دولت هند مدتی است در زمینه ساختن توالتهای عمومی سرمایهگذاری کرده و حالا در کارزاری همه جانبه مردم را تشویق به استفاده از آنها میکند.
در این کارزار که سراسر هند را پوشش میدهد کودکان شروع به دست انداختن افرادی میکنند که گوشیهای هوشمند و تلوزیونهای فلتاسکرین میخرند اما در فضاهای عمومی قضای حاجت میکنند.
نزدیک به نیمی از جمعیت یک میلیارد و دویست میلیون نفری هند در خانههایشان توالت ندارند و کمبود توالت در این کشور علاوه بر ابتلاء افراد به بیماریهای ناشی از رعایت نکردن بهداشت و مرگ زودرس٬ سالانه ۵۰ میلیارد دلار خسارت به بار میآورد.
نارندرا مودی حدود دو سال پیش پس از رسیدن به نخستوزیری وعده داد ظرف ۵ سال این مشکل را حل کند.
به نوشته روزنامه واشنگتن پست٬ در کمپین تشویق مردم به استفاده از توالت از همه ابزارهای اطلاعرسانی استفاده میشود.
تبلیغات تلویزیونی و بیلبوردهای خیابانی از این پیام استفاده کردهاند که هند یکی از سریعترین اقتصاد در حال رشد جهان است؛ در این تبلیغات آمده است: «عادت استفاده از توالت یک پیشرفت واقعی است».
تحقیقات نشان میدهد برای قرنها یکی از دلایل مقابله اجتماعی با استفاده از توالت در هند، نظام کاستی یا فرقهای بوده به نحوی که تمیز کردن فضولات انسانی کاری بوده که تنها پایینترین طبقه اجتماعی انجام میداد.
داشتن توالت در منزل هنوز در بسیاری از روستاهای هند ناپاک تلقی میشود. آنها فکر میکنند در مزرعهها رفع حاجت کردن بهتر از داشتن توالت در منزل است؛ کاری که منجر به بیماریهای مرتبط به آب آشامیدنی میشود و دومین علت مرگ و میر کودکان کمتر از ۵ سال در هند است.
اما این اولین بار نیست که دولت هند تلاش میکند با این رفتار سنتی اجتماعی مقابله کند. بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ مقامهای هند به ۶ هزار روستایی که خانههای خود را مجهز به توالت کرده بودند٬ انعام دادند.
در کمپین سال ۲۰۰۶ از عروسها خواسته میشد تا از دامادهایی که از توالت استفاده نمیکنند اجتناب کنند. یا اینکه به مردان روستایی توصیه میشد به زنانی که در فضاهای عمومی قضای حاجت میکنند حجاب بپوشانند. این کارزار منتقدانی هم داشت از جمله اینکه گفته شد در آن، دیدگاههای مردسالارانه تشویق میشد.
پیامدهای ناخواسته آن کارزار این بود که در بسیاری از روستاها این تفکر پررنگ شد که استفاده از توالت برای زنان ضروری است نه برای مردان!
حالا اما دولت همه افراد را هدف پیامهای تبلیغانی خود قرار داده و تلاش میکند مدرنیته را برای مردم بازتعریف کند؛ در کمپینها گفته میشود مدرنیته به معنای داشتن یک شغل بانکی در شهر٬ موتور و یا مبل نیست بلکه به معنای داشتن توالت است.