[همراه با گزارش تصویری]
کیهان آنلاین – ۲۰ شهریور ۹۳ – جمعی از فعالان مدنی در کنار اعضای کانون مدافعان حقوق بشر روز چهارشنبه نوزدهم شهریور ماه ۱۳۹۳ به مناسبت آغاز چهارمین سال زندانی شدن عبدالفتاح سلطانی با حضور در منزل این وکیل دادگستری از تلاشهای او قدردانی کردند.
عبدالفتاح سلطانی عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر ۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۰ بازداشت و از آن تاریخ تا کنون در زندان اوین زندانی است.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، در مراسم قدردانی از تلاشهای آقای سلطانی جمعی از خانوادههای زندانیان سیاسی و عقیدتی، وکلا، اعضای سازمان معلمان و کانون صنفی معلمان، فعالان جنبش زنان حضور داشتند.
آقای سلطانی در طول دوران فعالیتاش به عنوان وکیل، وکالت تعداد زیادی از متهمان سیاسی و عقیدتی را برعهده داشته است.
شیما قوشه، وکیل عبدالفتاح سلطانی و عضو کانون شهروندی زنان به عنوان مجری مراسم در سخنانی گفت: “آقای سلطانی از همه زندانیان سیاسی و عقیدتی فارغ از گرایشهاو عقاید ایشان دفاع می کرد و دغدغه اصلی او حق دفاع بود.”
او در ادامه ابراز امیدواری کرد تا با توجه به تصویب قانون مجازات اسلامی مجدداً پرونده آقای سلطانی مورد رسیدی قرار گرفته و هر چه زودتر شاهد آزادی همکارش و دیگر زندانیان باشد.
نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر و عضو کانون شهروندی حقوق بشر نیز در سخنانی گفت: “پرونده عبدالفتاح سلطانی از شهریور سال ۹۲ و با اعلام نظر سه قاضی از جمله آقای آوایی، ریاست سابق کل دادگستری تهران جهت اعمال ماده ۱۸ به دفتر ریاست قوه قضاییه ارسال شده که همچنان در بلاتکلیفی است در حالی که باید ظرف ۳ ماه به شعبه هم عرض ارجاع میشد یعنی به نوعی پرونده آقای سلطانی یک سال است که در دفتر ریاست قوه قضاییه به طور غیر قانونی بایگانی شده است.» نرگس محمدی به نمایندگی از جمع خواستار رسیدگی به این پرونده شد.
معصومه دهقان، همسر عبدالفتاح سلطانی نیز در جمع مهمانانش گفت: “چهارمین سال حبس و بازداشت همسرم عبدالفتاح سلطانی را در حالی آغاز میکنم که هر روز با امید به آزادی سر کرده و فرزندانم را به پایان این روزهای سیاه دلخوش کردهام؛ اما چه کنم که هر چه میگذرد اثری از تکریم و اجرای قانون نمیبینم. گویا قانون موجب سلب آسایش برخی شده است که این چنین خصمانه به آن مینگرند.
قانون نشان مدنیت جامعه است و به قولی قانون بد، بهتر از بی قانونی و هرج مرج است. حال چه شده که عبدالفتاح به نام همین قانون، به جرم وکالت مراجعینش ، خود باید به چنین حبس سنگینی محکوم گردد.
سه سال از اسارت عزیزی میگذرد که هر روز بیمار و بیمارتر میشود. مرخصی و درمان کمترین خواسته ما بوده که تا کنون محقق نشده است. اگر مقامات مسئول خبر ندارند که همسرم دچار کمخونی شدید، افت فشار خون و بیماری گوارشی و قلبی شده، و بارها به نوبت پزشک ما اهمیت داده نشده است، همین جا به اطلاعشان میرسانم و آنها را به یاری میطلبم.
