چندی پیش سایت مشرق گزارشی درباره۳۰ میلیاردر ایرانی و مشاغل آنها منتشر کرد. میلیاردرهایی که هر کدام چندین شغل در مناصب بالا را صاحب هستند. در کنار اینان میلیاردرهایی نیز وجود دارند که نه نامی‌از آنها به عنوان ثروتمندترین ایرانی‌ها بر سر زبان‌هاست و نه منبع درآمدشان معلوم و مشخص است. همه اینها به نوعی نبض اقتصاد کشور را در دست دارند.
در بسیاری از کشورها لازمه موفق بودن به ویژه در زمینه مالی، داشتن موقعیت شغلی مناسب و برخورداری از رفاه کامل است. به همین دلیل هم ثروتمندترین مردان و زنان دنیا، آنجا که سامانه مالیاتی درستی هم وجود دارد، با افتخار سر خود را بالا می‌گیرند و از ثروت مشروعی می‌گویند که قانونمند و شفاف به دست آمده است و هر ساله هم لیست‌های مربوط به ثروتمندترین افراد یک کشور یا جهان در نشریات مختلف اعلام می‌شود.
سایت مشرق می‌نویسد، درایران به لطف سامانه‌های مالیاتی و مالی، ثروتمند شدن به گونه دیگری است، پولدار‌ها و ثروتمندان به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ دسته اول که همیشه هم بحث برانگیز بودند، رانتی هستند و زمین‌خوار و … اینها را کسی نه می‌شناسد، نه دیده، نه حساب‌هایشان معلوم است. لااقل ۵ سالی هم هست که اسم‌شان از نوک زبان، به بیان نرسیده و هنوز مردم منتظر شنیدن نام‌شان هستند و مدارک ثروت. در ضمن وقتی نام‌شان از نوک زبان بزرگان به مقام بیان نرسیده، انتظار زیادی است که از قلم ما بچکد!
پس اجازه بدهید سراغ دسته دوم برویم، همان‌ها که ثروتمند هستند، اما شناخته شده‌اند و به خاطر شناخته شده بودن‌شان، مالیات می‌دهند.
۱- علاء میرمحمدصادقی: ۷۹ ساله متولد اصفهان. کسی که همه او را به عنوان پدر گچ و سیمان کشور می‌شناسند.
اولین صندوق قرض‌الحسنه انقلابی را ۳۸ سال پیش در مسجد لرزاده تأسیس کرد.
او بنیانگذار سازمان اقتصاد اسلامی‌است که روزی قرار بود بانک خصوصی بازاری‌ها باشد اما با تهدید به استعفای ۷ عضو کابینه دولت موقت، به محاق تعلیق رفت تا سرانجام در دولت احمدی‌نژاد به بانک قرض‌الحسنه تبدیل شد.
میرمحمد صادقی رئیس انجمن صنایع و معادن گچ کشور، رئیس خانه معدن کشور، بنیانگذار و رئیس هیات مدیره اتاق‌های مشترک ایران و کانادا، ایران و افغانستان، کمیته مشترک ایران و کره، شورای مشترک ایران و بحرین، و ایران و عربستان، اتحادیه تولید کنندگان و صادر کنندگان محصولات معدنی، عضو هیات مدیره شرکت کشتی‌سازی نوح، شرکت صنایع گچ خوزستان، شرکت صادراتی بنادر جنوب، شرکت پخش سیمان کشور و عضو هیات رئیسه اتاق تهران است.
۲- سید حمید حسینی: ۵۲ ساله و اهل رفسنجان. رئیس هیات مدیره گروه بین‌المللی مذاکرات و مدیر عامل شرکت پالایشگاه نفت سروش است.
۳- محسن خلیلی‌عراقی: مدیرعامل شرکت بزرگ بوتان. همین بوتان کافی است تا دامنه فعالیت‌های او مشخص شود.
