۱۰۰ گور نمادین در برلین برای پناه‌جویان گمنام

پنج هزار تن در پایتخت آلمان یاد پناه‌جویان غرق شده را گرامی داشتند

آزاده کریمی؛ علی اشتیاق- جمعیتی بیش از پنج هزار نفر برای ادای احترام به پناه‌جویان غرق شده در آب‌های مدیترانه در شهر برلین گردهم آمدند و بیش از ۱۰۰ گور نمادین به یاد آنها در برابر رایشتاگ، ساختمان مشهور پارلمان آلمان، حفر کردند.

این مراسم در حالی برگزار شد که نیروهای پلیس به دلیل نقض آرامش در تظاهرات و اجازه ندادن از سوی برگزارکنندگان به اینکه تابوت‌ّها توسط پلیس بازرسی شود که آیا واقعا خالی هستند یا نه، نزدیک به ۵۰ نفر را بازداشت کردند.

به گزارش کیهان لندن، دیروز یک‌شنبه، تظاهراتی در شهر برلین پایتخت کشور آلمان در حمایت از پناه‌جویان و ادای احترام به بیش از ۸۰۰ پناه‌جوی اهل سوریه، اریتره و سومالی که در دریای مدیترانه غرق شدند، برگزار شد.

شرکت کنندگان پس از یک راهپیمایی اعتراضی در مقابل رایشتاگ، ساختمان پارلمان مرکزی آلمان فدرال، تجمع کرده و ۱۰۰ گور به عنوان نماد پناه‌جویان غرق شده حفر کردند و با نثار گل و روشن کردن شمع یاد آنها را زنده نگه داشتند.

این تجمع که به ایده گروهی از هنرمندان آلمانی با عنوان «مرکز زیبایی سیاسی» انجام شد، با حمله نیروهای پلیس به تظاهرات کنندگان به خشونت کشیده شد و طبق آمار منابع آلمانی نزدیک به ۵۰ نفر بازداشت شدند و تعدادی از خبرنگاران هم مورد خشونت پلیس قرار گرفتند. ضمن اینکه طبق اعلام پلیس برلین، ۲۰۰ نیروی پلیس در مراسم حضور داشتند که دلیل دستگیری‌ها از سوی آنها، نقض صلح، ورود غیر مجاز و خسارت مجرمانه اعلام شد. در عین حال برخی از تظاهرکنندگان که تابوت‌هایی را با خود حمل می‌کردند نمی‌خواستند که پلیس تابوت‌ها را بازرسی کند.

دفتر آنگلا مرکل صدراعظم آلمان پیش از این مراسم، برگزاری آن را با توجه به سیاست‌های مثبت آلمان در قبال پناه‌جویان بی انصافی و ناعادلانه دانسته بود.

طبق قوانین، برای برپایی این مراسم شرکت کنندگان از حفر خاک محوطه پارلمان، و هم‌چنین از نصب صلیب و انتقال جرثقیل برای حفر به محوطه منع شده بودند. از همین رو پلیس شرکت کنندگان را از ایجاد هرج و مرج برحذر داشته و تمامی بیل و کلنگ فعالان حاضر در تجمع را جمع آوری کرد. شرکت کنندگان نیز در اعتراض به این مقررات برای برپایی این مراسم، دهن بندهای سفید به صورت خود زدند و این حرکت را خلاف آزادی بیان قلمداد کردند.

در ابتدای شروع راهپیمایی تا ساختمان پارلمان آلمان، در خیابان اونتر دن لیندن یک پناه‌جوی سوری که با خانواده‌اش به آلمان پناه آورده، درباره چگونگی رسیدنش به آلمان و مشقاتی که با آن روبرو شده است سخن گفت. او خاطرنشان کرد انسان‌های بسیاری در حال فرار هستند و به دنبال محلی امن می‌گردند.

شرکت کنندگان صلیب، تابوت و پلاکاردهایی به همراه داشتند که روی آنها عناوینی چون مرزهای مرگ، توقف اخراج، مردگان آمدند، مرزهای اروپا باعث مرگ غمبار یک هزار نفر، پناهندگان خوش آمدید و کشتار را متوقف کنید، نوشته شده بود. تظاهرات کنندگان همچنین روی سنگفرش خیابان‌ها را می کندند و گل و شمع می گذاشتند، و روی زمین علامت صلیب می‌کشیدند، و برخی هم صورت خود را سیاه کرده بودند.

