کامیار بهرنگ – نادر قاضی‌پور، نماینده اورمیه در مجلس شورای اسلامی همواره با حاشیه کار کرده است. از مجلس هشتم که ۴ روز قبل از انتخابات با رایزنی مسئولان استان تایید صلاحیت شد و در دور دوم وارد مجلس شد تا مجلس نهم که ۲ روز قبل از برگزاری انتخابات تایید صلاحیت شد و با فقط یک روز تبلیغ توانست رای اول حوزه انتخابیه خود را به دست آورد.
پس از پیروزی در انتخابات مجلس دهم نیز سخنرانی پر حاشیه‌ی او بحث‌های بسیاری داشت. او از جمله در نوبت‌های مختلف گفته بود: ««من نماینده ملتم نه نماینده ۴ تا گردن کلفت… شما در دو ساعت به من ۲۰۰ هزار رای دادید برای اینکه مرا تیز کنید تا به جان این مسئولان بیفتم… می‌گویند یک روز پسر بچه‌ای را ختنه می‌کردند، دختر بچه‌ای آن طرف داشت گریه می‌کرد. گفتند تو چرا گریه می‌کنی؟ گفت: دارند برای من تیز می‌کنند!… مملکت را به آسانی به دست نیاورده‌ایم که هر روباه و بچه و کره الاغی را بفرستیم آنجا. مجلس جای کره الاغ نیست! … مجلس جای زنان نیست؛ جای مردان است. بفرستید سرشان بلا بیاورند تا آبرویتان برود!؟»
اما آخرین حاشیه‌ی قاضی‌پور یک جنس دیگر داشت و او به احسان بداغی، خبرنگار روزنامه ایران در حال مصاحبه حمله کرده و با او برخورد فیزیکی می‌کند.
احسان بداغی برخورد قاضی‌پور با خودش را اینگونه روایت کرده است: «من از آقای قاضی‌پور که با نگاه قومی از تشکیل فراکسیون دفاع می‌کرد، پرسیدم آیا این کار موجب ایجاد شکاف قومی و هویتی نمی‌شود؟ آقای قاضی‌پور از من پرسید در انتخابات ۹۲ و ۹۴ به چه کسانی رای داده‌ام و وقتی من پاسخ دادم شروع کرد به تمسخر من و گرایش سیاسی ذکر شده. در ادامه آقای قاضی‌پور بحث را به مسائل مذهبی و انقلابی کشاند و من را به مواجهه با این مسائل متهم کرد و در همین حین به من حمله‌ور شد.آقای قاضی‌پور ابتدا مشتی به صورت من زد و دستگاه ریکوردر من که در حال ضبط مصاحبه بود را گرفت و بعد از اینکه تلاش کردم ریکوردم را پس بگیرم دو مشت دیگر به سرم زد».
اما خود قاضی‌پور بعد از تمام واکنش‌ها نسبت به خشونت او با یک خبرنگار، با اشاره به اینکه «بنده مثل تراکتور از هرچه سر راهم بود رد شدم» گفت: «بنده برای تمامی اصحاب رسانه و خبرنگاران احترام خاصی قائلم در روز یک‌شنبه نیز با شوخی عکس‌العمل نشان دادم که ناخوشایند بود».
اما شاهدان این ماجرا تایید می‌کنند که برخورد قاضی‌پور اصلا «شوخی» نبوده است. به گفته یکی از آنها «وقتی قاضی پور کنترل خود را از دست می‌دهد با حمله به خبرنگار سوال کننده چند مشت به صورت او می‌زند و بعد یقه او را گرفته و به دیوار تکیه می‌دهد سپس نمایندگان و حاضران دیگر که درصحنه حضور داشتند این دو نفر را از هم جدا کردند. بعد از آن قاضی پور دست خبرنگار را گرفت و به اداره حراست مجلس برد، متاسفانه حراست مجلس با ضبط دستگاه رکوردر این خبرنگار تمام فایل‌های صورتی وی را حذف کردند و به وی اجازه انتشار جزئیات خبر را ندادند».
برای بررسی این ماجرا که اولین مورد در مجلس شورای اسلامی نیست با احسان مهرابی که سال‌ها تجربه کار به عنوان خبرنگار پارلمانی را داشته گفتگو کردیم.
این خبرنگار پارلمانی تاکید می‌کند: «برای کسانی که در مجلس کار کرده‌اند و گپ و گفت‌های نمایندگان و خبرنگاران را از نزدیک دیده‌اند صحبت‌هایی و اتفاقاتی از این دست امر غریبی نیست». وی می‌افزاید: «از این جهت می‌گویم غریب نیست چرا که پیش از این هم بارها شاهد آن بودیم که برخی نمایندگان مجلس، خبرنگاران را تهدید، به آنها توهین کرده و حتی با آنها برخورد فیزیکی داشتند».
