در جایی از کتاب «بهشت گمشده» اثر جان میلتون، خداوند رافائل (فرشته شفا) را نزد آدم می‌فرستد تا با او صحبت کند. فرشته مقرب آدم را در حالی یافت که برای فرار از آفتاب زیر سایبانی نشسته بود.
پس از آنکه خداوند تخلف آدم و حوا را در چیدن و خوردن میوه ممنوعه دید آنها را با تبعید به آب و هوای نامساعد تنبیه کرد؛ جایی با گرمای سوزان در تابستان و سرمایی خشک در زمستان.
پس از آن آدم و حوا باید به دنبال لباس‌های تازه می‌رفتند؛ لباس‌هایی مناسب آن آب و هوا. هوا سرد شد آدم گفت برای اینکه خودمان را گرم کنیم باید منابع جدید گرمایش پیدا کنیم.
میلتون در این بخش از کتاب هرگز به خود زحمت نداد تا بگوید حوا در این زمینه چه احساسی دارد. امروز تاریخ دنیای مدرن تنظیم درجه حرارت ساختمانها کمتر از همان نگاه سنتی نیست که آدم را دید و حوا را به حساب نیاورد.
تنظیم درجه حرارت داخلی ساختمانها با نگاهی کاملا مردانه شروع شد؛ یعنی سال ۱۹۶۶و زمانی که مهندسان و متخصصان این زمینه درجه حرارت ۵۵ را تعریف کردند. یکی از معیارهای این تعریف و محاسبه همانا مردانی در کت و شلوار رسمی بود. این درجه حرارت البته چند بار در طول دهه‌های گذشته به روز شده است.
برای تعریف این استاندارد مهندسان چند معیار مشخص را در نظر گرفتند: میزان انرژی که بدن در زمان انجام فعالیت‌های فیزیکی مصرف می‌کند و مقیاس کلوین (اندازه‌گیری دما) که بر اساس عایق حرارتی لباس‌ها تعریف می‌شود.
برای تعریف این رقم فردی در کت و شلوار و کفش در نظر گرفته شد.
در مجموع برای تعریف درجه حرارت داخلی ساختمانها مهندسان در نظر می‌گیرند که افراد چقدر فعالیت فیزیکی دارند و به طور معمول چقدر لباس می‌پوشند.
اما یک نکته مهم همواره نادیده گرفته شده است. اگر ما مردی چهل ساله با ۵۰ کیلو وزن و کت و شلوار به تن نیستیم تکلیف چیست؟
به گزارش روزنامه نیویورکر، مطالعاتی که مجله «تغییر آب و هوا» منتشر کرده نشان می‌دهد که زنان معمولا در این درجه حرارت احساس سرما می‌کنند.
در یک پروژه تحقیقی، پژوهشگران دانشگاه ماستریخت در هلند از ۱۶ زن جوان خواستند تا یک به یک وارد اتاقی بسته شوند که درجه ترموستات آن را در طول تحقیق تغییر دادند. زنانی با تی‌شرت، شلوار، کفش راحتی از جنس کتان و پلی‌استر و کفش‌های ورزشی. دمای محفظه در ابتدا روی ۵۸ صدم کلوین تنظیم شده بود. زنان پشت میزهای کار نشستند و محققان در طول زمان آزمایش دمای اتاق را بین کمی گرمتر و کمی سردتر تغییر دادند و از آنها پرسیدند در چه دمایی احساس راحتی می‌کنند.
نتیجه نشان می‌داد که زنان در مقایسه با مردان دمای گرم‌تری را ترجیح می‌دهند. به گفته هواشناسان زیستی، زنان دمایی حدود ۳۷ درجه را مناسب می‌دانند در حالی که دمای مناسب برای مردان ۳۲ درجه است.
در سال ۲۰۱۲ یک محقق هلندی در توضیح علت این تفاوت دما بین زنان و مردان نوشت که دمای بدن زنان در اطراف بازوها و هم‌چنین دستان آنها پایین‌تر است و دستان سرد منجر به آن می‌شود که کل بدن احساس سرما کند. اضافه بر این محققان می‌گویند که زنان در مقایسه با مردان کمتر عرق می‌کنند.
نتیجه اینکه مهندسان باید برای تنطیم درجه حرارت داخلی ساختمانها و بناهای تجاری و اداری، دمای بدن زنان را هم در نظر بگیرند و از تبعیض جنسیتی دست بردارند.
بر اساس مطالعه‌ای که وزارت انرژی آمریکا انجام داده است حدود ۴۰ درصد انرژی مصرفی در این کشور در بخش ساختمان‌های تجاری و منازل مسکونی هزینه می‌شود. سیستم گرمایشی و تهویه بیشترین میزان تقاضا را به خود اختصاص داده است و به همان اندازه‌ای که هوای بیرون گرمتر می‌شود خانه‌ها و اداره‌ها بیشتر سرد می‌شود. این در حالیست که قرار دادن درجه سیستم‌های خنک کننده هوا بر روی ۳۷ به جای ۳۲ درجه مزیت دیگری هم دارد و آن صرفه‌جویی در مصرف انرژی است.
