امروز، جمعه ۱۰ ژوئن ۲۰۱۶ جام ملتهای اروپا آغاز شد. بسیاری از علاقمندان از حالا برای یکماه آینده خود برنامهریزی کردهاند تا یکی از زیباترین تورنمنتهای ورزشی جهان را مشاهده کنند؛ مسابقاتی پر از حاشیه و اتفاقات پیشبینی نشده.
با اینکه فرانسه، اسپانیا و آلمان بیشترین جامهای قهرمانی این مسابقهها را به خانه خود بردهاند اما روزگارانی یونان و دانمارک هم در میان لیست قهرمانان قرار داشتند. این نشان میدهد که فوتبال قاره سبز آنچنان هم قابل پیشبینی نیست.
در این مطلب به معرفی کوتاه ۲۴ تیم حاضر در این مسابقات میپردازیم و نمایی کلی از شانس قهرمانی برای آنها را بررسی خواهیم کرد.
فرانسه، میزبانی با آرزوهای بزرگ
آخرین باز سال ۲۰۰۰ بود که تیم افسانهای فرانسه دو سال پس از فتح جام جهانی توانست این جام را هم تصاحب کند. در سالهای گذشته اما فرانسویها نتوانستند آن موفقیتها را تکرار کنند و حالا به عنوان میزبان مسابقات آرزوی فتح جام را در سر دارند. همگروهی با سوئیس، رومانی و آلبانی، مسابقات سختی را برای آنها در دور گروهی به همراه نخواهد داشت. البته اگر از اتفاقات غیرقابل پیشبینی فوتبال که ذات زیبای آن است صرف نظر کنیم رقیب اصلی آنها برای صدرنشینی سوئیس خواهد بود که در ردهبندی جهانی دو رتبه بالاتر از آنها قرار دارد.
دیدیه دشام، سرمربی فرانسه که خود به عنوان بازیکن سابقه قهرمانی در این جام را دارد حالا تیمی جوان و یکدست را آماده مسابقهها کرده است. اما ورود آنها بدون حاشیه هم نبود؛ کریم بنزما مهاجم این تیم با اتهام تبانی برای اخاذی روبرست. با اینکه او این اتهام را رد کرده و هنوز دادگاه در مورد آن حکمی صادر نکرده است اما دشام تصمیم گرفت برای آرامش تیم خود به روی نام یکی از بهترین مهاجمان اروپا خط بکشد.
مصدومیت زوما، مدافع این تیم البته جای نگرانی بیشتری برای تیم فرانسه دارد. اما به نظر نمیرسد که این موضوعات بر شانس قهرمانی فرانسه تاثیری داشته باشد و در بیشتر موسسههای شرطبندی (پیش از آغاز مسابقهها) بیشترین شانس برای آنها در نظر گرفته شده است.
آلمان، مدعی همیشگی برای تکرار افتخار
آلمانیها دور پیش جام ملتها اروپا را در کمال ناباوری ترک کردند. تیمی که همه آنها را مدعی اصلی قهرمانی میدانستند در برابر ایتالیا که اتفاقا در مرحله گروهی نمایش خیرهکنندهای نداشت بازی را واگذار کرده و حذف شد. دو سال بعد آلمان توانست جام جهانی را به خانه ببرد و در این دوره آماده تکرار موفقیتهای خود و تکمیل کلسکسیون جامهایش است. آلمانیها نیز در مرحله گروهی به نظر نمیرسد مشکل چندانی داشته باشند و همگروهی با لهستان، اوکراین و ایرلند شمالی برای تیم مدعی قهرمانی نمیتواند دردسرساز باشد. با اینکه همیشه بازی آنها و لهستان از هیجان خاصی برخوردار است.
