کیهان آنلاین – ۲۸ امرداد ۹۳ – سیمین بهبهانی شاعر و غزلسرای بزرگ ایران در سن ۸۸ سالگی بامداد روز سه شنبه ۲۸ مردادماه در بیمارستانی در تهران درگذشت. این شاعر نامی و آزادیخواه از چندی پیش در بیمارستان بستری و به اغما رفته بود.
زندگینامه کوتاهی از این شاعر مبارز که در سخت ترین شرایط و تا آخرین لحظه با شعر و سخن از آزادی دفاع می کرد، به این شرح است:
سیمین بهبهانی روز ۲۸ تیر ماه ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. پدرش عباس خلیلی مدیر روزنامه اقدام بود. مادرش فخر عظما ارغون شاعر و سردبیر روزنامه آینده ایران بود.
سیمین در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی ازدواج کرد و با آنکه در سال ۱۳۴۹ از او جداشد اما نام خانوادگی بهبهانی را از همسر اول برای خود نگاه داشت. سیمین در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرد و به مدت ۳۰ سال از ۱۳۳۰ تا ۱۳۶۰ در آموزش و پرورش به شغل دبیری اشتغال داشت.
درسال ۱۳۴۸ عضو شورا ی شعر و موسیقی شد و از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران بود. سیمین به پاس فعالیت های حقوق بشری خود شهرت جهانی یافت و جوایز لیلیان هیلمن- داشیل هامت و نیز نشان کارل فون اوسی یتسکی آلمان را در سال ۱۳۷۸ دریافت کرد.
سیمین بهبهانی علاوه بر عمری پربار در شعر و شاعری و ۲۰ مجموعه شعر که نخستین آنها در سال ۱۳۳۰ و تازه ترین آنها در سال ۱۳۹۰ انتشار یافت و همچنین غزل های زیبای سیاسی و زبان جسورانه ای که در آنها به کار رفته است همیشه پیشگام آزادی اندیشه و پیشبرد مسائل حقوق بشر بوده و به رغم فشارهای سی و چند سال گذشته هرگز از آرمان های دفاع از آزدی دست برنداشت.
حکومت اسلامی در سال ۱۳۸۸ گذرنامه این شاعر مردمی و غزلسرای بزرگ ایران را توقیف کرد ومانع از آن شد که وی برای سخنرانی در باره حقوق زن به پاریس برود. غزل های سیمین بهبهانی بیشتر مورد استقبال خوانندگان سرشناس و ملی ایران قرار گرفته و شعر “دوباره می سازمت وطن” او از اشعار کلاسیک زبان فارسی است.
نخستین شعرهای سیمین که در ۱۴ سالگی سروده بود در روزنامه نوبهار به مدیریت ملک الشعراء بهار به چاپ رسید و “سه تار شکسته” نخستین مجموعه شعر سیمین در سال ۱۳۳۰ انتشار یافت. بیش از ۳۰۰ ترانه سروده شده توسط سیمین از سوی خوانندگان سرشناس و آهنگسازان مشهور در رادیو ایران اجرا شده است. مجموعه شعرهای”جای پا”، “چلچراغ” ، “مرمر”، “رستاخیز” ، “دشت ارژن”، “یک دریچه آزادی”، و “خطی زسرعت و آتش” همگی در ایران انتشار یافته است. “مجموعه اشعار سیمین بهبهانی” آخرین اثر سیمین بهبهانی درسال ۱۳۹۰ از سوی نشر نگاه منتشر شده است.
سیمین بهبهانی بارها از سوی مجامع ایرانی و بین المللی مورد تقدیر قرار گرفت.
شعر «دوباره می سازمت وطن» را سیمین در شرایطی سرود که کشور با سرعتی فزاینده به سوی تخریب همه جانبه می رفت و هم چنان می رود.
دوباره میسازمت وطن!
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می زنم،
اگر چه با استخوان خویش
دوباره می بویم از تو گُل،
به میل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون،
به سیل اشک روان خویش
دوباره ، یک روز آشنا،
سیاهی از خانه میرود
به شعر خود رنگ می زنم،
ز آبی آسمان خویش
اگر چه صد ساله مرده ام،
به گور خود خواهم ایستاد
که بردَرَم قلب اهرمن،
ز نعره ی آنچنان خویش
کسی که « عظم رمیم» را
دوباره انشا کند به لطف
چو کوه می بخشدم شکوه ،
به عرصه ی امتحان خویش
اگر چه پیرم ولی هنوز،
مجال تعلیم اگر بُوَد،
جوانی آغاز می کنم
کنار نوباوگان خویش
حدیث حب الوطن ز شوق
بدان روش ساز می کنم
که جان شود هر کلام دل،
چو برگشایم دهان خویش
هنوز در سینه آتشی،
بجاست کز تاب شعله اش
گمان ندارم به کاهشی،
ز گرمی دمان خویش
دوباره می بخشی ام توان،
اگر چه شعرم به خون نشست
دوباره می سازمت به جان،
اگر چه بیش از توان خویش