[گزارش] [ورزش]
کیهان آنلاین – ۹ بهمن ۹۳ – شانزدهمین دوره بازی‌های جام ملتهای آسیا به میزبانی استرالیا در حالی روزهای پایانی خود را سپری می‌کند که پیشتر تیم ملی ایران با سرمربیگری «کارلوس کیروش» در مرحله یک چهارم پایانی در ضربات پنالتی مغلوب تیم ملی عراق شد و از گردونه مسابقات حذف گردید.
ایران در مرحله گروهی بر سه تیم بحرین، قطر و امارات متحده عربی غلبه کرد و با کسب نه امتیاز کامل پای به مرحله حذفی یک چهارم نهایی نهاد و در این مرحله همان گونه که اشاره شد بازی را به عراق واگذار کرد.
این باخت صرف نظر از جوانب فنی، متأثر از قضاوت ضعیف و بحث برانگیز داور استرالیایی «بنیامین ویلیامز» بود.وی در حالی که ایران در نیمه نخست بازی با گل دقیقه ۲۴ «سردار آزمون» پیش افتاده بود با دادن دو کارت زرد پیاپی «مهرداد پولادی» مدافع تیم را با سهل‌انگاری در دقیقه ۴۲ بازی اخراج نمود که با احتساب وقت‌های اضافه، تیم ملی ایران بیش از ۸۰ دقیقه در مقابل عراق، ده نفره بازی کرد و در طول ۱۲۰ دقیقه سه گل خورد.
با تغییر سیستم تیم توسط «کارلوس کیروش» ایران موفق شد دوباره به بازی برگردد و در نهایت با گل‌های «پورعلی گنجی» و «رضا قوچان نژاد» بازی در وقت‌های قانونی با نتیجه مساوی سه بر سه به پایان رسید ولی در مرحله پنالتی، این تیم ملی عراق بود که موفق‌تر عمل کرد و به مرحله بعد صعود نمود.
اما این پایان ماجرا نبود زیرا مسئولان ایرانی مدعی شدند یکی از بازیکنان شاخص عراق به نام «علا عبدالزهرا »که سابقه عضویت در لیگ برتر ایران را داشت دوپینگی بوده و طبق قوانین فیفا مجوز بازی نداشته است و نتیجه بازی بایستی سه بر صفر به سود ایران تغیییر کند. بر همین اساس تیم ملی ایران استرالیا را ترک نکرد و منتظر رأی کنفدراسیون فوتبال آسیا ماند و نهایتاً با وجود اینکه دادگاه رسیدگی به این موضوع به مرحله سوم نیز کشیده شد ولی تغییری در نتیجه بازی حاصل نشد و تیم ملی ایران با بدرقه ایرانیان پرشور و مهاجر، استرالیا را ترک کرد و در فرودگاه تهران نیز با استقبال مردم ، مسئولین فدراسیون و خبرنگاران روبرو شدند.
«کیروش» پس از باخت به عراق طی سه مصاحبه جداگانه مسئول باخت را «امیر قلعه نویی» سرمربی تیم استقلال (تاج سابق) و همین طور «حمید درخشان» کاپیتان پیشین تیم ملی و سرمربی کنونی تیم پرسپولیس دانست. به نظر «کیروش»، این دو نفر صلاحیت جایگاه کنونی در فوتبال ایران را ندارند، به ویژه «حمید درخشان» که به عنوان مربی تیم فوتبال زیر ۱۷ سال بهترین عملکردش را با تقلب و استفاده از بازیکنان کم سن و سال رقم زده است. موضوعی که به نظر «کیروش» در نهایت باعث محرومیت چهار ساله ایران و باعث شرم کشور شده است. «کیروش» به این نکته نیز اشاره می‌کند که «حمید درخشان» همان فردی است که در سال ۱۹۸۶ و در زمان مربیگری «دهداری» در تیم ملی به همراه ۱۳ بازیکن دیگر تیم ملی کشورش را تحریم کرد.
مصاحبه‌های «کیروش» واکنش‌های مثبت و منفی منتقدان و کارشناسان فوتبال را به دنبال داشت و هنوز میان کاربران فضای مجازی در شبکه‌های اجتماعی از بحث‌های داغ روز است. بسیاری معتقدند وی با سابقه سرمربیگری رئال مادرید ، تیم ملی جوانان و بزرگسالان پرتغال و دستیاری «سر آلکس فرگوسن» نباید وارد بازی‌های رسانه‌ای میشد و گروه مقابل وی را «استاد» بازی‌های رسانه‌ای دانسته و چنین مصاحبه‌هایی را از سوی «کیروش» فرار به جلو برای در رفتن از زیر بار مسئولیت واگذاری بازی به عراق می‌دانند.
سابقه و دانش «کارلوس کیروش» در جهان فوتبال بر کسی پوشیده نیست و هرچند از نظر میزان دستمزد نیز در رتبه گرانترین مربی آسیا قرار دارد و به همین دلیل انتظار می‌رفت عملکردی بهتر در فوتبال ایران داشته باشد، اما گفته می‌شود او با بازی دادن به چند جوان جویای نام مثل «پورعلی گنجی»، «سردار آزمون» ، «علیرضا جهانبخش» و … در جام ملتهای آسیا رسماً به جوانگرایی در تیم ملی دست زده است. وی یک مربی فوق‌العاده منظم و اصولی است و در بین مردم محبوبیت دارد و بازیکنان تیم ملی با عشق و علاقه فراوان و یکپارچه برای تیم ملی بازی می‌کنند. برخی ناظران معتقدند «کیروش» بازی‌های رسانه‌ای را نیز خیلی خوب می‌داند و در کنار زمین با رفتار خود، تماشاگران و حتی داور وسط را در سایه قرار می‌دهد و این امتیازی بزرگ است.
