درخت سرو ابرکوه به عنوان بزرگترین موجود زنده روی کره زمین شناخته میشود که در تعطیلات نوروزی و تابستانها بسیاری از نقاط مختلف کشور به تماشای آن میروند.
این درخت همچنان با گذشت ۴۵ قرن از عمر خود، سرسبز و شاداب در پهنای کویر یزد در ابرکوه مقاوم و استوار ایستاده است.
الکساندر روف دانشمند روسی عمر این درخت را به چهار تا چهار هزار و ۵۰۰ سال تخمین زده است.
درخت سرو چهار هزار و ۵۰۰ ساله ابرکوه در طول عمر خود شاهد حوادث تلخ و شیرین زیادی بوده.
حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که به سال۷۴۰ هجری قمری تالیف شده درباره درخت سرو ابرکوه نوشته، در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد چنانچه سرو کشمیر و بلخ شهرتی داشته واکنون این سرو از آنها بلندتر و بزرگتر است.
برخی مورخین معتقدند نهال این درخت را «یافث» پسر نوح کاشته و درخت سرو ابرکوه از نوع سروهای مدیترانهای است که ارتفاع آن ۲۵ متر، دور تنه آن نیز به ۵ / ۱۱ متر میرسد.
این درخت در تاریخ ۱۶/۴/۸۶ به شماره ۳ و بعنوان سومین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و به عنوان یک اثر طبیعی نیز در سال۱۳۸۲ به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست ایران رسیده است.
این درخت در شهرستان ابرکوه در ۱۴۰ کیلومتری جنوب غربی یزد قرار دارد.
