کرج شهری است که برخلاف شهرهای تاریخی که در میان برج و باروهای خوش ساخت با معماری پرجاذبه قرار دارند در میان زندان‌های متعددی محاصره شده که معتادان، قاچاقچیان، دزدان، قاتلان و هم‌چنین مخالفان رژیم را در خود جای داده است.
این شهر چهار زندان بزرگ با نام‌های کچویی، رجایی‌شهر و زندان‌های ۱ و ۲ قزل‌حصار دارد. وجود این زندانها سبب بروز مشکلات فراوان برای ساکنان کرج و ساکنان مناطق هم‌جوار شده است. سکونت خانواده زندانیان عادی در مناطق نزدیک به زندان که با هدف دسترسی آنها به بستگان زندانی‌شان صورت می‌گیرد، حاشیه‌نشینی، بیکاری، افزایش جرایم مختلف و هزاران مشکل دیگر را در کرج به دنبال داشته است.
بر اساس گزارشی که ایسنا در همین زمینه منتشر کرده است، خانواده‌های زندانیان برای نزدیکی به این مکان گاه از دورترین نقاط ایران به کرج مهاجرت می‌کنند و از آنجا که بیشتر آنها از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند، در حاشیه این شهر ساکن می‌شوند و این حاشیه‌نشینی به مرور افزایش جمعیت، تغییر هویت فرهنگی و بافت اصلی این حواشی را به دنبال داشته است.
از دیگر پیامدهای وجود زندان‌های متعدد در کرج می‌توان به افزایش نابسامانی‌های اجتماعی در این شهر اشاره کرد. بدون شک خانواده‌های این زندانیان بارهای سنگینی هستند بر دوش شهر و باعث بروز مشکلات زیادی شده است ولی چاره‌ای جز تحمل آنها نیست. و به نظر می‌رسد ادامه این وضعیت، شهر کرج را دچار معضلات بغرنج کرده است، به نحوی که هم اکنون نیز کرج به عنوان یکی از شهرهای جرم‌خیز کشور محسوب می‌شود و روزی نیست که خبری از حوادث متعدد آن در کشور منتشر نشود.
خانواده‌های زندانیان عادی از لحاظ اقتصادی بسیار آسیب‌پذیر هستند و بی‌توجهی به آنان زمینه بسیاری از معضلات از جمله فقر و اعتیاد را فراهم می‌کند اگرچه متاسفانه به وضعیت این خانواده‌ها در برنامه‌ریزی‌های شهری آن طور که شایسته است توجه نشده وعلاوه بر این اکثر خانواده‌های زندانیان از لحاظ جنبه‌های آموزشی دچار کاستی‌هایی هستند که این فقر آموزشی باعث افزایش مشکلات آنان می‌شود. بدیهی است اگر به دنبال ایجاد جامعه‌ای سالم هستیم باید در برنامه‌ریزی‌های خود به این مشکلات توجه کنیم و برای حل آنان از هیچ نکته‌ای غافل نشویم. بر اساس بررسی‌های انجام شده به نظر می‌رسد خروج زندانها از محدوده شهری کرج مناسب‌ترین راه برای کاهش بخش زیادی از مشکلات فرهنگی و اجتماعی این شهر است.
رضا شاکرمی دادستان کرج می‌گوید تعداد مجرمانی که برای گذراندن مجازات خود وارد زندان‌های کرج می‌شوند به قدری زیاد است که این زندانها جا برای پذیرش آنها ندارند.
بدون شک تمام افرادی که در زندان‌های این شهر نگهداری می‌شوند بومی کرج و یا استان البرز (گرگان) نیستند.
به گفته شاکرمی بخش قابل توجهی از پرونده‌های جرایمی که در دادگستری البرز رسیدگی و برای آنها حکم صادر می‌شود، مربوط به افرادی است که از سایر استان‌ها به کرج مهاجرت کرده و در این شهر مرتکب جرم و جنایت شده‌اند.
از آنجایی که البرز شاهراه ارتباطی سایر استان‌هاست برخی از مجرمان سایر استان‌ها به ویژه در زمینه مواد مخدر در این استان دستگیر و پرونده آنان در دادگستری این استان تشکیل می‌شود.
بر این اساس این مجرمان باید دوران محکومیت خود را در یکی از چهار زندان کرج سپری کنند که این امر مشکلات زیادی را برای کرج ایجاد می‌کند.
مهاجرت خانواده‌های زندانیان شکاف فرهنگی استان البرز را دوچندان کرده است. بدون شک خانواده‌های این زندانیان برای ملاقات با زندانی خود ناچار به رفت و آمد به کرج هستند که این موضوع علاوه بر افزایش تعداد مهاجران، ناخودآگاه باعث افزایش وقوع جرم نیز می‌شود. کرج خود به واسطه پذیرش اقوام مختلف به نحوی در زمینه هویت فرهنگی دچار مشکل است و مهاجرت خانواده زندانیان از سایر شهرها نیز این شکاف را دوچندان کرده است.
بدون شک خانواده‌های این افراد نیازمند خدمات‌رسانی مناسب در زمینه اشتغال، مسکن و .. هستند که این امر هزینه زیادی را به شهر تحمیل می‌کند. این مسئول با بیان این‌که کرج نباید بار استان‌های دیگر کشور را در زمینه نگهداری زندانیان به دوش بکشد، گفت: به نظر می‌رسد انتقال زندانیان بومی هر استان به زندان‌های استان خودشان می‌تواند بخشی از مشکلات کرج در این زمینه را حل کند.
عقیدۀ محمد جواد کولیوند نماینده کرج درمجلس شورای اسلامی این است که بیش از سه دهه از پیروزی انقلاب می‌گذرد و طی این سال‌ها تمامی مسئولان به دنبال یافتن راهی برای تعیین تکلیف زندان‌های کرج بوده‌اند.
