هر چه از جنوب به سمت شمال شهر پیش میروید٬ زندگی بیشتر رنگ میبازد تا جایی که نه از ساختمانهای نوساز اداری خبری هست و نه از خطکشیها و جدولکشیهای شهری.
زاهدان شهری است که بر عکس بسیاری از شهرها٬ شمال آن فقیرنشین است و جنوب آن شرایط بهتری دارد. به شمال شهر که میرسید خانههایی ساخته شده از خشت و گل میبینید که بیشتر آنها نه مجوز دارند و نه سند ساخت. آنها نه خانه، بلکه دیوارههایی هستند که بالا رفتهاند تا تنها سرپناهی باشند بر سر آنهایی که از حداقلهای یک زندگی مناسب محروم هستند.
به نوشته برخی رسانهها نداشتن مجوز باعث شده که این به اصطلاح خانهها از سوی دولت به رسمیت شناخته نشوند و به همین دلیل از داشتن خدمات شهری محروم هستند.
پایتخت استان سیستان و بلوچستان جایی است که به گفته مسئولان٬ رکوردار حاشیهنشینی در کشور است.
محمود رضا میری رییس دانشگاه علوم پزشکی این شهر در اظهارنظری تازه گفته است: ۳۰۴ هزار نفر از جمعیت زاهدان در حاشیه زندگی میکنند که از این تعداد ۸۰ هزار نفر از آنها آب آشامیدنی سالم ندارند.
محمودرضا میری ابراز امیدواری کرده که در سال جاری با برنامهریزی مناسب و با کمک استانداری و از طریق یک پیمان همگانی مشکل حاشیهنشینی شهر زاهدان حل شود.