تیم آلمان نسبت به ترکیب مسابقات جام جهانی تغییرات مهمی را شاهد است. فیلیپ لام، کاپیتان این تیم از فوتبال خداحافظی کرده است و شواین اشتایگر که موتور محرک تیم محسوب میشد فصل خوبی را در مسابقات باشگاهی پشت سر نگذاشته است. به باور کارشناسان اگر توماس مولر در ترکیب اصلی تیم به هر دلیلی نتواند بازیهای همیشگی خود در باشگاهش و مرحله مقدماتی را ارائه کند تیم آلمان با اینکه در تمام زمین قدرتمند است اما در مرحله حذفی با مشکلات جدی روبرو خواهد شد.
شانس قهرمانی آلمان در سایتهای شرطبندی اندکی کمتر از فرانسه است.
اسپانیا، اعاده حیثیت از قهرمان
حضور تیم رویایی اسپانیا در سال ۲۰۰۸ را ظهور نسل طلایی این تیم میدانند. آنها در آن دوره توانستند در فینال آلمان را شکست داده و پس از ۴۴ سال موفق به کسب جام اروپا شدند. دو سال بعد آنها جام جهانی را به دست آورند و در سال ۲۰۱۲ توانستند با کسب دوباره جام ملتهای اروپا تنها تیمی باشند که در دورههای گذشته دو دوره پیاپی موفق به کسب این عنوان شد. آنها چهار بار به فینال این رقابتها رسیدند و تنها یک بار (سال ۱۹۸۴) شکست خوردند.
اسپانیا درون دروازه خود شاهد رقابتی جدیست. کاسیاس که کاپیتان تیم است و از روزهای اوج خود فاصله دارد و دواید دخیا که با انگیزه بسیاری برای یک نمایش موفق راهی مسابقات شده است. هر کدام از بازیکنان خط دفاع و میانی این تیم میتواند آرزوی هر مربی باشد اما آنها برای حمله با مشکل روبرو هستند. دیگو کوستا با اینکه در مسابقات باشگاهی عملکرد قابل قبولی داشت اما هرگز نتوانست در ترکیب ملی نیز به همان خوبی باشد به نحوی که دل بوسکه سرمربی اسپانیا به روی نام او خط کشید تا یکی از محرومان بزرگ جام باشد. اما اگر فرناندو تورس و آلوار موراتا بتوانند بازیهای سال گذشته خود در رده باشگاهی و ملی را تکرار کنند شاید بتوان گفت که اسپانیا همان تیمی خواهد بود که حالا برای جبران نتایج ضعیف خود در جام جهانی گذشته راهی فرانسه شده است. همگروهی با ترکیه، جمهوری چک و کرواسی گروه آسانی را نشان نمیدهد اما برای یک مدعی قهرمانی شاید این موضوع مهم نباشد.
موسسههای شرطبندی فارغ از اینکه این تیم در مرحله گروهی جام جهانی حذف شد اما در کنار فرانسه و آلمان آنها را یکی از شانسهای اصلی برای قهرمانی میدانند.
انگلیس، به دنبال افتخار پس از نیم قرن
این تیم تنها تیم اروپایی که یک بار موفق به فتح جام جهانی شده اما هرگز کاپ قهرمانی جام ملتهای اروپا را نتوانسته به دست آورد.
روز برگزاری فینال این دوره جام ملتها در دهم ژوییه ۲۰۱۶ نزدیک به ۵۰ سال پس از کسب اولین و آخرین جام جهانی انگلیس در سال ۱۹۶۶ است. تیمی که همواره از چهرههای سرشناس باشگاهی بهره برده اما در سطح ملی نتوانسته است عملکرد قابل قبولی داشته باشد. در این دوره آنها تنها تیمی بودند که در دور مقدماتی تمام بازیهای خود را با پیروزی و دریافت تنها سه گل به پایان رساندند و همین موضوع انتظارات از آنها را بالا برده است. اتفاقات لیگ برتر انگلستان که با قهرمانی لسترسیتی و سوم شدن تاتنهام به پایان رسید نیز این انتظار را تشدید میکند، ترکیبی که امسال در سطح باشگاهی یک اتفاق نادر فوتبالی را رقم زد حالا رویای قهرمانی در سر دارد.
