تنها گزینه برای دستیابی به راهکار بُرد ـ بُرد:
همکاری و گفت و شنود شفاف با مردم ایران در روند مذاکرات هسته‌ای

نامه سرگشاده شاهزاده رضا پهلوی، شخصیت سیاسی مخالف جمهوری اسلامی و رییس «شورای ملّی ایران» به سران کشورهای ۱+۵ امروز ۳۰ آوریل ۲۰۱۵ در روزنامه لوموند منتشر شد. 

ترجمه فارسی این نامه را در ادامه می خوانید.

پیامد بیش از یک دهه مذاکره‌های ناتمام با دولت‌های جمهوری اسلامی، هزینه نابخشودنی برای ملت ایران داشته است. دراین میان، برنامه‌های تهدیدآمیز هسته‌ای رژیم، عواقب جبران ناپذیری برای امنیت جهانی به همراه دارد.

جمهوری اسلامی برای صدور اسلام سیاسی خود، با برگزیدن سیاست‌ خارجی تنش‌زا، سبب کشمکش‌های ایدئولوژیک در منطقه شده است. پشتیبانی‌های مالی و نظامی رژیم از گروه‌های تروریستی، درگیری‌های شیعه و سنی در منطقه را به اوج خود رسانده است. چنین جنگ‌های مذهبی و فرقه‌ای، به ایجاد و گسترش گروه‌های شبه‌نظامی چون داعش در منطقه و جهان دامن زده است.

چنانچه جمهوری اسلامی در جهت منافع ملی ایران، سیاست‌های صلح‌جویانه پیشه کرده بود، بدون شک شاهد وقوع چنین تنش‌هایی نمی‌بودیم. ایران کشوری است که افزون بر منابع کلان نفت و گاز، امکان بهره‌وری از منابع پاک خورشیدی و باد را دارد. با این وجود، رژیم به جای استفاده از این منابع طبیعی و تجدیدپذیر، با پافشاری بر برنامه مخفیانه هسته‌ای برخلاف پیمان بین‌المللی منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، سبب برقراری تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران شد، تحریم‌های سنگینی که اقتصاد کشورمان را به آستانه ورشکستگی و نابودی رسانیده است.

رژیم جمهوری اسلامی، برای سرپوشاندن مدیریت ناکارآمد خود در سیاست خارجی و اقتصادی، با سوء استفاده از ابهامات موجود در مذاکرات اخیر، همه تلاش خود را برای ارائه اطلاعات اشتباه و انحراف اذهان عمومی به کاربسته است، و به مدد کنترل انحصاری رسانه‌ها، خبرها را از مسیر واقعی خود تحریف می‌کند، و تلاش می‌کند که با تغییرِ اخبار، نتیجه نشست لوزان را یک پیروزی دیپلماتیک برای خود قلمداد کند، و یک‌جانبه مدعی شده که کل تحریم‌ها بدون هیچ پیش شرطی، در زمانی بسیار نزدیک برداشته خواهد شد.

جامعه جهانی می‌بایست صدای مردم ایران را بشنود. هنگامی که هموطنانم تنها به امید کامیابی اقتصادی، رفاه و صلح و دوستی با دیگر ملت‌های جهان در خیابان‌ها ابراز شادی کردند، از شعارهایی مانند «توافق بعدی ما، حقوق شهروندی ماست»، «پیام ما روشنه، مرزها باید برداشته شه» سر دادند. این شعارها نشان دهنده آن است که خواست مردم فراتر از توافق لوزان، و همانا آزادی آنها می‌باشد.

هموطنانم به شیوه‌های گوناگون، خواست و حق راستین خود را بیان کرده‌اند:

ـ مردم ایران، خواستار فروریختن تمام دیوارهای ستمگری هستند. ایرانیان خواستار زندگی در صلح، کامیابی، امنیت و مخالف با جنگ هستند. آنها می‌خواهند که ایران به دهکده جهانی بازگردد.

ـ زنان ایران که نیمه فراموش شده جمعیت کشورم هستند، تمایلی به افزایش تعداد سانتریفوژها ندارند. آنها شایسته زندگی در جامعه‌ای هستند که بر ارزش‌های اخلاق، احترام و برابری، بنا شده باشد.

ـ جوانان ایران، آرزوی داشتن بمب اتم را ندارند، رویای آنها آزادی، حق آموزش، امنیت کاری و حق برخورداری از شادی، احترام و کرامت انسانی است.

