شاید برای شما شنیدن خبر یک حمله تروریستی در فرانسه دیگر همراه با شگفتی نباشد؛ این در حالی‌ست که هر روز شادی فرانسوی‌ها برای ارزش‌های آزادی‌خواهانه و دموکراتیک‌شان سخت‌تر می‌شود.
دستکم ۸۰ کشته همراه با تعداد زیادی زخمی و ملتی عزادار نشان می‌دهد که دولت اسلامی به راحتی پشت حمله نیس قرار داشته [و به هدف خود رسیده است]. قطعا دولت اسلامی با فعالیت خود در رسانه‌های اجتماعی، همراه با ستایشِ این حمله توضیح می‌دهد که آنها چگونه «مردم فرانسه را به خودشان باز خواهد گردادند».
وقتی در نوامبر ۲۰۱۵ حملات پاریس انجام شد ما به سادگی توضیح دادیم که چرا فرانسه هدف این حمله قرار گرفته است. این متن با تغییراتی و اضافه شدن بخش‌هایی مجددا منتشر می‌شود.
مردم فرانسه این سوال را می‌پرسند که چرا فرانسه به طور خاص مورد هدف دولت اسلامی قرار گرفته است. دولت اسلامی از تمام جهان غرب متنفر و به دنبال نابودی آن است. آنها به دنبال جایگزین کردن غرب با یک خلافت اسلامی جهانی هستند. با این حال برخی از کشورها در اولویت زمانی و مکانی برای حمله‌های تروریستی قرار دارند.
دلایل ذکر شده در اینجا از طریق توضیح دیدگاه‌های دولت اسلامی می‌تواند به درک خوانندگان برای فهم بهتر این موضوع کمک کند. بیان این نکته‌ها به عنوان توجیه اعمال دولت اسلامی که در نهایت به ایدئولوژی تنفر افراطی می‌انجامد، نیست.
این ۵ دلیلی‌ست که دولت اسلامی به فرانسه حمله می‌کند:
۱) فرانسه با دولت اسلامی و دیگر گروه‌های اسلامی مبارزه می‌کند
فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه فرمان حمله جنگند‌های این کشور به مواضع دولت اسلامی در سوریه را صادر کرد. فرانسه اولین کشور اروپایی بود که در حمله به دولت اسلامی با ایالات متحده همراه شد و تاکنون تنها کشور اروپایی‌ست که در حملات مستقیم علیه دولت اسلامی در سوریه و عراق حضور دارد.
فرانسه همچنین مبارزه با اسلام‌گرایان شمال آفریقا را رهبری می‌کند. سربازهای فرانسوی بودند که تیمبوکتو را از دست شورشیان اسلامگرا متعلق به القاعده در مغرب و مالی آزاد کردند.
بنابراین دولت اسلامی خواهان جنگ بیشتر با کسانی‌ست که بیشتر با آنها می‌جنگد. در این صورت آنها پیامی به مردم عادی فرانسه می‌دهند که سیاست خارجی کشورشان در مورد خلافت اسلامی جهانی اشتباه است و تلاس می‌کند آنها را به وسیله ترور مجبور به تسلیم کند.
۲) فرانسه ایدئولوژی اسلامی را مشکل می‌داند
مانوئل والس، نخست وزیر فرانسه پس از حمله به مجله شارلی هبدو گفته بود که فرانسه در جنگ با اسلام افراطی قرار دارد. سفیر فرانسه در آمریکا پس از این به روشنی گفته بود: «ما در حال جنگ با اسلام افراطی هستیم. این در حال حاضر تنها یک معنی دارد… اسلام در حال گسترش افراط‌گرایی‌ست و این برای همه خطرناک خواهد بود». فرانسه تنها به گفتن اینکه اسلام افراطی یک مشکل است اکتفا نکرده و به صورت عملی نیز وارد مقابله با ایدئولوژی اسلامی شده و در این مسیر تنها به مبارزه با گروه‌هایی همچون القاعده و دولت اسلامی محدود نمانده و گروه‌هایی همچون اخوان المسلمین که به مروجان اسلامِ افراط‌گرای خشونت تبدیل می‌شوند را هم در بر گرفته است.
۳) فرانسه بر ارزش‌های خود وفادار مانده و به دنبال همپیوندی مسلمان است
مانوئل والس، نخست وزیر فرانسه به صراحت گفته است که «ما به دنبال ایجاد یک مدل از اسلام هستیم که به طور کامل [به جامعه] پیوند خورده و با ارزش‌های جمهوری [فرانسه] سازگار باشد». این به راحتی می‌تواند موجب نفرت دولت اسلامی قرار گیرد چرا که آنها نمی‌خواهند یک اسلام یکپارچه و مسالمت آمیز به راحتی در جامعه گسترش پیدا کند. فرانسه فعالانه در حال اقدام برای ادغام مسلمانان است که اگر با موفقیت همراه شود گذاره «اسلام در برابر جهان» که از سوی دولت اسلامی ارائه می‌شود را از میان خواهد برد.
۴) فرانسه نشان‌دهنده ارزش‌های روشنگری غرب است
فرانسه کشوری‌ست که بسیاری از جنبش‌های روشنگری در آن اتفاق افتاده است، جاییکه ایده‌های مدرن حقوق شهروندی، حقوق بشر و جدایی دین از دولت برای اولین بار در آنجا مطرح شده است.
این برای دولت اسلامی بسیار وسوسه برانگیز خواهد بود تا به نماد ارزش‌های اروپایی / غربی حمله کند.
۵)دولت اسلامی نیازمند بازگرداندن تاریخ و افتخار است
فرانسه کشوری قدیمی با تاریخی طولانی‌ست. دولت اسلامی لیستی از فعالیت‌های شکایت برانگیز فرانسه [از دید آنها] در طول تاریخ همراه خود دارد. آنها همچنین از اروپا به دلیل تاریخ استعماری اروپا نفرت دارند.
این تنفر در مورد فرانسه که موجب تجزیه امپراطوری عثمانی و از بین بردن خلافت آنها پس از جنگ جهانی اول شدند، صورتی خاص به خود می‌گیرد. فرانسه یکی از کشورهای پیشرو در جنگ‌های صلیبی قرن یازدهم میلادی بود؛ جاییکه که در آن پیشروی خلافت اسلامی به اروپا در نبرد تور (Battle of Tours) در سال ۷۳۲ پس از میلاد مسیح متوقف شد.
دولت اسلامی نمی‌تواند قرن‌ها نارضایتی را در نظر نگیرد و مدعی بازگرداندن «افتخار از دست رفته» به امامات خود باشد.
* منبع: پروژه کرولین
* ترجمه و تنظیم: کامیار بهرنگ