روی هاجسون مربی خوشفکری که حالا به یکی از چهرههای محبوب ملی تبدیل شده است به نظر میرسد ترکیب ایدهآل خود را پیدا کرده است و در گروهی که روسیه، ولز و اسلواکی قرار دارند کار سختی برای صعود نداشته باشد. اما بازی میان ولز و انگلیس را میتوان یکی از هیجانانگیزترین بازیهای این گروه عنوان کرد.
با اینکه شرط بندیها به روی قهرمانی انگلیس فاصله نسبتا زیادی با فرانسه دارد اما آنها را شانس چهارم برای قهرمانی میدانند.
اگر به ترکیب اصلی تیم ملی بلژیک نگاه کنیم تمام آنها در بالاترین سطح بازیهای باشگاهی به عنوان ستاره حضور دارند. تیمی که در سال ۲۰۰۰ با اینکه میزبان مسابقات بود حتی نتوانست از مرحله گروهی صعود کند و در تا ۲۰۱۲ حتی جواز شرکت در مرحله نهایی را به دست نیاورد اما سالها سختکوشی و سرمایهگذاری تیمی را روانه مسابقات این دوره کرده است که انتظار زیادی از آن میرود.
همگروهی آنها با ایتالیا، سوئد و جمهوری ایرلند گروه مرگ را تشکیل داده است. گروهی که محل رو در رو قرار گرفتن تفکرات متفاوت فوتبال است. از فوتبال تهاجمی بلژیک، تا بازی دفاعی مدرن ایتالیا، و آرامش سوئدی و سبک انگلیسی ایرلند.
آنها از تیبو کورتوآ، که درون دروازه میایستد تا ادن هازارد و کوین دی بروین هرکدام میتوانند درنتیجه بازیها نقش مهمی را ایفا کنند.
بلژیکیها با اینکه شانس بالایی برای قهرمانی ندارند اما پنجمین شانس برای کسب جام در بیشتر شرطبندیها محسوب میشوند.
تیمی که سالهاست رونالدو را در اختیار دارد و راحت گل میزد مشکل بزرگ خود در خط دفاع را حل کرده و حالا دیگر به راحتی گل نمیخورد. فرناندو سانتوز، سرمربی این تیم که سالها تیم ملی یونان را هدایت میکرد و به موفقیتهای بسیاری با این تیم دست پیدا کرد حالا در همان دفاع مستحکم را برای تیم ملی کشورش سازمان داده است. با این پشتوانه رونالدو تنها به فکر شکستن رکوردهای پیاپی خواهد بود، بیشترین حضور در جام ملتهای اروپا، بیشترین بازی ملی، بیشترین گل زده در جام ملتهای اروپا و شاید بالابردن اولین جام ملتهای اروپا بالای سرش. همگروهی آنها با مجارستان، ایسلند و اتریش کار سختی برای صعود به مرحله حذفی پیش روی آنها نگذاشته است. آنها با اینکه ستارهای مانند رونالدو را در اختیار دارند که میتواند نتیجه هر بازی را تغییر دهد اما همچنان به دلیل سن بالای مدافعان کناری خود امکان دارد نتوانند بازیهای روان و تهاجمی را ارائه دهند. با این همه آنها ششمین شانس قهرمانی در این دوره محسوب میشوند.
فوتبال ایتالیا همواره ثابت کرده است که غیرقابل پیشبینیست. آخرین باری که آنها موفق به کسب جام ملتهای اروپا شدند مربوط به سال ۱۹۶۸ میشود اما در این فاصله ۲ بار جام جهانی را به دست آوردند. نمایش آنها در دور پیش با اینکه کسی برای آنها شانسی قائل نبود نشان داد که این تیم میتواند در اوج ناباوری، آلمان را که شانس اصلی قهرمانی بود شکست دهد اما در فینال چهار گل از اسپانیا دریافت کند. این تیم در جام جهانی حتی نتوانست از مرحله گروهی بالا رود اما آنتونیو کونته، سرمربی این تیم همچنان اهل ریسک کردن و میدان دادن به ستارگان جوان لیگ ایتالیا نیست. او که پس از پایان مسابقات از تیم ملی خداحافظی و به لندن برای هدایت تیم چلسی سفر میکند ترجیح داده است تیمی مطمئن روانه فرانسه کند.