ـ مردم ایران به خاطر نابودی منابع طبیعی و آسیب‌های جبران ناپذیر زیست بوم کشورمان و تهدیدهای زیست‌محیطی که پیامد مدیریت ناکارآمد حکومت جمهوری اسلامی است، عمیقا نگران هستند.

ـ بازاریان، تاجران و بازرگانان ایران، به دنبال برقراری امنیت اقتصادی در چارچوب حکومت قانون و بازار آزاد، برای تولید سرمایه و ایجاد فرصت‌های شغلی هستند. کارآفرینان اقتصادی در توسعه انرژی هسته‌ای که به تولید سلاح‌های اتمی می‌انجامد و امنیت و صلح جهانی را به مخاطره می‌اندازد، انگیزه و منفعتی ندارند.

ـ افزون براین، مردم ایران خواستار دست‌یابی به ارزش‌های جهان‌شمول هم‌چون حقوق بشر، سکولاریسم، دمکراسی، آزادی، و برابری حقوق شهروندی هستند.

برهمین اساس، شورای ملّی ایران به گروه ۱+۵ پیشنهاد می‌کند، تا نکته‌های زیر را در روند مذاکرات در نظر بگیرند:

۱. شفافیت کامل در مذاکرات اتمی هسته‌ای: درون‌مایه تمامی این مذاکرات و توافق‌ها می‌بایست در دسترس مردم ایران قرار گیرد. از آن گذشته رژیم می‌بایست اجازه دهد که موسسه‌های نظرسنجی جهانی و رسانه‌های بین‌المللی، بدون هیچ قید و شرطی، به مردم ایران دسترسی داشته باشند تا بتوانند به نظرسنجی واقعی و تهیه گزارش بدون سانسور بپردازند.

۲. برداشته شدن تحریم‌ها می‌بایست مشروط به پیشرفت در احترام به حقوق بشر در ایران باشد: موضوع حقوق بشر می‌بایست بخش جدانشدنی در روند مذاکرات باشد. لغو تحریم‌ها که به صورت مستقیم به مسئولین رژیم سود می‌رساند، می‌بایست مشروط به آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، احترام و اجرای حقوق زنان، تضمین فعالیت اتحادیه‌های کارگری، سازمان‌های غیر دولتی، حق گردهمایی و آزادی رسانه‌ها و آزادی بیان بشود.

۳. برداشته شدن تحریم‌ها و بازگرداندن پول به حکومت می‌بایست زیر نظارت کامل سازمان ملل و نهادهای مربوطه انجام شود تا بار دیگر این سرمایه‌های ملی به گروه‌های تروریستی در خارج از مرزهای ایران ارسال نشود. بنا بر گفته جمهوری اسلامی، نیمی از ۹ میلیارد دلار آزاد شده برای پشتیبانی از حکومت بشار اسد به سوریه ارسال شده است.

۴. درنهایت، از نهادها و گروه‌های سکولار در منطقه می‌بایست پشتیبانی شود. شورای ملی ایران به همه کشورهای دمکراتیک پیشنهاد می‌کند تا گفتمان خود را محدود به رژیم مذهبی و نمایندگانشان در برون مرزهای ایران نکنند. آنها می‌بایست با نیروها و گروه‌های گیتی‌گرا و دمکراتیک که به جامعه مدنی ایرانی بسیار نزدیک‌تر هستند، نیز گفتگو داشته باشند. و هم‌چنین، با توجه به تنش‌های رو به فزون در منطقه، اهمیت دارد که از نیروهای مستقل و هم‌فکر در جهان عرب، پشتیبانی کنند.

به آنهایی که تصور می‌کنند در مبازه با نیروهای رادیکال سُنّی، هم‌چون داعش، می‌توان با رژیم جمهوری اسلامی متحد شد، یادآور می‌شود که گروه‌های رادیکال سنی و شیعه، اهداف مشترکی را دنبال می‌کنند و به دنبال توسعه «اسلام سیاسی» در سراسر جهان هستند

نکته بنیادین این است: یا رژیم مذهبی به سیاست ایجاد بی ثباتی و پشتیبانی از گروه‌های تندرو ادامه می‌دهد و یا مردم ایران موفق می‌شوند، حاکمیت بر کشور و حق تعیین سرنوشت خود را به دست آورند. سناریوی «بُرد ـ بُرد»، در صورتی ممکن خواهد شد که در روند مذاکرات هسته‌ای، «منافع به‌حق ملت ایران» و نه «منافع جمهوری اسلامی» به عنوان یک فاکتور بنیادین، در نظر گرفته شود.

رضا پهلوی

ریاست شورای ملّی ایران برای برگزاری انتخابات آزاد