در نقطه مقابل «کیروش»، مربیان داخلی قرار دارند که شاید دانش و سابقه او را نداشته باشند ولی در دامن این فوتبال بزرگ شده‌اند و بعضاً سوابق درخشانی به عنوان بازیکن و یا مربی داشته و دارند.
ایران هر سه جام خود را در سال‌های ۱۹۶۸، ۱۹۷۲و۱۹۷۸ در جام ملتهای آسیا با مربیان ایرانی خود دریافت نمود. در آن سال‌ها به ترتیب «محمود بیاتی»، «محمد رنجبر» و «حشمت مهاجرانی» سرمربیان وقت تیم ملی ایران بوده اند. پس از آن ایران بهترین مقامی که با مربیان خارجی کسب نموده است ،مقام سومی آسیا در سال ۲۰۰۴ با برانکو ایوانکوویچ می‌باشد و آخرین بار نیز در همین مرحله یک چهارم پایانی در ضربات پنالتی در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ با سرمربیگری امیر قلعه نویی و افشین قطبی به تیم کره جنوبی باخت.
«امیرقلعه نویی» که از او به عنوان قوی‌ترین جانشین «کارلوس کیروش» یاد می‌شود، تیم استقلال تهران را در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در سال‌های ۱۳۸۵، ۱۳۸۸ و ۱۳۹۲، و تیم سپاهان اصفهان را هم در سال‌های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ به مقام قهرمانی رساند. وی هم‌اکنون با ۵ بار قهرمانی به همراه تیم‌های استقلال و سپاهان، دو نایب قهرمانی به همراه تیم‌های استقلال و تراکتورسازی تبریز، و یک مقام سومی به همراه تیم استقلال، پرپیروزی‌ترین مربی لیگ برتر فوتبال ایران است. ضمن اینکه وی توانسته دو قهرمانی در سال‌های۱۳۸۱ و ۱۳۸۷ و یک نایب قهرمانی در سال ۱۳۸۳ در جام حذفی ایران به همراه تیم استقلال تهران به دست آورد. به نظر می‌رسد «قلعه نویی» به واسطه این موفقیت، همواره درگیر بحث و جدل رسانه‌ای با مخالفان خود بوده است و بر خلاف سایر مربیان رابطه خوبی با برخی مطبوعات و رسانه‌ها ندارد چون معتقد است در آنها قلم در دست نااهلان است و عادلانه قضاوت نمی‌کنند.
«قلعه نویی» در آخرین مصاحبه خود پیش از بازی تیم ملی ایران با تیم ملی عراق اعلام نمود که در مسابقات حذفی،عنصر شانس نیز در نتیجه‌گیری مؤثر است و فینال جام جهانی فوتبال بین دو تیم آلمان و آرژانتین را مثال زد که آرژانتین بهترین بازی را انجام داد ولی از شانس بی بهره بود و در نقطه مقابل این آلمان بود که با بهره گرفتن از شانس پیروز میدان شد.
پس از باخت تیم ملی ایران به تیم ملی عراق با «حمید درخشان» سرمربی کنونی تیم پرسپولیس نیز مصاحبه‌ای شد که وی از برخورد دوگانه رسانه‌ها با مربی ایرانی و خارجی شکایت کرد و عنوان نمود که در همین مرحله با مربی ایرانی حذف شدیم ولی او را محاکمه کردیم (که اشاره وی به قلعه نویی در سال۲۰۰۷ پس از باخت به کره جنوبی در ضربات پنالتی بود که عادل فردوسی پور به همراه امیر حاج رضایی و بیژن ذوالفقارنسب در برنامه نود وی را بازجویی و محاکمه کردند) و چرا این پول گزاف بایستی به یک مربی داده شود که رسماً چیزی به فوتبال ما اضافه ننموده است؟! ما با مربی ایرانی نیز تا این مرحله صعود می‌کردیم!
صرف نظر از منافع و حساسیت‌های دو طرف ماجرا و اینکه حق به جانب کدام یک باشد، ما شاهد فاصله عمیقی بین سرمربی تیم ملی با مربیان داخلی ایران هستیم. مدیرانی که وظیفه پرنمودن این فاصله‌ها را دارند رسماً خود را پشت افتخارات «کیروش» پنهان می‌کنند تا در مجمع بعدی فدراسیون فوتبال بتوانند آرای آن را به نفع خود جمع‌آوری نمایند. آنها از این آب گل آلود ماهی‌های خود را صید می‌کنند. اما «کیروش» و مربیان ایرانی در بحث‌هایی بی محتوا چوب حراج به افتخارات و دانش خود می‌زنند و کسی نیست بین آنان تفاهمی ایجاد کند تا فوتبال ایران در مسیر رشد قرار گیرد.
جمعه همین هفته (۳۰ ژانویه) دیدار رده‌بندی بین دو تیم ملی عراق و امارات و شنبه (۳۱ ژانویه) نیز دیدار نهایی بین دو تیم استرالیا، میزبان بازی‌ها، و کره جنوبی برگزار خواهد شد.
هم اینک تیم‌های دیگر آسیا در حال برنامه‌ریزی برای آینده فوتبال خود هستند و تیم ملی ایران به واسطه بی برنامگی و سوء مدیریت درگیر مسایل حاشیه ای است .حاشیه‌ای که متن را در خود فرو برده و سرمایه‌گذاری در تیم‌های پایه را فدای نتایج مقطعی کرده است. ناهماهنگی و عدم توافق بین وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال نیز مزید بر این همه شده است.
