بنیاد «فستیوال هنر» در سال ١٩٨۴ به همت فهیمه خرازی در لندن آغاز به کار کرد. خانم خرازی معرفی و اعتلای فرهنگ و هنر ایران را از هدف‌های اصلی این سازمان می‌داند و معتقد است برای نسلی که در خارج متولد شده یا در اوان کودکی کشور خود را ترک کرده آشنائی با فرهنگ، تاریخ و هنر ایران از اولویت‌های ماست.
به گفته وی فعالیت‌های «فستیوال هنر» عرصه‌های متنوعی را در بر می‌گیرد که رقص، موسیقی کلاسیک، اپرا، باله، آوازهای کلاسیک و محلی ایران، برپایی نمایشگاه هنرهای تجسمی‌و لباس‌های محلی عشایر و مناطق مختلف از آن جمله‌اند.
«فستیوال هنر» در این سال‌ها ٧٠٠ برنامه هنری و فرهنگی برگزار کرده است. موسس «فستیوال هنر» می‌گوید: بخشی از تلاش‌های ما در سی سال گذشته کشف و پرورش استعدادهای ایرانیان ساکن چهار گوشه جهان بوده است و به جرأت می‌توان گفت ما در این امر مهم پیش‌قدم و کاملا موفق بوده‌ایم.
او در پاسخ به این سوال که چهره‌های با استعداد را چگونه پیدا می‌کنید، توضیح می‌دهد: در همه جای دنیا ما ردّ پای جوانان هنرمند را در رشته‌های گوناگون دنبال می‌کنیم و از دوستان، دانشجویان، استادان، بستگان و آشنایان می‌خواهیم در صورت آگاهی از وجود چنین افرادی ما را در جریان قرار دهند و راه تماس با آنها را به ما بگویند. به هر حال یا آنکه با تماس می‌گیرند و یا ما به سراغ‌شان می‌رویم.
در ابتدا از هنرمندان نو پا خواهش می‌کنیم رزومه تحصیلات و فعالیت‌های هنری خود را همراه با نمونه‌ای از کارشان برای ما بفرستند سپس در صورت تأیید اهل فن آنها را به لندن دعوت می‌کنیم و اگر لازم باشد برایشان ویزا و بلیت هواپیما تهیه کرده و جا در هتل رزرو می‌کنیم.
در پایان برنامه نیز دستمزدشان را می‌پردازیم و به این ترتیب نام هنرمندان تازه‌وارد به فهرست هنرمندانی که با «فستیوال هنر» همکاری می‌کنند اضافه می‌شود. در حال حاضر در لیست کسانی که با ما همکاری دارند نام ١۵٠ هنرمند ایرانی مقیم خارج به چشم می‌خورد.
هنرمندانی که برای «فستیوال هنر» روی صحنه می‌روند معمولا چند روز زودتر به لندن می‌آیند تا تمریناتی پیش از اجرای برنامه در این شهر داشته باشند، برخی نوازندگانی را همراه خود به لندن می‌آورند اما برای بیشتر خواننده‌ها و رقصنده‌ها از نوازندگان محلی استفاده می‌کنیم. مثلا سالار عقیلی خواننده معروف که در ایران زندگی می‌کند گروهی نوازنده با خود آورده بود و یا حمید متبسم که ساکن هلند است چند نوازنده با خود داشت.
«فستیوال هنر» اخیرا به مناسبت صدمین سال روز جهانی زن تمبر نیز چاپ کرده است. فهیمه خرازی می‌گوید، «فستیوال هنر» بعد از ٣٢ سال کار مداوم حالا دیگر یک تشکیلات هنری و هنرپرور شناخته شده‌ای در میان هنرمندان و هنردوستان ایرانی مقیم کشورهای خارج است.
ما سازمان خیریه، مذهبی یا سیاسی نیستیم از جائی هم کمک نمیگیریم، هزینه‌های نسبتا سنگینی نیز بر دوش داریم، خوشبختانه به دلیل اعتباری که نزد هنرمندان و هنردوستان کسب کرده‌ایم غالبا سالن محل اجرای برنامه‌های ما پر می‌شود. از جمله مخارج ما استفاده از مأموران انتظامی و امنیتی هنگام برگزاری برنامه‌هاست. مأموران آموزش دیده کسانی را که به هر دلیل دیر به محل اجرای برنامه می‌رسند در ردیف‌های اول نزدیک ورودی سالن می‌نشانند تا مزاحم تماشاچیان که از شروع برنامه حضور داشته‌اند نشوند.
نکته مهمی‌که باید در اینجا به آن اشاره کنم این است که بر روی ورقه‌ای که اطلاعات مربوط به برنامه در آن چاپ می‌شود معمولا نوشته شده ساعت ٧ بعد از ظهر، منظور از این تذکر این است که حضار باید در این ساعت در سالن حضور پیدا کنند نه آنکه برنامه در آن ساعت شروع می‌شود زیرا که در کنسرت‌ها ساعت آغاز برنامه همزمان با ساعت حضور تماشاچیان در سالن نیست چون باید به نوازندگان مهلت داد تا سازهای خود را کوک کنند و آماده نواختن شوند.
سوال آخر از بنیانگذار «فستیوال هنر» در مورد رابطه و همکاری این موسسه هنری با رسانه‌ها است. خانم خرازى می‌گوید، در همه این سال‌ها ارتباط بسیار خوبی با رسانه‌ها داشته ایم. خبرنگاران غالبا در برنامه‌های ما حضور دارند و برداشت خود را از کارهایى که با حمایت ما روی صحنه می‌رود در نشریات ، سایت‌ها و رادیو تلویزیون‌ها منعکس می‌کنند.
فهیمه خرازی نقد هنری را لازمه پیشرفت هنر می‌داند و می‌گوید، معمولا نگاهی به صفحات هنری نشریات انگلیسی می‌اندازم حتی گاهی پیش از آنکه به دیدن یک برنامه کنسرت، رقص یا تأتر و سینما بروم دوست دارم نقد مربوط به آن را بخوانم تا اگر چنگی بدل نمی‌زند از تماشای آن منصرف شوم.
بنا بر این روی نقد خوب با ادبیات فاخر و نگاه حرفه‌ای حساب می‌کنم، و اگر شما به تمامی نقدهای هنری در نشریات بزرگ و با کیفیت دنیا نگاه کنید هرگز به جز تجزیه تحلیل استادانه، منقد چیزی دیگری نمی‌بینید زیرا منقدین معمولا وارد حواشی یک برنامه هنری نمی‌شوند، بلکه صرفا عیار آن اثر را می‌سنجند و به آن نمره می‌دهند. این روش باعث اعتماد خواننده به منقد هنری می‌شود به خصوص اینکه وقتی هنرمندی از سوی دیگر جهان برای اجرای برنامه رنج سفر را به خود هموار می‌کند و به لندن می‌آید و صدها ایرانی در غربت برای گذراندن ساعات خوش دور هم جمع می‌شوند.
خانم فهیمه خرازى درباره برنامه‌های آینده این موسسه گفت، تصمیم داریم تابلو موزیکال هفت پیکر نظامی گنجوی را در لندن روی صحنه بیاوریم.