آندرهآ پیرلو کاپیتان محبوب ایتالیاییها غایب بزرگ این تیم محسوب میشود. او پس از سالها از لیگ ایتالیا خداحافظی کرد و راهی نیویورک شد و نتوانست نظر کنته را جلب کند تا بتواند آخرین بازی ملیاش را در فرانسه انجام دهد.
از سوی دیگر لشگری از مصدومان دست سرمربی این تیم را برای ترکیبی دلخواه بسته است، اما وجود بوفون، ده روسی و بونوچی هرکدام میتوانند به روی نتیجه تاثیر مهمی داشته باشند. گروه مرگ و در کنار بلژیک و سوئد و ایرلند بازیهای جذابی را حتی در مرحله گروهی رقم خواهد زد.
شرط بندی به روی قهرمانی ایتالیا ۱ به ۱۸ است اما آنها همواره ثابت کردهاند که در شکست خوردن و یا در پیروزی میتوانند همه را شگفتزده کنند.
تیمی که در اولین سالهای جدایی از یوگوسلاوی (سابق) خوش درخشید اما دوران نزولی آنها طولانی شد. نسل جدید بازیکنان این تیم اما در ردههای باشگاهی خود کارنامه قابل قبولی داشتند.
در دور مقدماتی بازی رفت و برگشت در مقابل ایتالیا را بدون شکست پشت سر گذاشتند و حالا آرسن ونگر، سرمربی آرسنال برای آنها شانس بزرگ پدیدهی این دوره را پیشبینی کرده است. موتور محرک تیم، لوکا مودریچ و متئو کواچیچ میتوانند نبض بازی را در دست بگیرند و مانژوکیچ و کالینیچ را در خط حمله حمایت کنند.
اما آنها بازیهای آسانی را در مرحله گروهی پیش روی خود ندارند. همگروهی با مدعی قهرمانی یعنی اسپانیا به همراه ترکیه و چک بازیهای هیجان انگیزی را از امروز نوید میدهد.
تیمی که سالها در رده بندی جهانی در دسته زیر ۱۰۰ قرار داشت امروز با روندی صعودی که از سال ۲۰۰۷ آغاز کردند به جایگاه دهم جهانی دست پیدا یافتند. آنها سالها مجوز ورود به مرحله نهایی را کسب نکردند و حتی در جام ملتهای ۲۰۰۸ که میزبان مسابقات بودند با تنها کسب یک امتیاز نتوانستند به مرحله حذفی راه پیدا کنند. اما اینجا آغاز فصل جدیدی در فوتبال اتریش بود.
آنها در مرحله مقدماتی این دوره با ۹ برد و یک تساوی از مجموع ۱۰ مسابقه با اقتدار راهی فرانسه شدند. تیمی که از سال ۲۰۱۱ تحت سرمربیگری مارلس کولر قرار دارد یک بازی منظم و منسجم را از خود ارائه میدهد. بازیکنانی همچون کریستین فرکس که فصلی رویایی را با لسترسیتی پشت سر گذاشته است در کنار داوید آلابا و آرناتوویچ امید دارند تا طلسم ناکامیهای اتریش در مسابقات جهانی را بشکنند.
پرتغال برای آنها حریف قدری محسوب میشود و از سوی دیگر ایسلند، جزیرهای کوچک که در فوتبال پیشرفت خیره کنندهای داشته است هم میتواند به عنوان حریفی ناشناخته برای هر تیمی مزاحمت ایجاد کند. تنها مجارستان در این گروه میتواند حریف آسانی باشد البته اگر بر شگفتیها چشم ببندیم.
