سیاوش آذری – یکمین سالروز درگذشت استاد مهندس هوشنگ سیحون پدر معماری ایران و چهارمین سال درگذشت معصومه سیحون پیشگام گالریستهای هنر در ایران به همت دختر هنرمندشان مریم سیحون که ده سال است یک گالری هنری را در لس آنجلس اداره میکند، با برپائی نمایشگاه نقاشی مشترک استاد علی اصغرمعصومی و حمیرا مرتضوی و همراه با نوای زخمههای تار در محل گالری سیحون واقع در خیابان مل رز، درغرب هالیوود برگزار شد.
در این مراسم که عصر شنبه ۲۳ ماه مه ترتیب یافت جمعی از هنرشناسان نیز شرکت داشتند.
در آغاز، مریم سیحون از برپائی سالروز درگذشت نزدیک به هم پدر و مادر هنرمند خود یاد کرد. سپس استاد معصومی که از مونترال کانادا برای شرکت در این سالروز آمده بود طی سخنانی ضمن ادای احترام به شادروان معصومه سیحون تعریف کرد: در دهه چهل شمسی، سالنهای محدود و موسمی نمایشگاههای نقاشی در انحصار کامل آثار هنرمندان سنتی و کلاسیک بود، و نقاشان جوان مدرن جائی در آنها نداشتند و در حقیقت پذیرفته نمیشدند. در آن سالها خانم معصومه سیحون با تیزهوشی ضرورت تاسیس یک گالری مستقل برای نقاشان جوان و نوآور را تشخیص داد، و با کمک خود آن هنرمندان که اغلب از دوستان و همنسلان وی بودند، امکان نمایش وعرضه آثار هنری مدرن را در تهران فراهم کرد.
استاد معصومی ادامه داد: خانم سیحون طی سالها با صرف وقت، همت و پشتکار تحسین برانگیزی در تداوم کارهای گالری سخت کوشید و به این حرفه نوپا، رسمیت و اعتبار بخشید. امروز گالری سیحون لس آنجلس و گالریهای شماره ۱ و ۲ سیحون در تهران که امروزه با کاردانی خانم مریم سیحون و آقای نادر سیحون مدیریت میشوند، یادگار تلاشها و زحمات خانم معصومه سیحون هستند.
استاد علی اصغرمعصومی آنگاه به ذکر خدمات برجسته مهندس هوشنگ سیحون پرداخت و گفت: استاد فقید معماری نوین ایران، نقاش، مدرس و مجسمهسازهم یکی دیگر از استادان برجسته رشته خود بود. خانم معصومه سیحون، نه در سایه بلکه شاگرد و بعدها همسرش مهندس هوشنگ سیحون بود که شخصیتی مستقل داشت و در تعیین راه و روش آینده خود رشد میکرد.
این سازندگی، رشد و استقلال خانم سیحون، فروغ فرخزاد، فریدا کالو، سیمین دانشور و کوکو شانل را به یاد میآورد که همگی از فیگورهای برجسته فمینیسم معاصر به حساب میآیند.
استاد معصومی پس از ذکر ویژگیهای هر یک از هنرمندان مورد اشاره به آشنایی خود با سیحونها پرداخت و گفت: من اوایل دهه پنجاه شمسی با خانم سیحون آشناشدم و اولین نمایشگاهی که در گالری سیحون داشتم سال ۱۳۵۴ بود.
آنگاه پس از سخنان عباس حجت پناه فتوژورنالیست و فیلمبردارهنرمند، علی نوری با تار قطعهای در مایه شوشتری اجراکرد و سپس از مهمانان و شرکت کنندگان پذیرایی به عمل آمد.