‬ ‫ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﻛﻰ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ‬ ‫ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥﺷﺎﻥ ـ‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ‬
‫ﺻﺪﺍ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺸﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺍﮔﺮ ﺗﻌﺼﺐ ﻧﻮﺭﺯﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﻯ ﺣﻜﻮﻣﺘﻰ ﺧﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﻧﺞ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﻰ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ‬ ‫ﺍﮔﺮ ﻣﻨﺎﻓﻌﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﺎ‬ ‫ﭼﻪ ﺑﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ـ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻭﺿﻌﻴﺖ‬ ‫ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﻫﺎﻯ‬
‫ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺍﺳﺖ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﻛﻨﻪ ﺩﻫﺸﻨﺎﻙ ﭘﺪﻳﺪﻩﺍﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ‬ ‫ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﺯ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ‬ ‫ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ‬
‫ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻭ ﺣﺎﺿﺮ‬ ‫ﻭﻻﻳﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻓﻘﻴﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﺭﻓﺎﻩ ﻭ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻋﻼﻣﻴﻪ ﺣﻘﻮﻕ‬ ‫ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩﺍﺵ ﺑﻪ ﺟﺎ‬
‫ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﺮﺍﺏ‬ ‫ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬ ‫ﺑﺸﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﻚ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ‬
‫ﻧﺸﺪﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﺬﻫﺐ ﺩﻳﮕﺮﻯ‬ ‫ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﺣﻖ ﻃﻠﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ‬
‫ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ‬ ‫ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻔﺎﻭﺗﻰ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﻯ‬ ‫ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﺎ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺑﺖ ﺩﺳﺖﻫﺎﻯ )ﭘﻴﻨﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺵ(‬
‫ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻤﺪﺍﺭ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻘﻮﻕ‬ ‫ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻫﻢ ﻣﻰﻛﺸﺪ‪» :‬ﭘﺪﺭﻡ ﻛﺎﺭﮔﺮ‬
‫ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻩ‬ ‫ﻧﺪﺍﺭﺩ؟‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ /‬ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻰ‬
‫ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ‬ ‫ﻧﻪ! ﻓﺮﻕ ﻋﻤﺪﻩﺍﻯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﺧﻮﺍﻧﺪ‪ /‬ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻳﺶ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻰ‬
‫ﻣﺴﺎﺟﺪ ﻭ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ﻭ ﻛﻨﺸﺖ ﻫﺎ‬ ‫ﻭﺿﻌﻴﺖﺭﺍﻫﻮﻟﻨﺎﻙﺗﺮﻣﻰﻛﻨﺪ‪:‬ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﺍﻥ‬
‫ﻧﮕﺎﻫﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ‬ ‫ﻛﺸﻴﺪ«‪.‬‬
‫ﺍﺯ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻬﺮﻩ‬ ‫ﻭ ﻫﻴﭻ ﻛﺪﺍﻡ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﺸﺪ ﺭﻣﺎﻧﻴﺘﻚﻭﺍﺭ‬
‫ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺐ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﺎﺯﺍﻥ‬ ‫ﻣﻰﺳﺮﺍﻳﺪ‪» :‬ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ‪/‬‬
‫ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﺍﻛﻨﻮﻥ‬ ‫ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ‪ /‬ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﻰ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ‬
‫ﻫﻢ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻋﻘﺐ‬ ‫ﺑﺎﻳﺴﺘﻢ‪ /‬ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﻫﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ‬
‫ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺯﻧﺪﮔﻰ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﻯ ﻛﺴﻰ ﺑﮕﺮﺩﻡ‪ /‬ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ‬
‫ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ‬
‫ﺩﺍﺭﻡ‪ /‬ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺷﺪﻡ«‪.‬‬
‫ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ‬
‫ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﻴﻠﻰ ﺧﻮﺵﺑﻴﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ‬
‫ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻯ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ‬ ‫ﻭ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻳﺎ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ‬
‫ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻯ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻛﺎﺭﮔﺮ‪،‬‬ ‫ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪﻯ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﻰ‬
‫ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺳﺨﻨﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻯ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﺪ‬
‫ﺑﻪ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ‪ ،‬ﻭ ﺑﻪ ﻭﺿﻌﻴﺖ‬ ‫ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖﻫﺎ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻪ‬
‫ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻛﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﺩﻗﺖ ﻛﻨﻴﻢ‬ ‫»ﺷﻌﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﻯ« ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ‬
‫ﻭ ﺑﺴﻨﺠﻴﻢ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺁﻥ ﻗﻼﺩﻩ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﺘﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﭘﻮﺷﺸﻰ ﺑﺮ‬
‫ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻭﻻﻳﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺗﺎﺳﻒﺑﺎﺭ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ‬
‫ﮔﺮﺩﻥ ﻣﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰﻯ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﻭ‬ ‫ﺳﺮﺯﻣﻴﻦﻣﺎﻥﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؟ ﻭ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ‬ ‫ﺑﺎﺭﻯ‪ ،‬ﺩﺭ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭﻳﻰ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻌﻴﺖ‬
‫ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ‬ ‫ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﺘﻨﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ‬
‫ﺁﺯﺍﺩﻩ ﻯ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ‬ ‫ﺳﺎﻝ ‪ 2010‬ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮ‬
‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﺩﺭ‬
‫ﺑﺎﻟﺪ ﻭ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻫﻴﭻ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻭ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻡ؛ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺷﻮﺍﻫﺪ‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﻭ ﻣﺎﻟﻜﻰ ﻧﻤﻰ ﺳﺎﻳﺪ؟ ﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻪ‪،‬‬ ‫ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻛﺎﻣ ًﻼ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ‬
‫ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻗﻼﺩﻩ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮ‬
‫ﺍﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻧﻔﻰ ﻭ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻭ‬ ‫ﻣﺜﺒﺘﻰ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺭﺥ‬
‫ﻗﻼﺩﻩ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺍﺻﻼﺡ ﺍﺭﺑﺎﺑﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ‬ ‫ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺑﻠﻜﻪ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ‬
‫ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﺷﻼﻕ ﺯﺩﻥ ﻭ ﺷﻜﻨﺠﻪ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﻣﺎﺭ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ‬
‫ﻫﺎﻯ ﺭﺳﻤﻰ ﺑﺎ ﺩﺭﺻﺪ ﺗﻜﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩﺍﻯ‬
‫ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﭼﻨﺘﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺑﺪﺗﺮ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11