وی همچنین رئیس هیات مدیره انجمن مدیران صنایع ایران، رئیس هیات مدیره کنفدراسیون صنعت ایران، دبیر کل کانون عالی کارفرمایان ایران، رئیس هیات مدیره شورای صنایع لوازم خانگی ایران، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایان توزیع کننده گاز مایع ایران است.
۴- شاهرخ ظهیری: حتما لااقل یک بار سس‌های او را تجربه کردید، به او سلطان سس هم می‌گویند؛ پیشگام صنایع غذایی در کشور و بنیانگذار کارخانه‌های مهرام است.
علاوه بر این، ظهیری ۸۰ ساله ، اهل تهران، عنوان‌های دیگری نظیر نایب رئیس اتاق‌های مشترک ایران و روسیه، ایران و استرالیا، ایران و ارمنستان و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، عضو هیات رئیسه اتاق ایران و کانادا، رئیس کمیسیون کشاورزی در صنایع و بسته بندی اتاق ایران، عضو هیات رئیسه انجمن مدیران، نایب رئیس کنفدراسیون صنایع غذایی ایران را نیز در کارنامه خود دارد.
۵- مهدی جاریانی: جاریانی متولد تهران و ۶۲ ساله. جاریانی مدیر عاملی شرکت‌های: پاکسان، انتباه، تولی پرس، پخش عظیم، کالا مصرفی، تولید مواد اولیه داروپخش(تماد) را در کارنامه خود دارد.
۶- علینقی خاموشی: متولد تهران ، او دوران زیادی بر صندلی ریاست اتاق‌های بازرگانی تکیه زده و از سابقه‌دار‌هاست.
خاموشی ۷۱ ساله، این عنوان‌ها را در کارنامه خود دارد (به جهت فزونی تعداد شرکت‌هایی که به واسطه ریاست‌اش در بنیاد در آنها نیز نفوذ داشته است از ذکر بسیاری از آنها در اینجا خودداری شده است): رئیس هیات مدیره شرکت سرمایه‌گذاری ایران، رئیس هیات مدیره شرکت‌های ریسندگی و بافندگی مطهری و پوشاک جامعه، مدیر کل شرکت‌های ریسندگی و بافندگی مقدم و تیم، مدیر تولید نساجی ممتاز، عضو شورای عالی پول و اعتبار و رئیس بنیاد مستضعفان.
۷- اسداله عسگراولادی: همین چند وقت پیش، جوابیه معترضانه‌ای را به یکی از روزنامه‌های کثیر‌الانتشار فرستاده بود و از آنها گله کرده بود که چرا از وی با عنوان «حاجی ترانسفر» نام برده اند.
عسگراولادی اهل تهران است و کسی نیست که او را نشناسد. از اعضای بنام مؤتلفه، رئیس اتاق مشترک ایران و چین، دارنده شرکت بزرگ «حساس» که در عرصه صادرات خشکبار و به خصوص پسته ایران در سطح جهان صاحب نام است. چند هفته قبل هم گفته شد دو بانک چینی را خریده، البته بعدا متذکر شد که کل بانک‌ها را نخریده ، بلکه سهام آنها را خریداری کرده است.
۸- فاطمه مقیمی: اهل رشت. به روسری و مزدای صورتی رنگش نگاه نکنید، راننده کامیون‌های زیادی آخرماه چشم‌شان به دست خانم رئیس دوخته شده است.
موسس و مدیر عامل شرکت حمل و نقل بین‌الملل است و در کارگروه‌های مرتبط با موضوع حمل و نقل همکاری‌های زیادی دارد.
داستان زندگی‌اش هم خالی از لطف نیست. مقیمی‌قرار بوده مترجم یا معلم زبان باشد. ماجرا از جایی شروع شده که مترجم یک شرکت حمل و نقل بین‌المللی شده است و بعد وقتی صحبت‌های روسایش را ترجمه می‌کرده، فکر کرده که چرا خودش مدیر نشود. همین می‌شود که یک شرکت راه می‌اندازد و باقی ماجرا!
