سارا دماوندان (+عکس) – یک روز مثل همیشه که مشغول بالا و پایین کردن صفحه فیس بوک بودم چشمم به یک آگهی تبلیغاتی متفاوت افتاد. یکی از دوستان فیس بوکی یک تصویر نقاشی شده ازخودش را بر روی دیوار فیس بوکش منتشر کرده بود و در توضیح عکس نوشته بود:
«سوده‌ی توانا و دانا اینو کشیده برامون ? سفارش هم قبول میکنه. بشتابید! یه سری علایقتون رو با عکساتون تحویل می گیره، می ریزه تو مخلوط کن بعد یه تصویر قشنگ تحویلتون می‌ده، البته اگر اهل پول دادن بابت این چیزا هستین و پیتزا خوردن تو یه رستوران شبتان رو بهش ترجیح نمی‌دید».
در زیر نوشته هم آدرس کاربری اینستاگرام این هنرمند نوشته شده بود. به سراغ کارهایش رفتم .سبک و هنری که خرج کرده بود باعث علاقه من به کارهایش شد و همین مسئله انگیزه مرا برای یک گفت و گوی دوستانه با «سوده دوست بخیر» بیشتر کرد.
-کمی از خودتان بگویید، متولد چه سالی هستید و رشته تحصیلی‌تان چه بوده؟
من یک مردادی هستم . سال هزار و سیصد و شصت و یک در تهران متولد شدم. در دوران مدرسه رشته ریاضی فیزیک را انتخاب کردم و در همان رشته نیز از دبیرستان دیپلم گرفتم اما بعد از سپری کردن مقطع دوران دبیرستان تصمیم‌ام تغییر کرد و وارد رشته هنر شدم. در رشته گرافیک دانشگاه الزهرا پذیرفته شدم و در سال ۸۷ در مقطع کارشناسی از این دانشگاه فارغ التحصیل شدم.
-وقتی رشته مورد علاقه‌ات هنر و گرافیک بود چرا همین رشته را در دوران دبیرستان انتخاب نکردی؟
-خُب، من همیشه به طراحی علاقه داشتم. اما سال اول دبیرستان به توصیه مشاور مدرسه رشته ریاضی را انتخاب کردم و سه سال بعد، تا قبل از دانشگاه، طراحی را به شکل شخصی و خودآموخته ادامه می‌دادم. از همان اول سوژه طراحی‌هایم معمولاً آدم‌های اطرافم بودند کاری که امروز هم به شکل جدی‌تر انجام می‌دهم؛ طراحی از راننده تاکسی، اهالی محل، همسایه‌ها، فروشنده‌ها، آدم‌هایی که در طول مسیر در مترو و اتوبوس می‌‌دیدم و غیره. جزئیات و قصه‌هایی که از هر کدام آنها در ذهنم باقی می‌ماند و یا بعدها خودم تصمیم می‌گرفتم به آنها اضافه کنم در واقع یک ثبت تصویری خاطرات.بعد از دوران دبیرستان احساس کردم برای موفقیت بیشتر می‌بایست هنر را جدی‌تر بگیرم. بر همین اساس رشته گرافیک را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم.
برای دیدن نقاشی‌ها به طور کامل لطفا روی علامت + کلیک کنید
-نمونه کارهایی که من از تو دیدم گویا دارای یک سبک خاص است. مشخصات این تکنیک چیست؟
-بدون شک آن دسته از کسانی که کار طراحی و گرافیک انجام می‌دهند با این سبک آشنایی دارند. در توضیح بیشتر باید بگویم، شکلی که من امروز طراحی می‌کنم به «کارتون» نزدیک است. ترکیبی از طراحی رئالیست با اغراق در جزئیات. در واقع همان ثبت تصاویر و خاطراتی که به آن اشاره کردم.
-آیا خلاقیت‌های اجرایی از ذهن خودت است یا اینکه از جایی الگوبرداری می‌کنی؟
-به طور معمول در زمان انجام یک پروژه به کار هنرمندان دیگر نگاه نمی‌کنم چون این کار خواسته یا ناخواسته مرا از سبک اصلی و شیوه آشنای خودم دور می‌کند. ممکن است یک هنرمند در ابتدای کار تحت تاثیر هنرمندان دیگر قرار بگیرد اما این تاثیر معمولا خوداگاه نیست و به مروز زمان با پیدایش سبک شخصی کمرنگ می‌شود من هم از این قاعده مستثنی نیستم.
-هنر تا چه اندازه از نظر مالی تو را تأمین می‌کند، یا بهتر است بپرسم آیا از نظر مالی می‌توانی روی رشته‌ای که تحصیل کردی و به آن علاقه داری حساب باز کنی؟
-طراحی را با هدف کسب درآمد انجام نمی‌دهم و بیشتر به شکل پروژه شخصی به آن نگاه می‌کنم. معمولا محل درآمد اصلی‌ام پرژه‌های گرافیکی است. اما مجموعه جدیدی که شروع کرده‌ام، طراحی پرتره‌های رنگی به شیوه دیجیتال، بر اساس سفارش شکل گرفته و امیدوارم در ادامه از نظر مالی هم بتوانم روی آن حساب باز کنم.
این را هم باید یادآوری کنم که خانواده من با هنر بیگانه نیستند و چیزی که برای آنها مهم است علائق شخصی و موفق شدن است. خوشبختانه پدر و مادرم همیشه تا جایی که توانسته‌اند همراهم بوده‌اند. دو خواهر کوچک‌تر دارم که آنها هم در زمینه هنر فعال‌اند و همیشه در مراحل شکل‌گیری پروژه و همین‌طور کارهای مشترک به هم کمک می‌کنیم و مشوق هم هستیم.
-آیا برنامه بلندمدتی برای آینده‌ات در نظر داری؟
-بیشتر دوست دارم به طرح‌هایم یک سر و سامانی بدهم . برایشان داستان‌های کوتاه بنویسم و آنها را وارد دنیای انیمشین کنم . احساس می‌کنم این طرح‌ها باید حرکت و به نوعی زندگی کردن را تجربه کنند.
-خب، حالا علاقمندان به آثار تو چگونه می‌توانند کارهایت را تماشا کنند؟
-من کارهایم را در صفحه اینستاگرام https://www.instagram.com/soodeh_d6 و سایت https://www.behance.net/soodehdoosb3b2 منتشر می‌کنم.
-مرسی به خاطر این گفتگو.