احسان مهرابی به سابقه این مدل برخوردها اشاره کرده و می‌گوید: «پس از انتشار کاریکاتور روزنامه ایران در سال ۸۵ که منجر به توقیف این روزنامه شد و اعتراضاتی را در مناطق ترک‌نشین به همراه داشت، نماینده گرمی [از حوزه‌های انتخابی استان اردبیل] خبرنگار روزنامه ایران را مورد ضرب و شتم قرار داد. پیش از آن هم مهدی کوچک‌زاده نماینده تهران با خبرنگار روزنامه شرق به نوعی برخورد فیزیکی داشت و به او توهین کرد. موارد دیگری هم بوده که برای مثال خبرنگاری به نماینده مجلس گفته بود که مگر آقای خمینی (و به تعبیر خودشان حضرت امام) نگفته است که اینطوری نباشد و نماینده مجلس هم در جواب گفته است، “حضرت امام گفته‌اند خبرنگاران زر زیادی نزنند”».
احسان مهرابی در ادامه‌ی گفتگو با کیهان لندن، به برخورد قربانی یکی از اعضای هیات رئیسه در بیرون صحن مجلس با خود اشاره کرد و گفت: «زمانی که من موضوع تهدید آقای قربانی را در جلسه مطبوعاتی با آقای حداد عادل رئیس وقت مجلس مطرح کردم، پاسخ داد “خوب این را آقای قربانی گفته، به من چه؟! چه کارش کنم؟!”»
مهرابی همچنین تاکید کرد که «بعد از سال ۸۸ این مدل برخوردها و تهدیدها تشدید شد و در یک مورد مشخص روح‌الله حسینیان با خود من چنان برخوردی کرد که تا چند دقیقه بسیاری از خبرنگاران در شوک به سر می‌بردند». مهرابی با اشاره به تمام این موضوعات گفت: «در این سال‌ها متاسفانه اینگونه برخوردها به نوعی عادی شده و می‌توان انتظار تکرار آنها را در آینده نیز داشت».
او در مورد برخوردها یا واکنش‌های احتمالی با چنین نمایندگانی گفت: «به باور من احتمال اینکه بیشتر از یک واکنش کلامی از سوی هیات رئیسه را شاهد باشیم کم است چرا که اینجا، رئیس مجلس هیچ‌گونه برتری نسبت به دیگر نمایندگان ندارد. هر نماینده بعد از انتخاب از حوزه خود ظاهرا نماینده تمام ملت محسوب می‌شود بنابراین رئیس مجلس را بیشتر می‌توان دبیر مجلس دانست. با چنین جایگاهی او نمی‌تواند از نماینده‌ای دیگر بازخواست کند و با این حساب بیشتر برخورد مجلس با نمایندگان می‌تواند یک برخورد سمبلیک باشد. برخورد با خبرنگاران در تمام دوره‌های مجلس وجود داشته حتی در مجلس اصلاح‌طلب ششم هم مواردی وجود داشت اما بنا به دلایلی خیلی صحبت نشد. در موارد قبلی هم آقای لاریجانی به عنوان رئیس مجلس واکنش جدی نشان نداده است و اعضای هیات رئیسه مجلس مانند آقای پزشکیان هم بنا به ملاحظات قومی که دارند (ایشان هم یکی از امضاکنندگان تشکیل فراکسیون ترک‌زبانان هستند) شاید برخورد آرامی انجام دهند. اما به صورت کلی باید گفت که برخوردهای مجلس در اینگونه موارد برخوردهای جدی نبوده و نیست».
احسان مهرابی در ادامه‌ی این گفتگو، جنبه‌ی دیگری از برخورد با این خبر را مطرح کرده و به خود رسانه‌ها اشاره می‌کند: «حتی خود رسانه‌ها نیز این خبرها را چنان جدی نمی‌گیرند. اگر به روزنامه ایران که این موضوع برای خبرنگارش اتفاق افتاده است مراجعه کنید، بازتاب و واکنش‌های بسیار کمرنگی را مشاهده می‌کنید. در موارد پیش از این هم روزنامه‌ها و رسانه‌ها آنچنان که باید از خبرنگاران خود دفاع نکردند». او در بخشی دیگر تاکید کرد، این بازتاب‌ها و واکنش‌ها زمانی جدی و پر رنگ می‌شود که «یک جناح سیاسی بخواهد از این فرصت استفاده کند و وارد موضوع شود تا از جناح رقیب انتقاد کند. معمولا غیر از این، برخورد حتی فیزیکی با خبرنگاران پارلمانی هزینه‌ای برای نمایندگان نداشته است».
احسان مهرابی در پایان اضافه کرد: «بنا به ساختار درونی مجلس دور از ذهن است که حتی هیات نظارت بر نمایندگان بتواند برخوردی داشته باشد. اما باید توجه داشت که اینگونه رفتارها می‌تواند بر رای مردم به نمایندگان در دوره‌های آینده تاثیر بگذارد به این معنی که اگر چنین رفتاری در دور آینده موجب ریزش شدید رای نماینده شود به طور طبیعی بسیاری دیگر هم دست به اقدامی مشابه نخواهند زد. در این مورد خاص از آنجاکه قاضی‌پور مساله را با موضوعات منطقه‌ای و قومی همراه کرده است، ما شاهد بیشتر شدن حمایت‌ها از او هم هستیم! تا زمانی که اینگونه برخوردها موجب ریزش رای نشود من بعید می‌دانم که نمایندگان در برخوردهای خود با خبرنگاران تجدید نظر کنند».