پس از طی مسیر راهپیمایی تا ساختمان پارلمان مرکزی آلمان، شرکت کنندگان با شکستن حصارها وارد محوطه شدند که این حرکت با مداخله نیروهای پلیس مواجه شد. شرکت کنندگان در مقابل پارلمان، به یاد پناه‌جویان غرق شده شمع روشن کردند و یکی از حضار به نواختن ترومپت عزاداری پرداخت و همه یک دقیقه به احترام درگذشتگان سکوت کردند. شرکت کنندگان با خواندن سرودهای مختلف و سردادن شعارهایی چون عدالت حق همه انسانهاست اقدام به حفر گورهای نمادین کردند. این گورهای کوچک نشانه و یادبودی از بیش از هزار پناه‌جوی غرق شده در آب‌های آزاد می‌بایست می‌بود که به دلیل نداشتن ابزار لازم با دست و بطری حفر شد.

این تجمع با حضور مخالفان هم همراه بود، از جمله این مخالفان یک مرد سوری جنگ‌زده بود که با زبان آلمانی، شرکت کنندگان را مورد خطاب قرار می داد. او که اعضای خانواده‌اش را در سوریه از دست داده بود، به اطلاق واژه تروریست و اتهام تروریست بودن اعراب مهاجر شکایت داشت.

یکی از مخالفان برگزاری این تجمع،  یک فعال پناهندگی بود که با حمل پلاکاردهایی با عنوان «مرگ یا زندگی پناه‌جویان موضوع هنری شما نیست» یا «شاهدین عینی غرق شدن پناه‌جویان در کمپ‌ها رو به مرگ هستند» و پخش موسیقی‌ آزادی و عدالت طلبانه با برگزاری این مراسم مخالفت خود را نشان می‌داد.

حضور ایرانیان در این راهپیمایی چندان پررنگ نبود، چنانچه حمید نوذری مسئول کانون پناهندگان سیاسی در برلین به کیهان لندن گفت: چند صدهزار نفر با پیشینه پناهندگی از ترک، عرب و ایرانی شهروند آلمان هستند و تقریبا ۱۳ هزار ایرانی در برلین زندگی می‌کنند که بخشی از آنها پیشینه پناهندگی دارند ولی ما حتی صدنفر از آنها را در این تظاهرات نمی‌بینیم. فقط هم در مورد موضوع پناهندگی این طور نیست، حتی درباره مسائل ایران و نقض حقوق بشر در ایران هم همین طور است. تحلیل من از این موضوع، خو کردن به زندگی روزانه و بی علاقگی اینان به مسائل سیاسی و اجتماعی است.

او افزود: این اتفاق به وضوح در جمعیت مهاجرتبار قابل تشخیص است و ما می‌بینیم در چنین گردهمایی‌هایی جوان‌ها و دانشجویان آلمانی و کشورهای مختلف که می‌توانند وارد جریانات سیاسی شوند، شرکت می‌کنند ولی در مورد ایرانیان این امر خیلی اندک است. ایرانی‌ها در کنسرت، جشن و تئاترها شرکت پررنگی دارند ولی در مسائل سیاسی و اجتماعی کم هستند.

در اوج این گردهمایی، نیروهای پلیس دور تظاهرات کنندگان حلقه تشکیل دادند و این حلقه را تنگ و تنگ‌تر کردند تا به این وسیله جمعیت را به بیرون راهنمایی کنند. پلیس به تکرار از جمعیت می‌خواست تا محوطه پارلمان را ترک کنند و از حفر گودال در فضای سبز پارلمان خودداری ورزند. اما نافرمانی شرکت کنندگان هر بار باعث تنش بین نیروهای پلیس و فعالان حامی پناه‌جویان شد. چنان که بسیاری از شرکت کنندگان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و تعدادی هم با یورش پلیس دستگیر شدند.

اما پایان رسمی مراسم زمانی فرا رسید که نوازنده ترومپت دوباره موسیقی حزن آلود عزاداری را نواخت.