۹- محمد مهدی رئیس زاده: مشهدی ۵۲ ساله، عضو هیات مدیره و مدیر عامل گروه صنایع سیمان کرمان، عضو هیات مدیره و مدیر عامل شرکت تسهیلات بازرگانی صنعتی، عضو هیات مدیره و مدیر عامل شرکت بازرگانی صنایع ملی ایران، رئیس هیات مدیره شرکت سرمایه گذاری سیمان کرمان، عضو هیات مدیره شرکت سیمان ممتازان، عضو هیات مدیره گروه تولیدی لاستیک بارز، نایب رئیس هیات مدیره شرکت صنایع چوب و کاغذ مازندران.
۱۰- احمد امیراحمدی: ۷۱ ساله است، اما خیلی جوان مانده، به گوش‌های شکسته و پف کرده‌اش که نگاه کنید ظاهرا رمز جوانی‌اش را درمی‌یابید، کشتی‌گیر با سابقه‌ای است. البته کیست که نداند کار و پول خوب هم آدمی را جوان نگه می‌دارد! او به‌عنوان پدر سرب و روی کشور شناخته می‌شود.
علاوه بر سرب و روی، در صنعت شیشه و بلور هم کم فعالیت نکرده است. عناوینی چون: رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت شیشه و بلور استان تهران، و شرکت تعاونی تولید کنندگان شیشه و بلور و انجمن تخصصی صنایع همگن شیشه وبلور تهران، نایب رئیس خانه صنعت و معدن تهران و… را هم یدک می‌کشد.
۱۱- تقی بهرامی‌نوشهر: متولد ۱۳۲۴ اردبیل است. با پدر خوانده فولاد کشور آشنا شوید! مؤسس چندین شرکت بزرگ فولاد و فعال این صنعت است.
او موسس شرکت‌های گروه صنعتی نورد نوشهر، ذوب آهن اردبیل و سبلان و سهند، کارخانه قطعه سازی دینام و استارت اردبیل، سیمان خلخال، کاغذ سازی اترک اصفهان، رئیس انجمن فولاد کشور، دبیر کل خانه صنعت و معدن، رئیس هیات مدیره شرکت کشتیرانی لنگر است.
۱۲- محمد صدر‌هاشمی‌نژاد: از مؤسسان اولین بانک خصوصی کشور و رئیس هیأت‌مدیره همان بانک، مدیر عامل شرکت توانمند ساختمانی استراتوس، کسی نمی‌داند او چقدر ثروت دارد، اما در زمینه ساختمان‌سازی و بازرگانی از بزرگان به شمار می‌رود. صدر‌هاشمی‌متولد ۱۳۲۹ در شهر کرمان است.
۱۳- پدرام سلطانی: شخصی که با وجود جوان بودن به‌عنوان یکی از بزرگان بخش خصوصی پتروشیمی‌معروف شده است.
۴۱ سال سن دارد و متولد زاهدان است. رئیس هیات مدیره گروه شرکت‌های پرسال، عضو هیات مدیره و دبیر کل اتحادیه صادرکنندگان فرآرده‌های نفت، گاز و پتروشیمی‌ایران، موسس، عضو هیات مدیره و مدیر عامل صندوق توسعه صادرات فرآرده‌های نفتی ایران است.
۱۴- علی شمس اردکانی: مدیرعامل یک شرکت بزرگ خودروسازی و از فعالان به نام صنعت خودروسازی خصوصی در کشور. سوابق اجرای شمس اردکانی کم نیست که بتوان در چند خط تمام آنها را گفت. رئیس مجمع ایران برای فردا، مشاور وزارت نفت، عضو هیات مدیره بانک مسکن در امور بازرگانی و مالی در اردن، رئیس هیات مدیره شرکت‌های گروه سرمایه گذاری و تبدیل گاز به مایع نارکنگان، رئیس اجرایی هیات مدیره شرکت‌های آسیای آرام و صنایع خودرو کویر و گروه بین المللی ساروج بوشهر، دبیر کل اتاق بازرگانی ایران، عضو بنیانگذار منطقه آزاد قشم و…. شمس اردکانی متولد ۱۳۲۲ و اهل اصفهان است.