امروز ۱۰۹۸ روز از حبس ناجوانمردانه مرد قانون میگذرد. برخی از شما دوستان، همکاران و همراهان میدانید ۱۰۹۸ روز انتظار یعنی چه! و نیز میدانید ۱۰۹۸ روز زندان، حمله، توهین، انفرادی، فشارهای روحی و روانی، تراشیدن موی سر و صورت ، اعتصاب، اعتراض و حبس بدون یک ساعت مرخصی یعنی چه؟
تحمل این همه قانونشکنی و قانونگریزی و قانونستیزی برای مرد قانون به زبان، ساده است! مردی که جرمش آبرو و اعتبار اوست؛ جرمش وکالت متهمین و مراجعیناش در کانون مدافعان حقوق بشراست!
با کمال تأسف آقای سلطانی را به زندان افکندند تا دیگر کسی نباشد از حق متهم و حرمت وکالت سخن بگوید! تا کسی جرئت نکند بر اجرای قانون پای فشارد!اما او تنها نیست .
۱۹ شهریور ۱۳۹۰ به همراه ۵ مامور در مقابل چشمانمان رفت و سه سال است او و ما در انتظار دادرسی عادلانه، درمان، تلفن و مرخصی نشستهایم و کتابهای قانون را ورق میزنیم و تأسف میخوریم.
اکنون سهم او از قانون بیماری قلبی و گوارشی و کم خونیست و سهم ما دلتنگیها !
شاید مسئولین قوه قضائیه تصمیم به حذف تدریجی همسرم گرفته باشند اما سلطانی یک نفر نیست؛ تنها نیست .
من هم اکنون توجه چشمان بیدار و متعهدین قوه قضائیه و وزارت اطلاعات را به این همه جور و جفا معطوف میدارم باشد که وجدانهای بیدار بیتفاوت نمانند و نام نیک از خود به جای گذارند!
اگر رها کنم، نگویم، ننویسم، نسرایم تا مسئله سربسته بماند تاریخ را چه کنم که گواه عادلی خواهد بود. همسرم، آزادی حق توست، سالم باش و سرفراز!”
پس از سخنان خانم دهقان، محمد ملکی از مؤسسان «لگام» در سخنان کوتاهی گفت: “من در دورههای مختلف و در دهههای شصت، هفتاد و هشتاد زندانی سیاسی بودم و میدانم زندانیان سیاسی و خانوادههای بیگناهشان چه رنجی میکشند.»
با پایان سخنان آقای ملکی، پیام شیرین عبادی، رییس کانون مدافعان حقوق بشر قرائت شد. خانم عبادی در پیام خود گفت: “عبدالفتاح سلطانی شرف جامعه وکالت و پایبند به تعهدات و آرمانهای حقوق بشر است و به همین دلیل اکنون در زندان است”.
محمد داوری، معلمی که به تازگی با پایان دوران محکومیتش از زندان آزاد شده است نیز گفت: “آقای سلطانی بهترین همراه زندانیان سیاسی در بند ۳۵۰ بود و امیدواریم او را به زودی در جمع خود ببینیم.”
فاطمه گلزار، همسر سید محمد سیف زاده دیگر عضو زندانی شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر هم ابراز امیدواری کرد تا با تغییراتی که در قوانین جدید اتفاق افتاده، زندانیان سیاسی به آغوش خانواده هایشان بازگردند.
پرویز تابشیان، وکیل دادگستری نیز در سخنان کوتاهی ابراز امیدواری کرد تا با توجه به شرایط ایجاد شده در کشور شاهد آزادی زندانیان سیاسی باشیم.
گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی که در زندان کشته شد نیز که برای تقدیر از عبدالفتاح سلطانی به منزل او رفته بود، گفت: “من آزادی زندانیان سیاسی را خواهانم و نمیدانم چرا باید در این سرزمین دختران و پسران جوان و پدران و مادران در زندان و خانوادهها در حسرت دیدن یکدیگر باشند در حالی که باید همه آنها در این سرزمین در کنار یکدیگر زندگی کنند.”
