گفته میشود رنگآمیزی کردن به تمرکز حواس، برطرف کردن اضطراب و کنار آمدن با روانپریشیها کمک میکند به طوری که حتی کتابهایی نیز زیر عنوان «هنردرمانی» منحصرا در این زمینه به چاپ رسیده است. به طور مثال میتوان به کتابی که به تازگی توسط زویی ویلیامز با عنوان «رنگآمیزی برای بزرگسالان» به چاپ رسیده است اشاره کرد.
دبرا دتون معلم ۵۲ ساله که به دلیل شغلاش اضطراب داشت در آخرین ملاقات با پزشک متوجه بهبود وضعیت و عادی بودن فشار خوناش شد. وی در این زمینه میگوید: پیادهروی و رنگآمیزی کردن تصویر و کارت در شب به بهبود اضطراب و نگرانیهایم خیلی کمک کرد. به طوری که برای تمدد اعصابم هر شب یک ساعت مینشینم و رنگآمیزی میکنم که بعد از آن آرام میشوم و میتوانم راحت بخوابم و روز بهتری را فردا شروع کنم.
در عین حال اما انتقادهای بسیاری به این نظریه وارد شده است مثلا کتی ملچیودی که خود یک هنردرمانگر است در این زمینه نظری منتقدانه دارد؛ او به گاردین میگوید: امسال مطالعات گستردهای در این باره که چرا مردم باید در فعالیتهای هنری و خلاقانه شرکت کنند انجام شده است. با استناد به یک مطالعه که توسط کلینیک مایو منتشر شده، ثابت شده است که تشویق به شرکت در کارهای هنری میتواند در سلامت روحی و روانی مردم نقش به سزایی داشته باشد.
اما نقد در این است که اگر میخواهی خودت را بیرون بریزی شاید رنگآمیزی کردن راه خوبی باشد اما نمیتواند یک روش برای مدیتیشن یا رواندرمانی باشد.
دونا بتس رئیس هیات مدیره انجمن هنردرمانی در آمریکا و استادیار دانشگاه جرج واشنگتن نیز در این زمینه با ملچیودی همعقیده است. او میگوید که هرگز به رنگآمیزی کردن کتابها توجهی نداشته و از آن به عنوان درمان استفاده نکرده است. وی همچنین میافزاید: بین رنگآمیزی کردن و خلق هنر تفاوت وجود دارد. این تفاوت مثل گوش دادن به موسیقی و نواختن یک ساز است که البته گوش دادن به موسیقی خیلی آسانتر از نواختن است و هر کسی میتواند آن را انجام دهد.
درنا فاگن یک هنردرمانگر دیگر در دفاع از نظریه رنگآمیزی کردن اضطرابها میگوید: هر گونه فعالیتی میتواند فکر را مشغول کند و این بستگی به این دارد که چطور به آن نگاه کنیم. و هر فعالیتی میتواند به هر کسی این امکان را بدهد که فضایی را پیدا کند که به او احساس آرامش و امنیت بدهد و فرصتی را فراهم کند که فرد با افکار خودش تنها باشد و احساس خوبی داشته باشد . او میگوید: من نمیفهمم چرا ما این واقعیت را نقد میکنیم در حالی که میتوانیم با این نظریه یک فعالیت مثبتی را به دنیا معرفی کنیم .
فاگن همچنین تاکید میکند: اگرچه تحقیقات علمیاز این نظریه حمایت نمیکند اما رنگآمیزی کردن طرحهای آماده میتواند به طور ویژه به عنوان یک روش درمانی برای داشتن احساس آرامش و رفع اضطراب به کار گرفته شود و این آرامش را میتوان در بسیاری از افرادی که به طور قطع از رنگآمیزی کردن طرحهای آماده جهت رفع استرس و اضطراب بهره میگیرند دید.