لهستان، حمله و حمله و باز هم حمله
بهترین خط حمله مرحله مقدماتی جام ملتهای اروپا را لهستان به لطف حضور لواندوفسکی به دست آوردند. اما این عنوان آنچنان هم برای حضور در جام ملتهای اروپا به این تیم اطمینان خاطر نمیدهد.
هرچه این سوی میدان توفانیست اما آنها در خط دفاعی خود با مشکلات بسیاری روبرو هستند و حتی از جبل الطارق هم گل خوردند. مشخص نیست که در این فرصت کم خط دفاع خود را سامان دادهاند یا باید شاهد مسابقاتی پرگل و البته نتایجی نه چندان اطمینان بخش برای لهستان باشیم.
همگروه شدن دوباره آنها با آلمانیها و تقابل با اوکراینی که خط دفاعی مستحکمی دارد میتواند دو بازی تماشایی را رقم زند. البته بازهم باید گفت که با اینکه ایرلند شمالی برای اولین بار با این مسابقات راه پیدا کرده اما در این گروه آنچنان هم دست و پا بسته نیست.
حضور آنها در این مسابقات همواره با شکست همراه بوده است. حذف آنها در مرحله گروهی جام ملتهای ۲۰۰۸ که میزبان مسابقات (به صورت مشترک به اتریش) بودند فصل جدیدی از فوتبال را در این کشور رقم زد. اوتمار هیتسفلد که سالها سرمربی بایرن مونیخ بود به کشورش بازگشت و تیم ملی را از نابسامانی خارج کرد. او سالها بعد تیمی مدعی را تحویل ولادمیر پتکوویچ داد تا در مقابل آلبانی، رومانی و فرانسه نشان دهند که دوران تلخ فوتبال این کشور به پایان رسیده است.
دو دروازهبان این تیم از بهترینهای بوندسلیگا (آلمان) محسوب میشوند و استفان لیخشتاینر تجربه درخشان بازی در یوونتوس را همراه خود دارد. آنها بازیکنان کلیدی بسیاری در اختیار دارند که میتوانند بر جذابیت بازیهای سوئیس در این جام اضافه کنند. هرچقدر ژاکا فصل خوبی را پشت سر گذاشته بود اما شکیری شاید یکی از بدترین فصلها را تجربه کرد ولی هرچه هست آنها میتوانند در این جام خودنمایی کنند.
جمهوری چک، یادگار اقتدار و روح جوانی
از نسل رویایی این تیم که برای اولین بار پس از فروپاشی چکسواکی با نام جمهوری چک وارد رقابتها شدند، دروازهبان این تیم پتر چک و توماس روسیچکی باقی ماندهاند. آنها با شگفتی آمدند و تا فینال هم رفتند اما هرگز نتوانستند آن بازیها را تکرار کنند. امسال اما هواداران این تیم بسیار امیدوار هستند، آنها درون دروازه پتر چک را دارند که گل زدن به او کار آسانی نیست، خط دفاعی و حمله قدرتمندی را تحت سرمربیگری پاول وربا دارند.
کار تیمی آنها در مرحله مقدماتی بسیار خوب بود و انگیزه بسیاری برای بازگشت به سطوح بالایی فوتبال اروپا دارند. بازیکنانی که هرکدام به دنبال نمایشی موفق هستند تا بتوانند به تیمهای مطرح اروپایی بروند.
هر سه بازی چک با اسپانیا، کرواسی و ترکیه میتواند یک بازی هیجانانگیز را رقم زند.
