ورزش اسکی در ایران هنوز به طور منظم در مجلات مربوط به اسکی جایی ندارد. ولی ممکن است به زودی جای خود را پیدا کند. با پیستهایی که از بیشتر پیستهای اروپایی مرتفعتر است و استفاده از تلهاسکی به مراتب ارزانتر از کشورهای مرکز اسکی، ایران در واقع از این نظر بهشت است.
قسمت رو بهشمال پیستهای اسکی ایران از دسامبر تا ماه مه به نحو مطلوبی قابل استفاده است. پس از امضای توافق هستهای و بارش برف سنگین در ماه نوامبر، وزرای ایرانی انتظار دارند هرچه زودتر جهانگرانی با جیبهای پر از پول از هوای تاریک ایران به قلههای پر برف شمال کشورهجوم آورند. منطقۀ دیزین بلندترین ارتفاع پیستهای اسکی شمال ایران را دارد و تلهاسکی علاقمندان را تا ارتفاع ۳۶۰۰ متری بالا میبرد؛ هزینۀ یک روز در حدود فقط ۲۰ دلار است. پیستها به نحو مطلوبی خالی از مزاحم است. البته شلوغی تعطیلات آخر هفتۀ ایران (پنجشنبه و جمعه) را نباید از یاد برد.
مسافرت به ایران اما همچنان دشوار است. حسن روحانی البته شرایط ورود خارجیان را تا حدودی آسانتر کرده است. اتباع کلیۀ کشورها به استثنای یازده کشور (که آمریکا، انگلیس، کانادا در رأس آن قرار دارند میتوانند هنگام ورود و در فرودگاه یک روادید سیروزه بگیرند.
از زمان وقوع انقلاب اسلامی، ملاها جهانگردی را نوعی ولنگاری غربی اعلام کردند و معتقدند که ورود خارجیان به ایران، اخلاق ایرانیان را خراب میکند. ولی اکنون رژیم به افکار تازهای دست یافته است. یک شرکت هتلداری معروف فرانسوی به نام «آکور» در ماه سپتامبر قراردادی برای ساختن یک هتل در نزدیکی فرودگاه، با ایران امضا کرده است. شرکتهای دیگر نیز برای ساختن هتلهایی که در سال ۲۰۱۸ آمادۀ بهرهبرداری خواهد شد، قراردادهایی امضا کردهاند.
صاحبان توریسم در ایران میدانند که باید هرچه بیشتر از فرصت استفاده کنند. بهترین هتل پایتخت در زمان شاه ساخته شده است. مسعود سلطانیفر معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد میراث فرهنگی در نظر دارد تعداد جهانگردان را از ۴ میلیون نفر کنونی تا سال ۲۰۲۵ به چندین برابر نفر برساند. رسیدن به این هدف مستلزم آن است که از امروز تا سال ۲۰۲۵ سالی ۲۰ تا ۲۵ هتل جدید بر هتلهای موجود افزوده شود.
مقداری آموزش نیز لازم است
در ایران به مسافران تازهوارد تذکر داده میشود که چنانچه مایلند اتاقشان قبل از سکونت تمیز شود، باید اعلام کنند.
ایران با ۱۹ مرکزی که به وسیلۀ سازمان یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهانی شناخته شده است و بخصوص میدان چهارباغ اصفهان که پس از میدان تیانمین در پکن بزرگترین میدان جهان به شمار میرود و بیش از همه مورد بازدید جهانگردان قرار میگیرد، نقاط دیدنی فراوان دارد. هتل عباسی اصفهان (هتل شاهعباس) یک جواهر است. در این هتل از هر ملیتی حتی آمریکایی، جهانگردان خارجی را در حال استراحت و استفاده از موقعیت خاص کشور میبینید که در حال نوشیدن چای در باغچهای با درختان سیصدساله نشستهاند و دربارۀ حوادث خاورمیانه بحث و گفتگو میکنند.
پس از ده سال دشواری، از زمان امضای توافق اتمی کار و پیشه در ایران رونقی گرفته است.
علاوه بر اسکی، جهانگردان میتوانند از مساجد قدیمی دیدن کنند. سری به صحراها بزنند و خاویار ارزان بخورند. البته اشکالاتی هم وجود دارد؛ زنان باید چادر به سر کنند (گرچه زنان اسکیباز به این دستور کمتر توجه میکنند)، مردان نباید شلوار کوتاه بپوشند. نوشیدن مشروبات الکلی ممنوع است و… گرچه مشروب و مواد مخدر نیز پیدا میشود و بنابراین زندگی آنقدرها هم که تصور میشود دشوار نیست. اما تا زمانی که تحریمها برداشته نشود استفاده از کارت اعتباری مقدور نیست. بنابراین جهانگردان باید مبالغی وجه نقد همراه داشته باشند.
یکی از بازرگانان آلمانی که از ایران بازدید کرده بود چنین ابراز عقیده میکرد که از خارج همه چیز از نظر شما تماشایی است و مردم بسیار خوبند ولی زمانی که داخل اتاق هتلتان میشوید مربوط به سال ۱۹۸۰ است. وی به تازگی از ایران بازگشته و در مدت اقامت خود در تهران در هتل استقلال منزل داشته: «فرش مقابل در ورودی، رنگ رو رفته و کهنه است».
در این میان برخی از جهانگردان هم که از ایران دیدار میکنند ممکن است ایرانیان را خشن و تجاوزکار و رفتار پلیس ارشاد را زننده و صدور حکم اعدام برای همجنسگرایان را به شدت بیرحمانه بدانند.
*منبع: اکونومیست، ۲۹ دسامبر ۲۰۱۵
*مترجم: علی نوری