روز یک‌شنبه ۱۰ ژانویه در شهرهای معروف و بزرگ جهان گروهی مثل چند سال گذشته بدون شلوار متروسواری کردند.
از برلین و لندن و وین و پراگ در اروپا تا نیویورک در آمریکا تا سیدنی در استرالیا و شانگهای در خاور دور و اورشلیم در خاورمیانه.
اینکه این حرکت را یک فعالیت بی‌پروا یا تفریحی و سرگرم‌کننده ارزیابی کنیم یک سوی قضیه است. سوی دیگرش آن است که این بار «متروسواری بدون شلوار» به ویژه در شهرهای اروپایی به واکنشی تبدیل شد در پاسخ به مزاحمت جنسی که شب سال نو (سیلوستر) در برخی از شهرهای اروپا روی داد: کسی حق مزاحمت و تعرض به کسی را در هیچ جا و به هیچ دلیلی ندارد!
در برخی از شهرها این چندمین بار بود که ده‌ها دختر و پسر و زن و مرد و حتی کودک در یک قرار قبلی بدون شلوار به متروسواری پرداختند. مبتکر این حرکت بیشتر سرگرم‌کننده که گاهی به دلیل هم زمانی با برخی رویدادهای سیاسی و اجتماعی رنگ اعتراض نیز به خود می‌گیرد، یک آمریکایی به نام چارلی تُد در سال ۲۰۰۰ بود که آن را اولین بار در نیویورک به اجرا در آورد. در حال حاضر در بیش از ۶۰ شهر جهان در یکی از روزهای سال «متروسواری بدون شلوار» انجام می‌شود. هدف از این حرکت چیست را راستش خود بی‌شلوارها هم نمی‌دانند! چارلی تُد گفته است: «ما می‌خواستیم مردم را بخندانیم». یکی از بی‌شلواران هم می‌گوید: «ما این کار را انجام می‌دهیم تا مردم را کمی از تکرار روزانگی زندگی‌شان دور کنیم».
مسوولان مترو و پلیس و نیروهای انتظامی به این موضوع خیلی خونسرد نگاه می‌کنند. مترویی‌ها تا زمانی که بی‌شلوارها هم مثل شلوارپوش‌ها با بلیت سوار قطار شوند، مشکلی با آنها ندارند و پلیس و نیروی انتظامی هم تا زمانی که اینها سرشان به کار خودشان گرم است و مزاحمتی برای کسی ایجاد نمی‌کنند، کاری به کارشان ندارد.
حالا به چند عکس رویترز Reuters© نگاه کنید. به نظر می‌رسد مبتکر این حرکت حق داشت: چیزی که در زمین ورزش یا استخر و کنار دریا کاملا طبیعی به نظر می‌رسد، ولی در شهر و مترو واقعا خنده‌دار است 😀 اگرچه همان طور که در برخی از عکس‌ها می‌بینید، بعضی از مسافران تلاش می‌کنند حضور بی‌شلوارها را به روی خود نیاورند ۸-O
