خبرگزاری رویترز در گزارشی درباره وضعیت پناهجویان سوری در یونان نوشته شرایط آنها به حدی «اسفبار» است که بسیاری از آنها از ترک سوریه پشیمان هستند.
یونان از سال ۲۰۱۵ به گذرگاه اصلی ورود به اروپا برای پناهجویانی که از جنگ و درگیری در خاورمیانه فرار میکنند٬ تبدیل شده است.
به گفته آژانس پناهندگان سازمان ملل از آغاز سال جاری تاکنون بیش از ۱۶۰ هزار پناهجو از طریق عبور از دریای مدیترانه خود را به یونان رساندهاند که حدود نیمی از آنها را پناهجویان سوری تشکیل میدهند.
برای گرفتن پناهندگی در اروپا٬ افراد باید در یونان فرایند درخواست خود را در دفتر حمایت پناهندگی اروپا طی کنند. این کار مستلزم حداقل انجام دو مصاحبه در یونان است و پس از آن حداقل دو مصاحبه دیگر در کشوری انجام میشود که در آنجا به آنها پناهندگی داده میشود.
یکی از افرادی که در دفتر خدمات پناهندگی یونان کار میکند٬ میگوید که مدت زمانی که طول میکشد به درخواستها رسیدگی شود بستگی به افرادی دارد که درخواستها به آنها تحویل داده میشود. به گفته او برخی از آنها خیلی سریع اقدام و برخی کندتر عمل میکنند.
پناهجوی سوری که علاقهای ندارد نام واقعیاش را بگوید و خود را با نام مصطفی معرفی میکند٬ میگوید اگر میدانست که زندگی در کمپهای پناهجویی در یونان چگونه است هرگز سوریه را ترک نمیکرد.
او چهار ماه پس از زندگی کردن در کمپ پناهجویان در بندر پیره آتن و در حالی که منتظر است به درخواست پناهندگیاش رسیدگی شود چنان در شرایط دشواری است که از ترک حلب پشیمان است.
مصطفی در حالی که اشک میریزد٬ میگوید: «هر چیزی بهتر از این شرایط است».
مصطفی ۳۸ ساله است اما از سن واقعیاش بسیار بزرگتر به نظر میرسد. او در حال حاضر با همسرش نادیا در کمپ و در گرمای ۳۵ درجه زندگی میکند.
مصطفی میگوید: «ما تصور نمیکردیم که به مدت طولانی اینجا انتظار بکشیم اما هنوز مصاحبه اول درخواست پناهندگیمان را هم انجام ندادهایم. آنها بارها زمان مصاحبه را عقب انداختهاند و ما تقریبا یک سال است که اینجا انتظار میکشیم».
او اضافه میکند: «دلم میخواهد دست زنم را بگیرم و خودمان را به دریا پرت کنیم».
زمان رسیدگی به درخواست پناهندگی افرادی که پس از توافق ترکیه و اتحادیه اروپا در ماه مارس جاری به یونان رسیدهاند میتواند طولانیتر هم باشد.
ماها ۳۸ ساله میگوید «زندگی در سوریه میتواند آسانتر از وضعیتی باشد که ما در اینجا داریم».
ماها در ماه فوریه پس از آنکه همسرش بر اثر سکته فوت کرد دست سه فرزندنش را گرفت و حلب را به سمت اروپا ترک کرد.
او میگوید: «زندگی در اردوگاه الیوناس سختترین بخش سفر بوده است٬ غذاهایی که به ما میدهند قابل خوردن نیست اما ما راه چاره دیگری هم نداریم. بسیاری از پناهجوها از آمدن به اینجا پشیمان هستند».
به گزارش رویترز٬ علاوه بر پناهجوهایی که در اردوگاهها زندگی میکنند بسیاری مجبورند در خیابانهای آتن بخوابند.
پناهجویان وقتی که خود را به جزایر یونان همچون ساموس و لسبوس میرسانند باید برای انجام اولین مصاحبهِ درخواست پناهندگی به آتن بروند؛ سفری که به نوشته رویترز پرهزینه است.
صافی کارمند سابق سازمان پیمان آتلانتیک شمالی- ناتو- و مترجم به این خبرگزاری میگوید: «مردم در اینجا مستاصل هستند و آمادهاند که به هر کاری دست بزنند. هر کسی در اینجا از جمله خودم افسرده است و هیچ کس احساس خوبی ندارد».
او ادامه میدهد: «دوستانی دارم که میگویند میخواهند به سوریه برگردند و به گروه القاعده و یا گروههای دیگر بپیوندند. آنها احساس میکنند انتخاب دیگری ندارند و من هم آنها را بابت این حرفها ملامت نمیکنم».