۱۵- عباسعلی قصاعی: از بازماندگان خاندان بزرگ سرمایه‌دار قصاعی و از بزرگ‌ترین فعالان صنعت چینی در کشور است. متولد سال ۱۳۲۶ در نطنز به دنیا آمده و تا امروز نامش را با چینی و بلور در ذهن بازار ثبت کرده است. قصاعی ۶۳ ساله مدیر شرکت‌های صنایع چینی قصایی، چینی زرین ایران، چینی یاسمن، صنایع بسته بندی زرین بان و رئیس انجمن صنایع چینی ایران است.
۱۶- محسن بهرامی‌ارض اقدس: بیشتر سمت‌های دولتی مثل معاونت وزیر بازرگانی و مشاور وزارت نفت داشته است، اما این باعث نمی‌شود که ارض اقدس مشهدی چیزی از سایرین کم داشته باشد، چرا که در حال حاضر او مدیرعامل و عضو هیات مدیره ده‌ها شرکت صنعتی بزرگ است. ارض اقدس ۵۴ ساله است.
۱۷- احمد پورفلاح: از اقتصادی‌های خوش تیپ «خیّر» به شمار می‌رود. متولد کرج است و حالا ۶۵ ساله شده. مدیرعامل شرکت بزرگ تأسیساتی سکو ایران است علاوه بر این عناوینی چون: قائم مقام رئیس هیات مدیره اتاق ایران و ایتالیا، نایب رئیس اتاق ایران و استرالیا، عضو شورای مرکزی ICC، عضو هیات امنای موسسه خیریه محک و… را نیز یدک می‌کشد.
۱۸- مسعود دانشمند: ۶۱ سال دارد و اهل زاهدان است. دارنده یک شرکت بزرگ حمل و نقل دریایی است. اما شاید دوستی‌اش ( با وجود کراواتی که همیشه به گردن دارد) با علینقی خاموشی هم جزو عناوینش باید ذکر شود. البته از دور، دستی هم بر آتش هتل‌داری یا چیزی شبیه گردشگری و سفر و… دارد!
۱۹- هوشنگ ادهمی: همشهری روسای اتاق‌های ایران و تهران است، یک زنجانی ۵۸ ساله. عناوینی چون: مدیر عامل شرکت مبنای خاورمیانه(اکنون)، مدیرعامل سیمان فارس خوزستان، رئیس هیات مدیره شرکت توسعه معادن روی، مدیر گروه سیمان سازمان صنایع ملی ایران را در کارنامه‌اش دارد.
۲۰- اکبر برادر هریسچیان: تبریزی ۷۰ ساله است. در اطراف تبریزمنطقه‌ای است به نام هریس، شاید نام فامیل‌اش را از آن منطقه اخذ کرده باشد که اتفاقا اگر در ایران فرش تبریز مشهور است، در تبریز هم فرش هریس. او هم در این هنر- فن صاحب نام است.هریسچیان مدیر عامل و رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش ایران است.
۲۱- محمدرضا بهرامند: تهرانی ۶۱ ساله، بی مقدمه بگذارید برخی از سمت‌هایش را مرور کنیم: عضو هیات مدیره شرکت‌های: تولید و فراوری مواد معدنی ایران، گدارسنگ، سنگاب همدان، معدنی پیرتاک، فراسنگ محلات، منطقه ای، معادن آذربایجان، فصلنامه سنگ، اروم کانسار، مدیر عامل و عضو هیات مدیره: فرامز تهران، مجتمع معادن نی ریز، سنگاب آذرشهر، معدنی ایران سنگ، مدیر مسئول مجله سنگ و معدن، عضو کمیته ملی برگزاری بیستمین کنگره جهانی معدن، مشاور وزیر معادن و فلزات در ستاد سیاست گذاری توسعه صادرات سنگ کشور- نایب رئیس کنونی کمیسیون معادن اتاق ایران و… .
