کاوه آهنگری: کول‌بران به حزب دمکرات کردستان باج نمی‌دهند بلکه مبلغی را به خاطر تآمین امنیت جاده‌ها با طیب خاطر به عنوان گمرک به حزب می‌دهند.
محسن بهزادکریمی- در طول بیست سال گذشته احزاب کردی به دلایل سیاسی از عملیات نظامی خود در منطقه صفر مرزی دست کشیده‌اند. اما در ماه‌های اخیر گزارش‌های حاکی از در گیری‌های پراکنده میان نیروهای امنیتی و پیشمرگان احزاب عمده کردستان را شاهدیم.
با توجه به درگیری‌های اخیر حزب دموکرات کردستان ایران با نیروهای امنیتی ایران و وابستگان محلی جمهوری اسلامی، با آقای کاوه آهنگری عضو کمیته مرکزی حزب دموکرات کردستان به گفتگو نشستم.
-جناب آهنگری، دلیل این درگیری‌ها و عملیات نظامی در عمق خاک کردستان ایران، آن هم پس از بیست سال، چیست؟
-پیش از هر چیزی لازم است این توضیح را عرض کنم که تصور عدم حضور پیشمرگان حزب دمکرات در عمق خاک کردستان ایران در بیست سال گذشته را، دقیق نمی‌دانم. بلکه پیشمرگان حزب دمکرات همیشه به تناسب و فراخور موضوع و مسایل و مکان به صورت فصلی یا مقطعی در عمق خاک کردستان حضور داشته‌اند. در بیست سال گذشته تیم‌های تشکیلاتی حزب حضور داشته‌اند ولی در چند سال گذشته این حضور گسترده‌تر بوده‌است. دلیل این حضور همچون گذشته ارتباط با مردم کردستان و انجام ماموریت‌های تشکیلاتی و سیاسی است. اگر به احزاب و سازمان‌های مخالف رژیم نگاهی بیندازیم، تفاوتی اساسی میان احزاب کردستانی و به ویژه احزاب و سازمان‌های موسوم به ”مرکزی یا مرکزگرا” وجود دارد. ما خود را یک حزب مردمی نه ایدئولوژیک می‌دانیم به همین جهت ارتباط میدانی و حضور کادر تشکیلاتی و نظامی خود را در میان مردم ضروری می‌دانیم. در رابطه با درگیری‌های پیش آمده هم لازم است عرض کنم که در چند سال گذشته موارد پیش آمده نتیجه حمله نیروهای سپاه پاسداران و مزدوران محلی که به ”جاش” شناخته می‌شوند، به تیم‌های تشکیلاتی– سیاسی ما بوده است. هر چند ما همیشه سعی بر خودداری از درگیری داشته‌ایم اما با حمله نیروهای رژیم به تیم‌های حزب دمکرات کردستان، دفاع از خود به عنوان یک حق از طرف تیم‌های ما محفوظ بوده‌است.
-هدف این عملیات‌ها چیست؟ آیا یک هدف مشخص دنبال می‌شود یا اینکه این عملیات‌ها تعریف شده هستند و هر کدام به دنبال اهداف جداگانه‌ای هستند؟
-همچنان که عرض کردم، ما به مواضع جمهوری اسلامی در خاک ایران حمله نکرده‌ایم بلکه در پس حمله نیروهای سپاه پاسداران به تیم‌های ما درگیری به وجود آمده است. جهت اطلاع خوانندگان لازم است عرض کنم که کادر و پیشمرگ تشکیلاتی ما در تیم‌های جداگانه به شهرها و روستاهای کردستان می‌روند. با مردم تماس می‌گیرند، به عنوان نمونه در روستاها مردم در مسجد روستا یا مکانی جمع می‌شوند و سرپرست‌های تیم‌ها برای مردم صحبت می‌کنند، از سیاست‌های حزب می‌گویند، در رابطه با رژیم و رفتار و سیاست‌های آن در قبال مردم کردستان صحبت می‌کنند. در چند سال گذشته به دنبال مطالعه اوضاع و مشکلات و ضرورت‌ها، گروهی از فعالین داخل با ما تماس گرفتند و خواهان پشتیبانی ما از پروژه ” مدافعان شرق کردستان” (PRK) شدند، رهبری حزب به این موضوع پرداخت و وارد یک همکاری میدانی با آنان شد.
-این تشکیلات آیا ارگان مجزائی است و یا اینکه شاخه‌ای از حزب دموکرات کردستان است؟
-نه، این تشکیلات، ارگان رسمی یا شاخه‌ای از حزب نیست بلکه برای خود تشکیلاتی است در داخل با مرام‌نامه و اهداف مشخص. به دلیل همسویی سیاسی و دیدگاهی، این تشکیلات خود را به ما از همه احزاب دیگر، نزدیک‌تر تعریف می‌کند.
