هفتاد سال پس از قتل فجیع احمد کسروی تبریزی، حقوقدان و روشنگر برجسته تاریخ معاصر ایران و منشیاش، حدادپور، توسط «فداییان اسلام» در صحن دادگستری، عصر یکشنبه پنجم آوریل به همت سرهنگ هوشنگ وزین از «سازمان سرباز آئین» مراسمی در گرامیداشت آنها برگزار شد.
در این مراسم که در هتل هیلتون کانوگاپارک درولی برگزارشد بیش از ۳۰ سبد گل همراه با تصاویر بزرگ احمد کسروی و اسلایدهای کتابهای روشنگرانه وی به نمایش گذاشته شد.
در این مراسم، جمعی از روشناندیشان و مخالفان تحجر و واپسگرائی شرکت داشتند.
برنامه با سخنان مهرداد پارسا گرداننده این بزرگداشت آغازشد. وی از کسروی و منشیاش به عنوان دلاورانی که با خرافهپرستی ستیز کردند یاد کرد. سپس سیاوش لشگری از سن دیه گو و ناشر ماهنامه «بیداری» نشریه «کانون خردمداری ایرانیان» رشته سخن را به دست گرفت و از «کسروی بزرگ» تجلیل کرد و آثار وی را عامل بیداری خود ذکر کرد و گفت که این آثار چنان وی را دگرگون کردند که اثرات ژرفی بر روی زندگی خانوادگی او و پیرامونش گذاشت. سیاوش لشگری تأکید کرد که کتابهای احمدکسروی دروازه بزرگی شد تا او به سوی خواندن کتابهای دیگر ایرانی و غیر ایرانی برود.
لشگری ادامه داد: در ژانویه ۱۹۸۰ کمتر از یک سال که از وقوع انقلاب اسلامی میگذشت کار روشنگری درباره ادیان را آغاز کردم. سپس با تاسیس کانون فرهنگی خرافهزدائی و کمی بعد با انتشار نشریه «بیداری» ۳۷ سال است در خارج از کشور دنباله کار احمد کسروی را رها نکردم و تا جان در بدن دارم برای آگاهی جوانان میهنم این راه را ادامه خواهم داد.
سپس دکتر سعید احمدی کوشنده سیاسی، هدف از روشنگری کسروی را به تفصیل باز گفت.
آنگاه مسعود سپند شاعر که از شمال کالیفرنیا آمده بود ضمن توصیف فداکاری کسروی در روشن ساختن افکار عمومی، سروده خود به نام «من کیستم» را که با این بیت آغاز میشود خواند:
من کیستم، سرباز بی نام و نشانی
در کوی جانبازان و رندان، پاسبانی
بهزاد کشاورزی، دکتر جامعه شناسی از دانشگاه نورماندی فرانسه سخنران بعدی بود که او نیز به طور مشروح درباره کار بزرگ کسروی به عنوان روشنگر سترگ سخن گفت.
در ادامه حسین فرجی در سخنانی از شادروان کسروی به عنوان بدعتگذار بزرگ روشناندیشی نام برد و در پایان، هومر آبرامیان که از استرالیا به این مراسم دعوت شده بود درباره خرافهپرستی و دینمداری به عنوان سد و مانع پیشرفت سخن گفت.
در خاتمه این مراسم به هر یک از شرکت کنندگان یک تندیس شیشهای حکیم ابوالقاسم فردوسی از سوی برگزارکننده اهدا شد و از شرکت کنندگان پذیرائی به عمل آمد.