۲۲- مهدی پورقاضی: دوباره نوبت به اصفهانی‌ها رسید، این بار یک اصفهانی ۵۳ ساله. با عناوینی مثل: مدیر عامل شرکت نیرومند پلیمر و شرکت فرافن گاز تهران.او در صنعتی فعال است که مردم کوچه و بازار به آن می‌گویند پلاستیک.
۲۳- احمد ترک نژاد: درست ۵۰ ساله است. متولد الشتر . ترک نژاد از جهادگران سال‌های قبل بوده و از اقتصادیان امروز! نام بانک خصوصی در کشورمان با پارسیان گره خورده، عناوینی مثل: مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری بانک پارسیان، رئیس هیات مدیره شرکت تجاری بین المللی راهبرد پارسیان، رئیس هیات مدیره شرکت توسعه سیستم‌های حمل و نقل راه ابریشم، نایب رئیس هیات مدیره شرکت پارسیان اینترنشنال، عضو هیات مدیره شرکت گشترش هتل‌های لوتوس پارسیان را در کارنامه دارد.
۲۴- محمدرضا جابر انصاری: ۶۱ ساله، اهل تهران، ایجاد یا مشارکت در تاسیس شرکت‌های: دژ پاد، صنایع فلزی سبک، گروه صنعتی سپاهان، آهن و فولاد اصفهان، ساخته‌های فلزی اصفهانیان، سرمایه گذاری صنایع ایران، سرمایه گذاری ساختمانی سخت آژند، زراعی محمدآباد، آجر ماشینی سه ام، بار آهن سپاهان، آژند سازه اسکان و مهر آژند، انبوه سازان اسکان، عضو موسس شرکت‌های عام و تشکل‌های صنفی موسسه اعتباری کارآفرینان، بانک کارآفرینان، فروسیلیس ایران، بیمه کارآفرین، اتحادیه صنایع فلزی سبک و… را یدک می‌کشد.
۲۵- غلامرضا حمیدی انارکی: بالاخره نوبت به سمنان هم رسید، ۶۶ ساله است و عناوینی مثل: رئیس کارگاه شرکت پارادیس، عضو هیات مدیره شرکت سرب و روی، مدیر عامل شرکت‌های: باریت ایران، ایران کان آرا، تولید و فراوری مواد معدنی ایران، معدنی آهن آجین، فولاد زاگرس، مواد نسوز بیرجند، مدیرعهامل تهیه و تولید مواد نسوز کشور-رئیس کنونی کمیسیون معادن اتاق ایران و… را یدک می‌کشد.
۲۶- محمدرضا حیدری: ۶۰ ساله و از خطه کرمانشاه، رئیس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت سیمان فارس و خوزستان و ۵۰عضویت در هیات مدیره بیش از ۵۰ شرکت بزرگ بورسی را در کارنامه خود دارد.
۲۷- مسعود خوانساری: بازهم یک اصفهانی، ۵۶ ساله و موسس و مدیر عامل شرکت سرمایه‌گذاری آتی سامان .
۲۸- جمشید عدالتیان شهریاری: ۵۵ ساله و اهل تهران، بسیار خوش‌تیپ و البته مدیر، تحصیلاتش را در آلمان ادامه داده و مدیر عامل شرکت کمپاس ایران و سرپرست منطقه ۷ کمپاس بین‌الملل، رئیس هیات مدیره شرکت صنایع فراورده‌های غذایی پدیده دیناوند است.
۲۹- فرهاد فزونی: تهرانی ۶۳ ساله مدیر عامل و رئیس هیات مدیره شرکت‌های گروه سرزمین سبز است.
۳۰- توفیق مجد پور: تبریزی ۶۰ ساله، رئیس هیات مدیره شرکت کشتیرانی فرادریا و شرکت برادران مجدپور است.
البته ناگفته نماند، میلیاردرهای ایران به همین فهرست ختم نمی‌شوند. تعدادشان زیاد است منهای آن گروهی که نام جزو «از ما بهتران» است و در پشت پرده زندگی می‌کنند.
