اختر قاسمی (+عکس) شب پنج شنبه اولین اجرا از دو کنسرت دوم و سوم ژوئن بهنام و رضا سامانی نوازندگان سازهای کوبه ای به همراه هنرمند میهمان از ایران، داود ورزیده نوازنده‌ی نی در کلن برگزار شد.
برنامه سر وقت در فضایی بسیار گرم و شرقی در زیر زمین یک مرکز فرهنگی خصوصی آلمانی به نام « دنیای رویاها» آغاز شد و مورد استقبال علاقه مندان قرار گرفت.
نوای حزن آلود نی داود ورزیده به همراهی دف و تنبک رضا و بهنام سامانی مرا را به دشت‌های خوزستان و سرزمین‌های بختیاری برد. نوای بدون کلامی که بیشتر از هر کلامی با شنونده گفتگو می کرد بخصوص وقتی دیالوگ موسیقی بین سه هنرمند برقرار می‌شد. اثری بسیار زیبا با نوای حزن آلود نی جنوب که تاثر شنوندگان در سالن را برانگیخت.
بهنام سامانی در باره ی این نوع کنسرت بی کلام گفت: می‌خواهم با کلام موسیقی با مردم ارتباط برقرار کنم نه الزاما با آواز…
داود ورزیده در پاسخ این پرسش من که چگونه هنرمندی اهل تهران توانست آنچنان نوای نی جنوب و موسیقی بختیاری را به شنونده منتقل کند که بومیان آن دیار چنان رابطه‌ی عاطفی عمیقی با آن برقرار کنند، گفت که این باعث خوشحالی اوست که شنونده ای از آن دیار این احساس را داشته باشد ولی شاید دلیل اصلی‌اش گوش دادن زیاد به موسیقی این دیار بوده که می تواند این حس را به شنونده منتقل کند.
از داود ورزنده پرسیدم چرا نوای نی حتی اگر شاد باشد اما حزن خاصی دارد؟ او پاسخ آنرا در جنس ساز نی دانست که ذات آن این است و گفت این خاص ایران نیست بلکه در دیگر جاها همچون ترکیه و کشورهای عربی و حتی هندوستان و یا آسیای شرقی هم این ساز همین خصلت را دارد.
از داود در باره ی چگونگی انتخاب موسیقی پرسیدم و اینکه چگونه بود که عمدتا نوای جنوب و بندری و بختیاری را انتخاب کردید؟ او گفت « البته درست است که موسیقی بومی جنوب و بختیاری و بندری در این کنسرت برجسته بود ولی این کنسرت ضمن اجرای موسیقی محلی ایرانی در واقع موسیقی سنتی و یا عرفانی و صوفی هم بود. او گفت این موسیقی ترکیبی از موسیقی همه ی مناطق ایران بود. او در پاسخ سوال من در باره ی احتمال کارهای مشترک بعدی با برادران سامانی گفت: « بله این بار من قطعه ای را با نی خواهم ساخت و پس از ضبط برای برادران سامانی می فرستم تا آنها دف و تنبک را برای آن تنظیم کنند.»
ـ آیا بین موسیقی جوانانی همانند رضا و بهنام سامانی که در اینجا بزرگ شدند و موسیقی سنتی ایرانی را در فرای مرزهای میهن خودشان کار می کنند تفاوتی می بینید؟
ورزیده: در ذات خود نه تفاوتی ندارد. و از نظر ماهوی تغیری ایجاد نمی شود ولی اگر از لایه های سطحی تر نگاه کنیم چون دوستان در فضای فرهنگ غربی و در تعامل با موسیقی و آهنگسازان غربی هستند از این جهت رنگ و بوی ساز و آهنگسازی آنها رنگی غربی تر دارد ضمن اینکه نمی توانیم بگویم که این آهنگ یک موسیقی اروپایی ست، کاملا سنتی ایرانی ست اما گاهی رنگ و بوی دیگری دارد و یا تکنیکی که در سازها استفاده می کنند گاهی از تکنیک غربی بهره می برند. اما در مجموع همه ی آهنگسازان مطرحی که در اینجا می شناسم همه موسیقی ایرانی کار می کنند با کمی رنگ و بوی بین المللی تر.
رضا سامانی در باره‌ی چگونگی همکاری با داود ورزیده و انتخاب او برای کنسرت گفت: ما از طریق گروه موسیقی رومی با داود آشنا شدیم و بعد از همکاری با این گروه علاقمند بودیم با ایشان کار کنیم. این کنسرتی که شما امشب شنیدید ابتدا من و برادرم بهنام آن را نوشتیم و با دف و تنبک ضبط کردیم و برای داود به ایران فرستادیم که او هم نوای نی را برای این موسیقی آماده کرد.
با آنها در باره‌ی «نای کوبان»، نام کنسرت، نیز گفتگو کردم که به معنای نوای نی و سازهای کوبه‌ای است.
بهنام و رضا سامانی، دو جوان هنرمند از نسل اول مهاجرین ایرانی بعد از انقلاب در آلمان هستند که از همان ابتدای ورود با فعالیت‌های آنها آشنایی دارم. آنها به نوعی به سرمایه‌های جامعه ایرانی کلن و افتخار آنها تبدیل شده‌اند. این دو جوان هنرمند بیش از دو دهه است به شکل حرفه‌ای به نوازندگی سازهای کوبه‌ای مشغول هستند که ضمن همکاری با هنرمندان برجسته‌ی موسیقی ایرانی در درون و بیرون ایران و اجرای کنسرت‌های مختلف در سراسر جهان و شرکت در فستیوال‌های موسیقی به آموزش ساز نیز مشغولند.
کنسرت دوم آنها آدینه سوم ژوئن در همان سالن برگزار می‌شود.
