کامیار بهرنگ – لیست کاندیداهای انتخابات شهرداری لندن تکمیل شد. با معرفی شدن «زاک گلداسمیت» از سوی حزب محافظه‌کار به عنوان کاندیدای این حزب برای شرکت در انتخابات شهرداری لندن که ۵ مه ۲۰۱۶ برگزار می‌شود، تمام احزاب بزرگ انگلستان چهره‌ی انتخاباتی به خود گرفتند.
پیش از این، حزب کارگر «صادق شیخعلی‌خان» را به عنوان کاندیدای خود معرفی کرده بود. او که در انگلیس به صادق خان شناخته شده است از سال ۲۰۰۵ به عنوان نماینده از منطقه توتینگ شهر لندن در مجلس عوام بریتانیا حضور دارد. صادق خان پیشتر در کابینه گوردون بروان برای مدتی به عنوان وزیر ترابری در کابینه حضور داشت. این وکیل ۴۴ ساله، در یک خانواده پاکستانی متولد شده است. پدرش راننده اتوبوس بوده که همراه با خانواده خود در دهه‌ی ۱۹۶۰ به لندن مهاجرت کرده بود. او تا ۲۴ سالگی در خانه‌ی پدری‌اش در کنار ۷ فرزند دیگر این خانواده زندگی می‌کرد.
سوی دیگر ماجرا کاملا متفاوت است. فرانک زاکریاس رابین گلداسمیت که او را به زاک گلداسمیت می‌شناسند، فرزند سِر جیمز گلداسمیت میلیاردر نام آشنای بریتانیایی و لیدی آنابل گلداسمیت است. او که از سال ۲۰۱۰ از منطقه ریچموند پارک شهر لندن به مجلس عوام بریتانیا راه یافته، سال‌ها سردبیر مجله اکولوژیست بوده است. زاک گلداسمیت در سال‌های گذشته روی فعالیت‌های محیط زیستی تمرکز داشته و چندین کمپین را هدایت کرده است.
زاک گلداسمیت شاگرد مدرسه شبانه‌روزی اتون بود. این مدرسه از گران‌قیمت‌ترین مدارس بریتانیا محسوب می‌شود و افرادی همچون پرنس هری، پرنس ویلیام و دیوید کامرون نخست وزیر کنونی بریتانیا در این مدرسه تحصیل کرده‌اند.
بر اساس برآوردهای روزنامه تلگراف زاک گلداسمیت پس از مرگ پدر نزدیک به ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون پوند ارثیه دریافت کرده است.
همسر و فرزندان
صادق خان با یک وکیل پاکستانیتبار به نام سعدیا ازدواج کرده است و دارای دو دختر است. زاک گلداسمیت نیز پس از ۱۰ سال زندگی با شهرزاد بنتلی (Sheherazade Bentley) از او جدا شده و پس از آن با آلیس روتشیلد ازدواج کرد. او ۳ دختر از همسر اول و یک دختر از همسر کنونی خود دارد.
چالش‌های پیش رو
صادق خان با اینکه سال‌هاست به فعالیت سیاسی مشغول است اما شخصیت شناخته شده‌ای محسوب نمی‌شود. روزنامه گاردین این ناشناس بودن را به عنوان نقطه‌ی ضعف او عنوان کرده است که باید در ماه‌های آینده برای حل آن بسیار تلاش کند. این روزنامه نداشتن تجربه کاری و مدیریت بر بودجه‌های بزرگ را نقطه ضعف زاک گلداسمیت دانسته و به کنایه نوشته است: «البته بودجه‌های بزرگ‌تر از حساب شخصی‌اش».
روزنامه تلگراف نیز به جنبه‌ی دیگری از چالش‌های پیش روی این دو کاندیدای شهرداری لندن اشاره می‌کند. بر اساس نظرسنجی‌ها، محبوبیت برابر این دو در ماه ژوئن امسال در ماه آگوست به نفع گلداسمیت تغییر کرده است. این در حالی است که محبوبیت او در مقابل تسا جوول وزیر سابق المپیک و دیگر کاندیدای حزب کارگر که نتوانست در دور نهایی رای لازم را به دست آورد همچنان پایین‌تر است.
با این حال حزب کارگر تصمیم خود را گرفته و صادق خان را به عنوان اولین کاندیدای مسلمان شهرداری لندن معرفی کرده است. او انتخابات سال آینده را «رفراندوم» دانسته و تاکید دارد که در صورت انتخاب شدن در مقابل سیاست‌های مالی دولت محافظه‌کار خواهد ایستاد و «مالیات مسکن» در لندن را تغییر می‌دهد.
اما چه صادق خان و چه زاک گلداسمیت انتخاب شوند، دردسرهایی برای نخست وزیر به همراه خواهند داشت. کار کردن با یک شهردار از حزب رقیب نمی‌تواند روزهای خوبی برای دیوید کامرون باشد، اما گلداسمیت هم با سیاست‌های حزب‌اش در لندن چندان موافق نیست. او مخالف یکی از مهمترین پروژه‌هایی است که به گسترش «فرودگاه هیثرو» اختصاص دارد و قول داده است در صورت پیروزی جلوی آن را بگیرد. گلداسمیت از مخالفان سیاست‌های دیوید کامرون در قبال اتحادیه اروپا است و به صراحت اعلام کرده در صورتی که همین امروز رای‌گیری شود رای به جدایی بریتانیا از این اتحادیه خواهد داد.