اتحاد جماهیر شوروی (سابق) تنها در اولین دوره مسابقات که بسیاری از کشورهای اروپایی در آن شرکت نکردند توانست به عنوان قهرمانی دست پیدا کند. پس از فروپاشی نیز، روسیه نتوانست میراثدار خوبی برای برای آن تیم مستحکم باشد اما باید دید این تیم که ۲ سال دیگر میزبان جام جهانیست تا چه حد میتواند شگفتیساز باشد. اولین و آخرین باری که آنها قهرمان شدند به سال ۱۹۶۰ باز میگردد که اتفاقا در پاریس کاپ را بالای سر بردند.
همگروهی آنها با انگلیس، ولز و اسلوواکی بازیهای هیجانانگیزی را نوید میدهد. هرچقدر سبک بازی انگلیس و ولز به هم شباهت دارد، اما بازیهای روسیه و اسلوواکی نیز شبیه هستند. بیشتر بازیکنان این تیم در لیگ روسیه بازی میکنند و این موضوع هم میتواند به نفع آنها باشد و ناشناخته ماندن آنها موجب پیروزی شود و هم میتواند نداشتن تجربه اروپایی آنها را از دیگر تیم عقب بیاندازد.
ترکیه، شور و شوقی برای نمایش اقتدار
ترکیه از سال ۲۰۰۰ شروعی رویایی در فوتبال خود داشت. سرمایهگذاریهای عظیم در سطح باشگاهی و ملی آنچنان بود که در جام جهانی ۲۰۰۲ سوم شدند. اما با این همه همچنان افتخاری اروپایی به دست نیاوردند و حالا با تیمی منسجم به دنبال کسب نتیجهای بهتر هستند.
آنها در مرحله گروهی کار آسانی ندارند؛ اسپانیا مدعی قهرمانیست و کرواسی همیشه برای ترکیه دردسرساز است و البته نباید از انگیزههای چک نیز گذشت.
فاتح تریم، سرمربی افسانهای ترکها سالهاست که تجربههای موفق مربیگری داشته و حالا از سال ۲۰۱۳ هدایت تیم ملی را به دست گرفته است. آردا توران شاید امروز نماد تیم ملی کشورش باشد. بازیکنی با کارنامه درخشان در بازیهای باشگاهی که در کنار چالهان اغلو و بسیاری دیگر از جوانان با انگیزه این تیم میتوانند فصلی جدید در تیم ملی ترکیه را رقم بزنند.
برای اولین بار پرچم اژدهانشان ولز در میان تیمهای مرحله نهایی جام ملتهای اروپا حضور دارد، اما این پرچم بدون شک بدون حضور گرت بیل ممکن نبود. تیمی که سالهاست کارنامه ناموفقی در سطح ملی دارد اما در دور مقدماتی توانست با بلژیک در خانه حریف مساوی کند و آنها را در خانه خود شکست دهد. باید گفت اگر بیل در شرایط مناسبی باشد میتواند نتیجه بازی را تغییر دهد اما باید دید این اژدهای ولزی میتواند در این دوره از مسابقات تیم ملی کشورش را مانند دور مقدماتی سرافراز کند یا نه.
بازی آنها با انگلیس میتواند جذاب باشد اما روسیه و اسلوواکی هم میتوانند مسیری برای خلق یک نتیجه تاریخی باشند.
سال ۲۰۱۶ برای دوستداران فوتبال شگفتیهای بسیاری داشت، یکی از آنها بی تردید صعود تیم ایسلند به دور نهایی جام ملتهای اروپاست. این اولین حضور آنها در مسابقات سطح اول جهانیست. تیمی که زمانی حتی به دلیل جایگاه جهانی از شرکت در مسابقات مقدماتی محروم میشد توانست در این دوره از مسابقات ترکیه را ۳ بر صفر و هلند را در هر دو مسابقه رفت و برگشت شکست دهد. شاید بتوان گفت که این تیم در مقابل اسپانیا در مرحله گروهی شانس چندانی نداشته باشد اما ناشناخته بودن آنها و ادامهی مسیر پیشرفت ایسلندیها حتی میتواند آنها را هم به دردسر بیاندازد. اتریش و مجارستان حریفانی خواهند بود که روی کاغذ میتوانند مسابقههای برابر با ایسلند داشته باشند و آنها را امیدوار کنند تا با یک بازی منسجم آنها را به پدیده در این جام تبدیل کنند.
