کامیار بهرنگ- جنجالی‌ترین رد صلاحیت انتخابات پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری، به نام سید حسن خمینی ثبت شد. نوه‌ی بنیانگذار جمهوری اسلامی یک روز پیش از سالگرد انقلاب اسلامی سال ۵۷ با نظر فقهای شورای نگهبان به طور قطعی از شرکت در این دوره انتخابات منع شد.
در این مدت بسیاری از نزدیکان حجت‌الاسلام سید حسن خمینی در این مورد سکوت کرده بودند تا با ریش سفیدی و لابی‌گری امکان حضور او را فراهم آورند. اکبر هاشمی رفسنجانی شاید تنها کسی بود که به صورت علنی لب به شکایت گشود و رد صلاحیت سید حسن خمینی را «هدیه‌ی بدی به بیت امام» عنوان کرد. هاشمی در این سخنان با اشاره به اینکه «شما صلاحیت خود را از کجا آوردید؟» اضافه کرده بود: «ما همه باید به امام و بیت امام خود را بدهکار حساب کنیم اما متاسفانه بدهکارها هدیه خوبی در مقدمه انتخابات به بیت امام ندادند، شخصیتی که اشبه مردم به جدش، امام خمینی، است صلاحیتش را قبول نمی‌کنند».
در این میان حجت الاسلام جعفر شجونی از منتقدان جنجالی اکبر هاشمی رفسنجانی و تولیت مرقد آیت‌الله خمینی، سخنان متفاوتی از دیگران مطرح کرده است.
در مصاحبه‌ای که با جعفر شجونی داشتم، او با تاکید بر اینکه «همه ما می‌دانیم که سید حسن خمینی مجتهد است» علت رد صلاحیت وی را در واقع نقش او در حمایت از آنچه شجونی «فتنه» می‌نامد عنوان کرد.
شجونی علت عدم شرکت سید حسن خمینی در آزمون اجتهاد شورای نگهبان را صحبت‌های اکبر هاشمی رفسنجانی عنوان می‌کند و تاکید می‌کند که «او زیر پای سید حسن خمینی نشسته است».
نزدیک ۲ سال پیش در مصاحبه‌ای که با شجونی داشتم او از فساد و حیف و میل‌های انجام شده برای بازسازی مقبره بنیانگذار جمهوری اسلامی سخن به میان آورد؛ سخنانی که بعدها کار او را به دادگاه ویژه روحانیت کشاند. از او در مورد سرانجام آن انتقادات و البته نقش سید حسن خمینی می‌پرسم، شجونی می‌گوید ما «سید حسن آقا را بیشتر از اطرافیان امروزی‌اش دوست داریم».
او در گفتگوی کنونی خود با کیهان لندن با اشاره به «رأفت امام» می‌گوید: «ایشان جوری بودند که حتی مگس را با عبای خود از اتاق بیرون می‌کردند و حاضر نبودند آن را بکشند». در ادامه از جعفر شجونی در مورد نقش بنیانگذار جمهوری اسلامی در اعدام‌های دهه‌ی اول انقلاب می‌پرسم. می‌گوید: «این حرف در واقع اشکال آقای منتظری به امام است و ما در اسلام حکم داریم که وقتی راس فتنه را زدید، ریشه آن باید اعلام برائت کند والا حکم آن هم اعدام است».
