بیست و نهم اگوست ۲۰۱۵، آغاز یازدهمین سال تاسیس «بنیاد میراث پاسارگاد» می‌باشد.
این بنیاد که ابتدا به عنوان «کمیته بین‌المللی نجات پاسارگاد»، و برای جلوگیری از آبگیری نابخردانه سد سیوند و نجات پاسارگاد شروع به کار کرد، اولین ان.جی.او ی بین‌المللی برای بازتاب دادن صداهای اعتراض به ویرانگری‌های میراث فرهنگی و تاریخی ایران شناخته می‌شود. و از آنجا که از آغاز، همراهی هزاران تن از مردمان فرهنگ‌دوست ایرانی در داخل و خارج و همین طور مردمانی از کشورهای دیگر جهان را با خود داشت، توانست آغازگر جنبشی فرهنگی باشد در راستای رویارویی با یکی از سخت‌ترین شیوه‌های فرهنگ‌ستیزی و تبعیض فرهنگی در سرزمینی که نام‌اش به خاطر فرهنگ متمدن، سکولار، و انسانی‌اش در تاریخ بشریت به نیکی ثبت شده است.
همگان شاهدند که آرامگاه کوروش بزرگ به کمک همراهان پرتلاش و کارشناسان مددکننده این بنیاد، و نیز همراهی موسسات جهانی و به ویژه یونسکو، و عاقبت پذیرش ناگزیر و بی سر و صدای دولت وقت (احمدی نژاد) برای کم کردن ۲۵ متر از بلندای دریاچه سد نجات پیدا کرد. اما همین آبگیری، همان گونه که کارشناسان پیش‌بینی و اعلام کرده بودند، محوطه چندهزار ساله تنگه بلاغی، بخش‌هایی از راه شاهی، تالاب بختگان، و رودها و مناطق کشاورزی آن منطقه را به نابودی کشاند، بی آنکه کمترین سودی برای مردمان داشته باشد.
در این مدت بنیاد پاسارگاد نه تنها توانست از طریق وب سایتی که به طور اختصاصی در اختیار میراث فرهنگی و طبیعی است، مردم علاقمند را در جریان رویدادهای فرهنگی و میراث فرهنگی در سراسر ایران‌زمین بگذارد(۱)، و با صدها مطلب، گزارش، و خبر جریان فرهنگ‌کشی‌ها و تاریخ‌زدایی‌هایی را که در ایران انجام می‌شود برملا کند، بلکه اقدام به تاسیس سازمان جدیدی نیز کرده است تا صدای میراث فرهنگی و میراث طبیعی ما، و کشورهای دیگری را که، چون سرزمین ما، گرفتار حکومت‌هایی بی توجه، یا دچار جنگ و یا فقراند به گوش علاقمندان به میراث فرهنگی در جهان برساند.
متاسفانه در این سال‌ها ما شاهد بوده‌ایم که به موازات علاقمندی روزافزون مردمان ایران به ثروت‌های ملی و فرهنگی خود، روز به روز بر گستردگی ویرانی‌ها، چپاول میراث‌های فیزیکی و غیر فیزیکی، و فرهنگ‌ستیزی‌ها و تبعیض‌های وارده بر میراث فرهنگی در ایران افزوده می‌شود. اکنون عمدی بودن بسیاری از این ویرانی‌ها، که بیشترشان متوجه میراث فرهنگی غیرمذهبی و تاریخی‌ـ ایرانی ماست، بر فرهنگ‌دوستان روشن است.
با این حال و اکنون، در آغاز یازدهمین سال کوشش‌های ما دوستداران میراث‌های فرهنگی و طبیعی ایران‌زمین یادآور می‌شویم که تا توان داریم هم‌چنان با تکیه بر فرهنگ خردمدار و مهرآفرین ایرانی‌مان به تلاش‌های خود ادامه خواهیم داد.
باور داریم دور نیست روزگار روشنایی و آبادی؛ روزگاری که فرهنگ‌ستیزی‌ها، تاریخ‌زدایی‌ها، و تبعیض‌های جاری در سرزمین به پایان خواهد رسید و ما نیز چون مردمان کشورهای پیشرفته مالک و نگاهدارنده سرزمین‌مان و میراث فرهنگی و طبیعی آن خواهیم بود.
ما، ضمن احترام و تحسین نسبت به هر آن کس که، به هر اندازه و شکلی، برای نگاهبانی و نگاهداری از میراث فرهنگی و طبیعی‌مان تلاش می‌کند، یقین داریم که هر تلاشی هر اندازه کوچک در راه زنده نگاه داشتن فرهنگ و تمدن بشری و ملی می‌تواند به نتایج مثبتی برسد
برای حفظ میراث فرهنگی و طبیعی با ما همراه و هم‌صدا شوید
با مهر و احترام
شکوه میرزادگی
از سوی کمیته بین‌المللی نجات پاسارگاد
۲۹ آگوست ۲۰۱۵