لارش لاگربرگ، مربی نام آشنای سوئدی از سال ۲۰۱۰ روی این تیم کار کرده است و حالا پس از سالها مزد تلاش و تجربه خود را خواهد گرفت. نگاهی به بازیکنان این تیم نشان میدهد که با وجود سیگوردسون که سوانزی (انگلیس) بازی میکند به همراه تجربه گرانبهای گودیانسن که سابقه بازی در چلسی و بارسلونا را دارد در کنار مگنوسون، پدیدهای با ۱۹۰ سانتی متر قد و تجربه بازی در یوونتوس (ایتالیا) تیمی ناشناخته اما قدرتمند را تشکیل داده است.
اوکراین، مسافران سرزمینی جنگزده
بحرانهای سیاسی چند سال اخیر اگر اقتصاد و جامعه این کشور را درگیر خود کرده اما فوتبال در این کشور پیشرفت کرده است.
آنها تنها یک دوره که میزبان مسابقات بودند توانستند به مسابقات راه پیدا کنند اما در این دوره زیر نظر میخایلو فومنکو در ۳۲ بازی تنها ۴ شکست را تجربه کردهاند و در دور مقدماتی یکی از بهترین خطوط دفاعی را داشتند. همگروه شدن آنها با آلمان خبر خوبی برای اوکراین نیست اما آنها پیش از این، لهستان را در دو بازی رفت و برگشت شکست دادند و بازی با ایرلند هم میتواند فرصت خوبی باشد تا آنها را به سوی مرحله حذفی هدایت کند.
بیشتر بازیکنان این تیم در لیگ اوکراین مشغول هستند و همین موضوع میتواند موجب هماهنگی بیشتر آنها شود.
جمهوری ایرلند، سربازان سرزمین قصرهای سنگی
تیمی که روی نیمکت خود کولهباری از تجربه حرفهای را دارد. مارتین اونیل که سالها تجربه مربیگری در لیگ برتر انگلیس را دارد با همراهی روی کین، کاپیتان پرآوازه منچستر یونایتد چند سالیست که میخواهند نام کشورشان را در اروپا مطرح کنند.
تیمی که همان تجربه را در میان بازیکنان خود نیز مشاهده میکند و مسنترین تیم این مسابقات محسوب میشود. اما هرچه هست آنها سالهاست که منتظر فرصتی برای نمایش قدرت میگردند.
شاید این جام فرصت خوبی باشد اما همگروهی با بلژیک، ایتالیا و سوئد شانس زیادی به آنها نخواهد داد.
سوئد، وایکینگها با رهبری افسانهای
آنها در مرحله مقدماتی نتوانستند بازیهای قابل قبولی ارائه کنند و سرانجام بالاتر از مونتنگرو، لیختن اشتاین و مولداوی تیم سوم گروه شدند و در مسابقه حذفی با دانمارک توانستند جواز سفر به فرانسه را کسب کنند. اما همین شاید نشانه خوبی برای آنها باشد چرا که هر بار آنها در دور مقدماتی موفقیت چشمگیری داشتند در مسابقات گروهی حذف شدند. بازی با بلژیک و ایتالیا نمیتواند خیلی برای آنها راحت باشد اما فوتبال است و هزار اما و اگر.
اریک هامرن از سال ۲۰۰۹ سرمربی این تیم است، با اینکه هرگز نتوانست نتایج خیرهکنندهای برای این تیم کسب کند اما همچنان به کار خود ادامه میدهد. آنها صعودشان را بی شک مدیون زلاتان ابراهیموویچ کاپیتان تیم هستند کسی که امروز در اوج آمادگیست و میتواند هر لحظه مسیر بازی را تغییر دهد.