البته باید گفت که صادق خان هم با سیاست‌های اقتصادی رهبر جدید حزب‌اش همراه نیست. او به نوعی تلاش می‌کند خود را از سیاست‌های جرمی کوربین مستقل نشان دهد و حتی در هفته‌های گذشته به تندی از وی انتقاد کرده است. صادق خان پس از انتخاب جان مک‌دانل به عنوان وزیر خزانه‌داری کابینه سایه، تاکید کرده است: «با ورود کسی که از ارتش آزادی‌بخش ایرلند حمایت می‌کند امکان ورود تروریست به شهر بیشتر می‌شود. همچنین با حمایت از گروه‌های افراط‌گرای اسلامی [از سوی کوربین] امکان بیشتر شدن حملات یهودی‌ستیزانه در لندن افزایش پیدا می‌کند».
مهمان ناخوانده
رقابت انتخاباتی برای تصاحب کرسی شهرداری شهری با بودجه‌ای نزیک به ۱۱/۵ میلیارد پوند در سال، یک مهمان ناخوانده دارد؛ جورج گلووی.
نماینده جنجالی مجلس عوام بریتانیا که در انتخابات امسال کرسی خود را به یک دختر جوان پاکستانیتبار به نام نسیم شاه واگذار کرد، حالا برای شهرداری لندن مبارزه خواهد کرد. گلووی پس از آنکه در سال ۲۰۰۳ از حزب کارگر اخراج شد، حزب جدید را به نام «احترام» تاسیس کرد و در انتخابات میان دوره‌ای شهر بردفود با رای بالایی مجددا وارد مجلس عوام شد. او پیروزی خود را با الهام از تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا، «بهار بردفورد» نامید.
حاشیه‌هایی بر متن
لندن مانند بسیاری از شهرهای بزرگ جهان از دو بخش تشکیل شده است: یکی لندن بزرگ (The Greater London) و دیگری سیتی (City of London).
سیتی که مرکز و قلب شهر لندن محسوب می‌شود در واقع یک شهر مستقل است. مدیریت این بخش جدا از لندن بزرگ است. شهردار سیتی در واقع یک سمت انتصابی است که از سوی شورای اداری سیتی انتخاب شده و او را «لُرد شهردار» (Lord Mayor of the City of London) می‌نامند.
شهردار سیتی که در واقع «حاکم» شهر محسوب می‌شود، دریاسالار بنادر سیتی، فرمانده نیروهای نظامی و انتظامی سیتی، متولی کلیسای سنت پائول و رئیس دانشگاه سیتی محسوب می‌شود.
این شهر کوچک و مرکزی لندن، قلب مالی بریتانیاست. نزدیک به ۴۱ درصد مبادلات ارز خارجی (فارکس) در این بخش از لندن انجام می‌شود. این رقم در مقایسه با ایالات متحده آمریکا که دومین بازار جهان است و تنها ۱۸/۹ درصد این معادلات را انجام می‌دهد، اهمیت این بخش از شهر لندن را نشان می‌دهد.
خانواده روتشیلد یکی از بزرگترین صاحبان شبکه بانکی در لندن محسوب می‌شوند. ثروت و نفوذ این خانواده در بریتانیا به نحوی است که برخی آنها را «صاحب بانک مرکزی» می‌دانند. موضوعی که با واقعیت همخوانی ندارد اما از نفوذ آنها بر سیاست‌های مالی بریتانیا نمی‌کاهد.
داماد این خانواده پرنفوذ حالا برای شهرداری شهر لندن اقدام کرده است. مبارزه میان فرزند یک راننده اتوبوس و فرزند یک میلیاردر در برای تصاحب یک کرسی، جدا از جذابیت‌های ظاهری نمایانگر یک رقابت دموکراتیک است که به هر شهروند حتی از پایین‌ترین بخش‌های جامعه اجازه پیشرفت می‌دهد.
افسانه‌ی انجمن‌های سری و دست‌های پشت پرده سیاست شاید زمانی در تاریخ وجود داشت اما امروز سیاست نشان می‌دهد که از صادق خان و جرمی کوربین تا بسیاری از نمایندگان مجلس عوام بریتانیا هیچ‌کدام به آنها وابستگی نداشته و بر اساس «رای مردم» انتخاب شده‌اند. زاک گلداسمیت هم نمی‌تواند بر اساس قانون، ثروت خانوادگی خود را خرج تبلیغات انتخاباتی کرده و می‌بایست برای کوچکترین هزینه‌های خود پاسخگو باشد. همان طور که در سال ۲۰۱۰ شبکه ۴ بریتانیا او را در مورد هزینه‌های تبلیغاتی‌اش مورد سوال قرار داد و حتی کار به دادگاه انتخاباتی کشید. با این حال دادگاه به نحوی اقدامات او را تخلف انتخاباتی ندانست.