هادی اسماعیل زاده، عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر که او نیز به زندان محکوم شده است در سخنانی گفت: “امیدوارم آزادی، آزاد شود و حقوق بشر از محبس زندانبانان حقوق بشر آزاد شود و مثلکبوتران سفید در آسمان جهان پرواز کند.”
فرزانه دشتی، فعال فرهنگی نیز گفت که آقای سلطانی انسانی آزادیخواه است که در این راه هر هزینهای را به جان خریده است.
محمد نوری زاد، مستندساز نیز با بیان اینکه ما لاجرم باید با جهل درافتیم، گفت: “آقای عبدالفتاح سلطانی، نسرین ستوده، نرگس محمدی، بهاور و تاجزاده یک فهم هستند و حاکمیت این فهمها را نمیفهمد.”
در ادامه این مراسم نسرین ستوده، وکیل دادگستری گفت که آقای سلطانی به دلیل پایبندی به شرافت حرفهای خود بازداشت شد و اکنون در زندان است.
سعید دهقان دیگر وکیل دادگستری حاضر در این مراسم نیز گفت: “حق دفاع در ایران مظلوم واقع شده است و وکلا مانند کوزهگرانی هستند که از کوزه شکسته آب میخورند.”
در ادامه مهدیه گلرو، دانشجوی محروم از تحصیل و عضو کانون شهروندی زنان با یاد کردن از ضیاء نبوی که ۵ سال از حبسش را گذرانده و ۵ سال دیگر از آن باقی مانده است، گفت که آقای سلطانی در دفاع از دانشجویان همواره پیشگام بود.
مریم شیرینی، همسر امیر اسلامی از دراویش زندانی دیگر فردی بود که در این مراسم از اعتصاب غذای دراویش زندانی ابراز نگرانی و توجه حاضران را به این نکته جلب کرد.
آرتین غضنفری از موکلان بهایی عبدالفتاح سلطانی نیز گفت که آقای سلطانی در دفاع از مدیران جامعه بهایی با حضور فیلمبرداران صدا و سیما به نحوی سخن گفت و دفاع کرد که با هرگونه سانسور هم قابل پخش نشد.
پروین فهیمی، مادر سهراب اعرابی که در حوادث سال ۱۳۸۸ کشته شد نیز خطاب به حاضران گفت که در پیگیری پرونده فرزندش مصمم است.
این مادر صلح گفت که هنوز هیچ پروندهای از کشتهشدگان سال ۸۸ به نتیجه نرسیده است چرا که اکثر خانوادهها دیه نمیخواهند و خواهان معرفی آمران و عاملان این قتلها هستند.
در ادامه فاطمه بابادی، همسر سهیل بابادی که اینک در زندان به سر میبرد، گفت: “آقای سلطانی در بند ۳۵۰ با همه و به ویژه با جوانان همچون همسر من با تعهد و اخلاق رفتار میکند.”
خانم مرادی، مادر داور حسینی که اینک در زندان به سر میبرد نیز از زندانیان سیاسی به ویژه همبندان فرزندش یاد کرد و خواهان آزادی آنها شد.
در پایان این مراسم نرگس محمدی به عنوان نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر در کنار مهدیه گلرو به عنوان یکی از محرومان از تحصیل و محمد ملکی، اولین رییس دانشگاه تهران پس از انقلاب ایستاد و گفت: “از شنیدن خبرهایی در خصوص ممانعت از ادامه تحصیل و اعمال و تداوم محرومیتهای تحصیلی جدید از جمله ممنوعالتحصیلی چند تن از دانشجویان در روزهای گذشته و همچنین جوانان بهایی، نگران و نسبت به این نقض فاحش حقوق بشر معترض هستیم.”
او با بیان اینکه حق تحصیل حق مسلم شهروندی و حقوق بشر است و با هیچ عذر و بهانهای نزد افکار عمومی در دولت جدید پذیرفته نیست، گفت: “از دولت آقای روحانی انتظار داریم که به این نقض حقوق بشر پایان دهد و ما شاهد ممنوعیت تحصیل برای هیچ جوانی در کشور نباشیم.”
