نخستین ساختمان رادیو ایران در جاده قدیم شمیران در ایستگاه بی‌سیم قرار داشت و به ساختمان «کلاه فرنگی» معروف بود که ۹ کیلومتر با مرکز پایتخت فاصله داشت. این ساختمان اکنون در اختیار وزارت ارتباطات قرار دارد.
۲۰ سال بعد از تأسیس، رادیو از این محل به میدان ارگ منتقل شد.
پیش از اینکه رادیو به خانه‌ها بیاید، مردم موسیقی را تنها از گرامافون‌های برقی و صفحه‌های یک دور و دو دور و بعدها ۳۳ دور می‌شنیدند و قصه‌ها فقط از زبان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و تماشاخانه‌های لاله‌زار و نمایش‌های سنتی روحوضی گفته می‌شد. اما رادیو که بیشتر تهرانی‌ها به آن دستگاه «حبس صوت» می‌گفتند، قصه برای گفتن زیاد داشت.
نیمه‌های سال ۱۳۰۳ بود که اولین بار پای رادیو به ایران باز شد. ۲۰ سال بعد از تاسیس و راه‌اندازی رادیو در غرب. قبل از آن روس‌ها تاسیسات اولیه‌ای را برای راه اندازی بی‌سیم به تهران آورده بودند اما کار نیمه تمام مانده بود. با روی کار آمدن رضاشاه وزارت جنگ عهده‌دار راه‌اندازی تاسیسات بی‌سیم در تهران شد. سال ۱۳۰۳ کار ساختمان بی‌سیم قصر که به آن عمارت کلاه فرنگی می‌گفتند به پایان رسید. جایی که آن زمان خارج از محدوده تهران قدیم بود و البته امروز در مرکز شهر قرار دارد.
نخستین هنرمندانی را که در رادیو ایران برنامه اجرا کردند در عکس زیر می بینید:
ایستاده از راست: حسن همدانیان، حسن کسایی، علی تجویدی، جهانگیر شنجرفی، رضا ورزنده