رومانی، بازگشت به اوج یا تکرار فاجعه
کارنامه رومانی در جام ملتهای اروپا پر است از شکستهای تلخ و حالا آنگل یوردانسکو پس از سالها حضور در سیاست برای سومین بار به عنوان سرمربی تیم انتخاب شد. بسیاری از دوستداران فوتبال رومانی را با گئورگه هاجی میشناسند، این تیم اگر مانند نسل طلایی آن دوران نیست اما کار گروهی منسجمی را در مسابقههای اخیر خود ارائه کردهاند.
با اینکه شیوه بازی آنها در سطح اول اروپا نیست اما همگروهی با آلبانی خبر خوبی برای آنهاست هرچند فرانسه و سوئیس هم در آن گروه باشند.
اسلواکی، اولین حضور با شروعی طوفانی
آنها در مرحله مقدماتی نتایجی غیرقابل پیشبینی را رقم زدند و اسپانیا را شکست دادند. با این حال در پایان به عنوان تیم دوم گروه برای اولین بار راهی جام ملتهای اروپا شدند. ۶ برد پیاپی در بازیهای مقدماتی نشان میدهد اگر بخواهند، میتوانند نتایج خوبی به دست آورند.
همگروهی با انگلیس، ولز و روسیه کمترین شانس برای صعود را به اسلواکی میدهد اما آنها وقتی مدعی قهرمانی را شکست دادهاند بنابراین میتوان گفت همه چیز فقط روی کاغذ نیست.
تیمی که سه بار قهرمان المپیک و دو بار نایب قهرمان جام جهانی شده بود آخرین بار در سال ۱۹۸۶ در یک تورنمنت جهانی حضور پیدا کرد. حالا پس از سالها آنها موفق به حضور در جام ملتهای اروپا شدهاند، جامی که امید چندانی برای برنده شدنش ندارند و در کنار ایرلند شمالی و آلبانی جزو پایینترین شانسها هستند. همگروهی آنها با پرتغال، اتریش و ایسلند برای آنها خبر خوبی نبود.
ایرلند شمالی، فرزندان جورج بست
در حالیکه آنها سه بار سابقه حضور در جام جهانی را دارند اما این اولین بار است که راهی جام ملتهای اروپا میشوند. آنها در دور مقدماتی در گروهی نه چندان آسان توانستند به عنوان تیم دوم گروه خود جواز حضور در مسابقات را به دست آوردند. اما همگروه شدن با آلمان برای آنها میتواند یک شکست از پیش تعیین شده باشد، بازی دوم در مقابل لهستان با خط حملهی افسانهای خود میتواند بازی سوم را تشریفاتی کند اما همچنان آنان میتوانند امید داشته باشند تا به عنوان یکی از چهار تیم سوم که به مرحله حذفی صعود میکنند تاریخساز شوند.
۱۰ بازی بدون شکست بهترین رکورد ملی این کشور را رقم زده است اما عملکرد آنها در نه دفاع و نه حمله آرزوی چندانی برای آنها باقی نمیگذارد.
آلبانی، عقابهای آرام
به باور بسیاری از کارشناسان، آلبانی نیز همچون چند کشور دیگر به لطف برگزاری ۲۴ تیمی این دوره از مسابقات امکان آن را پیدا کرده است تا برای اولین بار راهی مسابقات شود.
آنها در دوره گروهی با قرعه خوبی روبرو شدند، اگر فرانسه را در نظر نداشته باشیم با توجه به عملکرد آلبانی در دور مقدماتی میتوان گفت رقابت آنها با رومانی و سوئیس آنچنان هم از پیش تعیین شده نیست.
آنها در دور مقدماتی کمترین ضربه در چهارچوب را میان تیمهای صعود کننده به مرحله نهایی دارا هستند. اما یک مربی ایتالیایی- آلبانیایی و چند بازیکن مشغول در لیگ ایتالیا به آنها کمک کرد تا اگرچه با نتایجی نه چندان درخشان اما سرانجام راهی مسابقات شوند.