– اما در هفته‌های گذشته ویدیوهایی در در فضای مجازی منتشر شد که حاکی از درگیری‌های مسلحانه و حضور پیشمرگه‌های شما در عمق خاک کردستان ایران بود، استراتژی حزب دموکرات کردستان در این مورد چیست و چه هدفی را دنبال می‌کند؟ با توجه به اینکه ادعا می‌شود مبارزه مسلحانه در آرمان احزاب کردی یک گزینه دفاعی است تا جنگ مسلحانه.
همچنان که عرض کردم تیم‌های تشکیلاتی ما همیشه و هر ساله حضور داشته‌اند. ولی به ویژه در چند سال اخیر و به دنبال انشقاقی که سال ٢٠٠۶ اتفاق افتاد حضور تیم‌های حزب دمکرات کردستان در عمق خاک کردستان ایران بیشتر شده‌است. با حضور پیشمرگان حزب، مردم جانی دیگر می‌گیرند و بیشتر احساس امنیت می‌کنند، بخش وسیعی از مردم خود را متعلق به راه رهبران شهید و حزب دمکرات می‌دانند و از حضور تیم‌های تشکیلاتی و سیاسی خوشحال می‌شوند. ما هم استمرار شبکه‌های ارتباطی و با مردم و در میان مردم و برای مردم بودن را وظیفه‌ی اصلی و حیاتی برای حزب و سیاست‌های حزب می‌دانیم. در رابطه با جنگ لازم است بگویم که هیچ وقت بر این باور نبوده‌ایم که از طریق جنگ و از راه اسلحه می‌توانیم مسئله کُرد را در داخل ایران حل کنیم، اسلحه همیشه یک وسیله دفاعی بوده برای ما. رژیمی که به وجود مساله کُرد معترف نیست و در جهت حل آن قدم بر نمی‌دارد و همچنان با دید امنیتی- نظامی به کردستان نگاه می‌کند، نسبت به حضور تیم‌های حزب حساس است و به آنها حمله می‌کند و در این میان از سوی ما حق دفاع محفوظ است و درگیری رخ می‌دهد.
– در میان این گزارش‌های ویدیویی شاهد بودیم که نیروهای حزب شما از کول‌برها به نوعی باج می گیرند. انعکاس این مطلب در فضای مجازی پرسش‌ّهای بسیاری برانگیخت از جمله اینکه کول‌بری که از سر فقر مجبور به قاچاق کالا است از یک سو زیر گلوله مرزبان‌های ایران است و از سوی دیگر باید برای عبور به نیروهای شما باج بدهد. در این رابطه چه توضیحی دارید؟
-همچنان که که شما هم اشاره کردید، کول‌برهای کرد مدام در تیررس نیروهای نظامی جمهوری اسلامی هستند و هر هفته یکی دو کول‌بر کشته می‌شد. در چند ماه اخیر حزب دمکرات کرستان سعی کرده فضایی امن برای این کاسبکاران ایجاد کند و از جان و مال آنها حفاظت کند. حزب دمکرات کردستان به عنوان یک حزب مردمی خود را در قبال امنیت جانی و مالی آنها مسئول می‌داند. کول‌بران و کاسبکاران نیز از این فضای ایجاد شده توسط حزب خوشحال و مبلغی را با طیب خاطر به عنوان گمرک به حزب می‌دهند.
-حکومت اقلیم کردستان در این رابطه چه نظری دارد؟ آیا گروه‌های دیگری نیز به عملیات ایجاد امنیت جاده‌ها برای کول‌بران مشغولند؟
-قراردادی بین حزب دمکرات کردستان و حکومت اقلیم در میان نیست ولی مادامی که ما از خاک اقلیم کردستان برای حمله به کشور همسایه یعنی جمهوری اسلامی ایران استفاده نکنیم، آنها هم ابراز نارضایتی نمی‌کنند. قابل ذکر است که تیم‌های ما هیچ وقت در مرز به نیروها یا پایگاه‌های جمهوری اسلامی حمله نکرده‌اند بلکه درگیری‌های ایجاد شده همه در عمق خاک کردستان ایران صورت گرفته است. به غیر از حزب دمکرات کردستان ایران در منطقه‌ای که هستیم دو حزب دیگر از کردستان ایران و ترکیه حضور دارند.
-سپاس از شما برای وقتی که در اختیار ما گذاشتید.
– من هم از شما سپاسگزارم.
